فرض کن فهمیدی ارتباط فلانی با کیه. فرض كن فهمیدی چرا فلانی بچه دار نمیشه. فرض کن الان فهمیدی این با فلانیه یا نه. فرض کن تهشو دراوردی که چیکار میکنه. فرض کن فهمیدی فلانی کی ازدواج میکنه. فرض كن فهميدي دليل طلاق فلانی چی بوده. فرض کن درآمد همه ی آدمهارو فهمیدی. فرض کن جواب همه ی این سوال هارو میدونی، حالا من از تو یه سوال دارم؛ دونستن این ها چه تاثیری توی کیفیت زندگی تو داشت؟!
صمیمیت با دیگری یعنی آنچه در دلم میگذرد را بتوانم با او درمیان بگذارم و مجبور به پوشاندنش نباشم. وقتی به دلیل ترسِ از دستدادن، آسیبدیدن و ناکامشدن، دیوارِ میان خود و دیگری را کنار نمیزنم، گذشته تکرار شده و من صمیمیت را تجربه نخواهم کرد.
شاید اینو تابحال کسی بهتون نگفته باشه، اما حقیقتاً "بعضی" آدما هستن که هیچوقت "قهر" نمیکنن، یعنی شما اگر باهاشون تو رابطه باشید، امکان نداره حتی ۲۴ساعت از همدیگه بیخبر بمونید، یعنی اونا نمیذارن! شده دعوا کنن، زنگ بزنن دعوارو ادامه بدن و دوباره قطع کنن، تکست بدن تومار تومار حرصشونو خالی کنن، اما قهر؟! هرگز! بین شما هیچوقت فاصله نمیفته، هیچوقت! به اینا میگن آدمای "قطع ارتباط"، با آخرین اشتباه، به جبرانِ تمام روزایی که ازتون فاصله نگرفتن، شمارو "کنسل" میکنن و تمام... تا ابد...
آدمی که من براش مهم باشم،بهم احترام میذاره آدمی که من براش مهم باشم،بهم حس امنیت میده آدمی که من براش مهم باشم،ازم چیزیو مخفی نمیکنه آدمی که من براش مهم باشم،نمیتونه راحت از دستم بده آدمی که من براش مهم باشم،هرکاری میکنه تا خوشحالم کنه آدمی که من براش مهم باشم،اگه ناراحتم کنه هرکاری میکنه تا از دلم دراره آدمی که من براش مهم باشم،نمیتونه از حالم برای مدت طولانی بی خبر باشه ”آدمی که من براش مهم باشم با کاراش بهم نشون میده که برام ارزش قائله،نه حرفاش“
من خیلی بهت افتخار میکنم حتی بعد از همه چیزهایی که از سر گذروندی، چالشهایی که باهاشون روبرو شدی، هنوز اینجایی به رشد خودت پایبندی، با صداقت قدم برمیداری و با وجود همه اتفاقاتی که برات افتاده، کار درست رو انجام میدی خیلی خوشحالم که اجازه ندادی زندگی دلت رو سخت کنه...