تابش یک نواخت آفتاب همه چیز را نرم تر نشان می دهد. سایه ها در یک دیگر محو شده اند. قدم های سبکم را مثل سر انگشت های یخ زده حس نمی کنم. نه برای این جهان قدمی از قدم بر میدارم، نه توانایی احساس کردن خوش بختی اش را دارم. تلاشی بیهوده برای پذیرش هوا خوری.
