‍ "مهمان ناخوانده" آهای مهمان ناخوانده که هر لحظه شوی نزدیک، به منزل گاه آغوشم صمیمانه فشارم دست‌هایت را با عشق به گرمی میزنم بر زمهریر گونه هایت بوسه‌ای با مهر بیا نزدیک،  نزدیک‌ تر ... مرا عریان میان انجماد سینه‌ ات بفشار که دیگر سیرم از این بودن پشت فلاکت بار شبیخون خورده این باغ محن آلوده که عمری در سیاهی با تباهی برگ و بارش ریخت دو چشم منتظر دارد کنون بر مقدمت ای مرگ 🖋#مرتضی_امیری (#شفق) @ashke_shafagh