●رد معجزات علمی قران● گسترش یافتن آسمان وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿۴۷ وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿۴۸﴾ وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿۴۹﴾ و آسمان را بادست خود بنا کردیم و به درستی که ما وسعت دهنده ایم . و زمین را گسترده ساختیم وما بهترین گُسترنده ایم. و از تمام چیزها زوج آفریدیم شاید که خدا را به یاد بیاورید.(ذاریات، 47-48-49) معجزه تراشان  معتقدند کهکشانها هر لحظه از یکدیگر فاصله می گیرند و همیشه در حال وسعت یافتنند . ایشان می گویند منظور آیه 47 نیز دقیقا همین مطلب است به همین علت نیز یک معجزۀ علمی محسوب می شود. گر چه دکانداران اسلام برای معجزه نشان دادن قرآنشان دروغهای بسیاری از زبان فضانوردان  آمریکایی(ناسا ) بافته اند ولی حتی اگر فرض را بر درستی این مطلب بگذاریم و دور شدن  کهکشانها یا وسعت یافتن آنهارا همانگونه که معجزه تراشان گفته اند بپذیریم باز هم ایرادات  فراوانی وجود دارد که معجزه بودن آیه را زیر سوال می برد و باطل می سازد. اشکال اول موضوع آیه آسمان است نه کهکشان یا ستاره و سیارات.  آسمان چیز دیگری است و کهکشان چیز دیگر.  آسمان یک فضای بیکرانه و بی نهایت است که ابعاد مشخصی ندارد و هیچ مرزی برای آن قابل تصور نیست . چیزی که ابعاد مشخصی داشته باشد قابل وسیعتر یا بزرگتر شدن  است نه فضایبی نهایت . برای مثال وقتی ما می گوییم دریاچه x  نسبت به روزهای قبل  وسیعتر شده علتش این است که اندازۀ ابعاد آن را می دانیم لذا از روی مقایسه ابعاد آن نسبت به روزهای قبل می گوییم دریاچه وسیعتر شده است وگرنه اگر ابعاد دریاچه مشخص نباشد تشخیص بزرگتر یا کوچکتر شدن آن یا هر چیز دیگری محال است تصویر زیر👇 ممکن است برخی بگویند منظور آیه از آسمان، کهکشانها و ستارگانند . در پاسخ باید بگوییم  قرآن اگر هیچ چیز را هم نداند فرق آسمان با خورشید، ماه و ستاره را خوب می داند زیرا همیشه آنها را در جای خودشان جداگانه نام برده و هرگز یکی  را به جای دیگری استفاده نکرده است . پس اگر می گوید آسمان، منظورش آسمان است و اگر می گوید ستاره منظورش فقط ستاره است. برای مثال: يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا آن روز (روز قیامت )آسمان حرکت خواهد کرد.( سورۀ ،طور1) این آیه می گوید روز قیامت، آسمان به حرکت و جنبش خواهدافتاد . حال اگر آسمان قرآن را کهکشانها و سیارات معنی کنیم هرگز جور در نمی آید زیرا  سیارات و دیگر اجرام فضایی هر لحظه در انواع حرکتهای وضعی و انتقالی با سرعتهای حیرت انگیز در حال حرکت و جنبشند آنگونه که حتی یک ثانیه نیز از حرکت نمی ایستند پس  به حرکت در آمدن آنها در قیامت هیچ معنایی ندارد . تنها گزینه ای که جور در می آید همین آسمان آبی رنگ است که به خیال قرآن سقفی است جسمانی و بی حرکت که عن قریب با به پایان رسیدن جهان  لرزه بر اندامش می افتد، حرکت می کند، تکه تکه می شود و بر سر مردم میریزد.  امثال این آیات که  ،تعدادشان نیز بسیار است ثابت می کند در قرآن، آسمان، آسمان است، ستاره، ستاره است، ماه ماه است، خورشید، خورشید است و هیچ کدام به معنای دیگری نمی باشد