📿🕌 خـــــدایا ... ما دنیا رابه خودمان غل و زنجیر ڪردیم، ولی آزادی و پرواز توقع داریم ... ای بی نیاز، زنگار دلمان را بزدا، به ما بال پرواز و پای رفتن عطا ڪن. ای منتهای آرزویم، از خودم چه بگویم ڪه همه را دانی و از تو چه بگویم ڪه فراتر از آنی. من تو را می خوانم ڪه راز هر چه عشقی. تو را می خواهم ڪه خوش بوتر از هرچه عطری.