نگاهی به وضعیت معابر پیادە
شهرهای ما از نظر شهرسازی به صورت شهر بدقواره ای در آمده اند که هیچ فرمولی بر آنان حاکم نیست.
جایگاه انسان در شهر مشخص نشده است.
نمی توان پیاده رویی را در شهرها پیدا کرد که بتوان ۱۵دقیقه بدون وجود:
#سدمعبر #مانع #پارک_خودرو #پارک_موتورسیکلت #چاله #پله #کفسازی_مناسبوغیره....
در آن پیاده روی کرد چرا که نگاه در شهرها از ابتدا انسان محور نبوده.
جایگاه انسان در شهر مشخص نشده است.
زیرا نگاه در شهرها از ابتدا انسان محور نبوده و شهرسازی باتوجه به تفاوتهای جسمی افراد طراحی و اجرا نشده.
یکی از عاملین اصلی این مشکل و غلبه شهر ماشینی بر شهرسازی انسان محور شاید همین غفلت از تفاوتها باشد اما عامل دیگر حضور افراد فاقد تخصص و تجربه در راس شهرسازی و اعمال قانون به صورتی کاملا سلیقه ای بوده
قوانین از آن نظر دارای اهمیت هستند که باعث جلوگیری از به وجود آمدن هرج و مرج در جامعه و تضعیف قشری از جامعه و در نهایت حذف اکثر شهروندان از فعالیت روزانه و حضور و شرکت در عرصه های فرهنگی و اقتصادی و سیاسی و غیره... خواهد شد.
افراد دارای معلولیت، سالمندان، زنان باردار، کودکان و حتی نوزادان داخل کالسکه اقشاری هستند که به واسطه حرکت به سوی شهرسازی ماشینی سریعتر از بقیه شهروندان حقوق شهروندی آنها نقض و از جامعه حذف و در نهایت به افرادی کاملا منزوی و مصرف کننده تبدیل خواهند شد .
چرا که آموزش انسان محوری و اهمیت دادن به آن در حوزه های مرتبط با معماری و شهرسازی مورد توجه قرار نگرفته و از طرفی دیگر آموزش شهرنشینی انسان محوری و رعایت و احترام به حقوق دیگران نیز از ضعفها و یا عدم وجود آن در سیستم آموزشی جامعه ما بوده
#بخش_اول.....
✍✍ یادگار مجیدی
http://telegram.me/tavankhahan_kosar
