چه موضوع ای زیبا تر از آن است
که از غم ها و دردهای مان در این سالیان دراز بگوییم
و دست به کاری بزنیم تا فردایی روشن را بتوانیم برای همه به ارمغان بیاوریم
پس بیاییم برخیزیم!
مردمی که به دیدنِ جاری شدنِ خون عادت کردهاند
خیلی زود یاد میگیرند...
به گزارش اتحادیه آزاد، امروز ۵ آذر کارگران جوشکار مجتمع فولاد بافق (فولاد ابویی) در اعتراض به عدم رعایت مسائل ایمنی که منجر به انفجار و کشته شدن ۲ نفر از همکارانشان شده است، دست به اعتصاب زدند. روز گذشته سه نفر از کارگران جوشکار این واحد روی کمپرسور ۷۱ مشغول جوشکاری بودهاند که به علت نشت گاز و انفجار لوله گاز تخلیه نشده در آتش میسوزند و #میثم_اسماعیلی درجا کشته میشود و #داریوش_عربزاده نیز پس از چند ساعت جان خود را از دست میدهد. همچنین وضعیت جسمی #موسی_یزدانپرست نیز با ۷۰ درصد سوختگی وخیم است. کارگران این شرکت پیشتر نیز نسبت صدور مجوز کار در مکانهای خطرناک و ریسکپذیر معترض بودند، اما با اصرار صاحبان باز هم به کار در این نقاط وادار میشدند.
ایران در زمینهی رعایت مسائل ایمنی کار در میان کشورهای جهان در رتبهی صد و دوم قرار دارد. طبق گزارش هرانا در اردیبهشت سال جاری، در طول یک سال (اردیبهشت ۱۴۰۰ تا اردیبهشت ۱۴۰۱) دستم ۸۱۱ کارگر طی حوادث کار کشته و ۱۰۸۹۵ نفر نیز مصدوم شدند. البته این آمار تنها بر اساس گزارشهای کارگری منتشر شده است و آمار واقعی قطعا بیش از این است. عدم تامین وسایل ایمنی حین کار، یکی از مصادیق «کاهش هزینه»هایی است که «کارآفرینان» به منظور افزایش سود، تمام قد از آن دفاع میکنند و این کارگران هستند که باید بهای آن را با جانشان بپردازند. در منطق سود، جان کارگران برای صاحبان سرمایه برابر با مبلغ دیه و یکی از هزینههای تولید محسوب میشود. اما جایگاه و قدرت واقعی طبقهی کارگر در همین اعتصابات مشخص میشود که چگونه میتوانند با اعتصاب خود، کل چرخهای بقای حاکمیت استثمار و سرکوب را متوقف کنند.