انتقام فراگیر

🚩 چقدر دور است آزادی؟
واقعیت چه؟
حقیقت چطور؟
خانه چقدر دور است؟
و اینها همه چه میزان اهمیت دارند؟

چند میله در برابرم است؟
چقدر بر بدنم زخم دارم،
زخم‌هایم را می‌شماری؟
دوباره زخم بزن بر این بدن
همچون بارانی که بر بیابان‌ها می‌بارد
بر بیابان‌ بدنم هزاران شقایق جوانه خواهند زد
و دیگر به من آسیبی نمی‌رساند
عربده بکش، شکنجه‌گر!
دور خود بچرخ مانند غرب ریاکار!
به این گمانی که من هنوز از آنِ شما هستم
گویی ترس‌هایتان را نمایان می‌کنم

راست قامت می‌ایستم
به بلندای سرگیجه‌آور ایده‌ام
آنقدر بلند که تاریکی شب‌ها را دیدم و ستارگان را به نور آراستم
با انگشت‌هایم جرقه‌ی نور پاشیدم بر این تاریکی مرده

«های، های، های
جَلدی بِجُنب
دَهانِ سُربیِ صُلح
پَرَنده‌ی آزادی، تَله‌ی صَیاد
سَنگی به دَریا بیَنداز
و از امواجش به خیالِ تلاطمِ دریا
شادمانه قهقهه بِزَن
های، های، های
جَلدی بِجُنب
شِلیک کُن، به دارم بِکش
به خیال آنکه آزادی را به خون نشانده‌ای
در دوردست اقیانوس به تو می‌خندد
و پرندگان آزاد بر تندیس‌های آزادی می‌رینند
های، های، های
جلدی بجنب»

خون بر روی صورتم
همان خونی است که بر دست‌های شماست
فردا غرش خواهد کرد
حتی از اعماق زندان‌ها،
بیدارخواهد کرد هر آن کس که خفته
دیگر هیچ بدی را در انتخابات‌های جعلی‌شان انتخاب نخواهیم کرد
این ما هستیم که در حال نوشتن فصل آخریم

من نبرد جاری در خیابان‌ها برای آزادی هستم
من خود رقصم
نمادهای مشتعل برای آزادی‌ام
من قیام علیه این اقتصادم
قیامی بر این جعل آزادی
زنم، پرچم جدید آزادی، این منم خودِ آزادی



#سرگیجه‌_ی_یک_ایده | اثر مشترک #بچه‌_های_اعماق و رفقایی از ایتالیا
(قطعه‌ای برای زنان ایران)

#ما_اهل_عقب‌_نشینی_نیستیم

#زندانی_سیاسی_آزادی_باید_گردد✌🏽

        #جوخه_های_رزمی

تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
@tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

🔴 سرگیجه‌ی یک ایده | اثر مشترک بچه‌های اعماق و رفقایی از ایتالیا
(قطعه‌ای برای زنان ایران)

صدای قیام ژینا از مرزها گذشته است. این گذشتن اما همواره به یک شمایل نیست. در یک‌سو دزدان و غارتگران جهانی پشت سر چهره‌های جعلی و رهبران خودخوانده‌ی راه دور صف کشیده‌اند، از این کاخ به آن کاخ، از این پارلمان به آن پارلمان، از این کنفرانس به آن کنفرانس تا چیزی را در هم‌دستی جهانی غارت و بهره‌کشی بر دوش ما سوار کنند و در سوی دیگر مردم جهان ایستاده‌اند، آنها که ستم را در زیست خودشان تجربه کرده‌اند و اینک مبارزه‌ی مردم و زنان ایران را بخشی از نبرد خودشان برای آزادی و برابری می‌بینند. هم‌سنگران ما در سرتاسر جهان.
لئوناردو گالاتو سازنده و سراینده‌ی این قطعه پیش از این نیز همکاری‌هایی با «بچه‌های اعماق» داشته و در سرودن متن این ترانه-سرود نیز از دو قطعه‌ی منتشرشده‌ی بچه‌های اعماق الهام گرفته است. در اجرای این قطعه جمعی از هنرمندان و موزیسین‌های مترقی ایتالیایی با لئوناردو همراه شده‌اند تا برای «زنان ایران» و رزم آنان بخوانند و بنوازند.
لئوناردو گالاتو در صفحه‌ی اینستاگرامش همراه با خبر انتشار این قطعه نوشته است: «مبارزه‌ی زنان در ایران را نمی‌توان تنها به مبارزه با بنیادگرایی مذهبی تقلیل داد (که به خودی خود امری انقلابی است)، این مبارزه هم‌چنین به دلیل نارضایتی‌های عمیق از سیاست‌های ریاضتی نئولیبرال حکومت است. حکومتی که با اعمال این سیاست‌ها زندگی را برای اکثریت تبدیل به جهنم کرده است، آن هم در وضعیتی که از پیش شدیدن تبعیض‌آمیز بوده. قیام‌های در ایران سال‌هاست که روی می‌دهد و همواره با سرکوب‌های خونین مواجه شده. اکنون ماه‌هاست زنان ایران نه تنها به دنبال آزادی شخصی خودشان هستند، بلکه جنبشی وحدت‌بخش ایجاد کرده‌اند که در آن همه‌ی ستمدیدگان حضور دارند. به این معنا زنان بدون خودشان را تبدیل به سرود آزادی همه‌گان کرده‌اند. آنها بیرق نوین آزادی هستند. و من اعتقاد دارم پیام زنان ایرانی فقط مربوط به کشور خودشان است، این پیامی است که ما نیز [در ایتالیا] به آن نیاز داریم.»
برای ما در بچه‌های اعماق مایه‌ی سرور است این همبستگی بین‌المللی، این رزم مشترک.

مشخصات گروه ایتالیایی:
Music: Leonardo Gallato
Lyrics: Leonardo Gallato, Ghetto Kids
Singers: Rossana de Pace, Vea, Ella Nadì, Fausia, Liana Marino
Classic guitar: Leonardo Gallato
Dilruba: Renata Frana
Synth: Bruno Tomasello
Production: Bruno Tomasello, Leonardo Gallato
Music cover designer: Federica Sessa


#سرود #بچه_های_اعماق

#ما_اهل_عقب‌_نشینی_نیستیم

#زندانی_سیاسی_آزادی_باید_گردد✌🏽

        #جوخه_های_رزمی

تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
@tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

🚩خلق شورش

منم خلق شورش که آگه به راهم
به سر خشم صد کین، صدایم سلاحم
من آن لرزش تن که آویز بر دار
شتک‌های خونم که گل شد به نی‌زار
منم خلق شورش که آگه به راهم

اگر در دل شب اسیر و ابیرم
من از چاه تکرار، من از حقه سیرم
به امید فردا دل‌ایمن دلیرم
هزار برگ تاریخ چراغ مسیرم
منم خلق شورش که آگه به راهم

سیه‌چال ظلمت اگر بس عمیق است
که میل رهایی در آن چون غریق است
بدان قلب آتش در عمق مضیق است
پس آتشفشانم که موج حریق است
منم خلق شورش که آگه به راهم

منم خلق شورش که آگه به راهم
به سر خشم صد کین، صدایم سلاحم
نه مرعوب شیخم نه دنبال شاهم
زنم، مغزِ عصیان، به فردا نگاهم
منم خلق شورش که آگه به راهم

تو مرد مسلط، تو زنجیر پایم
تو تصویر ناجی و وهم پناهم
نه گنجشک زخمی، عقاب رهایم
گلویم مسلسل، گلوله صدایم
منم خلق شورش که آگه به راهم

من آن عزم رزمم نیفتاده از پا
نوا ساطع از نی، ز آبان و صد آه
به شب ماه روشن که رقصیده در چاه
کنون بستِ ظلمت ترک خورده از ما
منم خلق شورش که آگه به راهم

منم خلق شورش که آگه به راهم
به سر خشم صد کین، صدایم سلاحم
منم خلق شورش که آگه به راهم
به سر خشم صد کین، صدایم سلاحم



هیچ‌چیز تمام نشده است.
از خاکسترهایمان برخواهیم خاست، از خیابان‌های خونین و کوچه‌های خشم، از زن بودن برخواهیم خاست، دوباره و از نو.
مرعوب شاه و شیخ نخواهیم شد، مرعوب دستگاه تولید و انتشار پلشتی در داخل و خارج، مرعوب بلندگوهای دروغ و فریب.
امید خواهیم داشت و برای این امید نبرد خواهیم کرد.
با بدن‌های آویخته از دار و خون‌های شتک‌زده بر نی‌زار، شعله خواهیم کشید از کران تا به کران و خلقی خواهیم بود شورشی و در عصیان.
هیچ‌چیز تمام نشده است.
در این سنگر خواهیم ماند تا پایان، که به خون یاران سوگند خورده‌‌ایم.
در کاور این قطعه، بخش کوتاهی از کتاب نبرد طبقاتی در فرانسه‌ی کارل مارکس را می‌خوانیم. آنجا که می‌گوید:
"طبقه‌ای که منافعِ انقلابیِ تمامی جامعه در آن متمرکز است، همین که دست به شورش زده باشد، بی‌درنگ محتوا و ماده‌ی فعالیت انقلابی‌اش را در موقعیت ویژه‌ی خویش باز‌می‌یابد: دشمنانی که باید بر آنها غلبه کرد، اقداماتی که باید انجام گیرند و نیاز‌های مبارزه آنها را "دیکته" می‌کند؛ و نتایجِ اقدامات و اعمال خودِ این طبقه است که وی را به فراتر از اینها می‌کشانند‌".

منجنیق #سرود #بچه_های_اعماق

#ما_اهل_عقب‌_نشینی_نیستیم

#زندانی_سیاسی_آزادی_باید_گردد✌🏽

        #جوخه_های_رزمی

تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
@tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

.

در بند‌های بی‌نشان
رسیده درد تا به جان
شکنجه دیده بی‌امان
سایش تیغ و استخوان

هر زخم یک دهان شده
دری به داستان شده
فریاد بی‌کران شده
به سوی شب روان شده

با رعشه‌های بدنم
فریاد آزادی زنم
آری زنم، آری زنم
پرچم آزادی منم

باران به صحرا می‌زند
شلاق کابل بر تنم
صحرا جوانه می‌دهد
صد لاله چین دامنم

ای در لجن تا فرق سر
جلاد مستِ کور و کر
در ترس گشته غوطه ور
این سو بپر آن سو بپر

من قامت یک ایده‌ام
پایان شب را دیده‌ام
در طول عمر ظلمات
نور ستاره چیده‌ام

من از رکود عاصی‌ام
از رشد و سود عاصی‌ام
در رنج و درد کارگر
از هست و بود عاصی‌ام

اگر که پای بسته‌ام
و گر به خون نشسته‌ام
از روز‌های اخته‌ام
وز انفعال خسته‌ام

از این حصار خسته‌ام
از بند و دار خسته‌ام
از این نظام بردگی
سرمایه‌دار خسته‌ام

تن در حصار پیله‌هاست
من خسته‌ام رَستَن کجاست؟
رَستَن خروش توده‌هاست
در مشت فولادین ماست

این زخم‌های بر تنم
این خون بر پیراهنم
فردا خروش می‌کند
خلقی بهوش می‌کند

ای قفل بر زنجیر پا
بشنو صدا از بندها
ای بد بدا، ای بدترا
دیگه تمومه ماجرا

#منجنیق #سرود #بچه_های_اعماق

🔴 قامت یک ایده | بچه‌های اعماق

رج به رج یاران زندانی‌مان را به نام به یاد می‌آوریم، با بدن‌های مجروح، با بیماری، با رنج که بر آرمان جمعی ما ایستاده‌اند. بی‌نام، گمنام، بدون آن‌که با ژست‌های پوک در برابر دوربین بایستند و نامشان در هیاهوی تاجران «حقوق بشر» به زبانی بیاید. بدن‌ها البته هنوز زخمی ساچمه و گلوله‌ی جنگی‌ست، زخم‌ها باز و عفونی، بدن‌ها کبود از ضربه‌ی باتوم، جان‌ها در مخاطره‌ی تعویق دارو، تعویق درمان. خدای دهه‌ی شصت را به زندان احضار کرده‌اند اما در بند بند و سلول به سلول همان زندان مقاومت ادامه دارد تا خدای دهه‌ی شصت را به زانو بیندازند. یاران زندانی ما رزمندگان نبردی‌اند که در گوشه گوشه‌ی این خاک پیش می‌رود و راه خود را می‌گشاید. این سرود با صدای زینب جلالیان آغاز می‌شود و با آوای فرزاد کمانگر تمام اما تمام نمی‌شود، ادامه می‌یابد تا درهای زندان گشوده شود به دست پر توان مردم، که انتهای راه همین خواهد بود، «دیگه تمومه ماجرا» چون فردا «از مشت فولادین» آنها که گفتند نع! خواهد دمید.

        #جوخه_های_رزمی

تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
@tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

🔴سرود فردای نو (اجرای نو برای روزهای نو) | بچه‌های اعماق

چیزی آغاز شده است. به صدای دانشجویان دانشکده‌ی علوم پایه‌ی دانشگاه فردوسی مشهد گوش کنیم که گفتند: «این دیگه اعتراض نیست/ شروع انقلابه». به طنین «مرگ بر ستمگر/ چه شاه باشه چه رهبر» در دانشگاه تهران و خیابان جمالزاده و اراک و اهواز و دانشکده‌ی علوم پایه‌ی دانشگاه گیلان و بهبهان، از دیوارهای تهران و مهرشهر گوش دهیم. فریاد «نان کار آزادی/ پوشش اختیاری» را در خیابان‌های رشت و گوهردشت بشنویم و بیش و پیش از همه پژواک «زن، زندگی، آزادی» را از همه‌جا و هر کجا. در تداوم خیزش بزرگ دی‌ماه، گام بلند دیگری برداشته‌ایم و به تجربه‌ای نو برای روزهای نو مجهز شده‌ایم. این در مسیریم، در حرکت به سمتی که «نور انقلاب» سر خواهد زد. این را خوب می‌دانیم.
اولین اجرای «سرود فردای نو» زمانی منتشر شد که هنوز «بچه‌های اعماق» شکل نگرفته بود. روزهای پر امیدی که دوست داشتیم هسته‌ای خودبنیاد برای تولید موسیقی و سرود انقلابی شکل بگیرد که سرانجام گرفت. اینک اجرای نو از سرود فردای نو، در این روزهایی که همه‌چیز نوین است به آنجایی بازمی‌گردد که به آن تعلق دارد، به صدای جمعی سازمان‌یافته‌ای که مسیرش را از درون کوره‌ها می‌گشاید.
#منجنیق #بچه‌های_اعماق #بچه_های_اعماق #سرود #فردای_نو


اگر در کشور عدالتی وجود ندارد
تو هم اجازه نده آرامشی برای حکومت وجود داشته باشد

امیلیانو زاپاتا

ایستاده مردن بهتر از روی دو زانو زندگی کردن است


#زن_زيوش_أزأيي
#جنین_زند_آجوئی (جَنین، زِند، آجوئی)
#ژن_ژیان_ئازادی

@tashakolefaragir1


#قیام_مسلحانه_حق_مسلم_ماست
#سلاح را باید از دشمن (حکومت) به #غنیمت گرفت


سر زن ای قهر قلب سرخ ما
سر زن ای خشم مشت توده‌ها
سر زن ای نور صبح انقلاب
به سمت شهر و کارخانه‌ها
سر زن ای نور صبح انقلاب
به سمت شهر و کارخانه‌ها

به سمت دیروز، سمت ظلم و درد
به سمت روزی تاریک و سرد
بکن جهان کهنه زیر و رو
پیام آزادی ما بگو
بکن جهان کهنه زیر و رو
پیام آزادی ما بگو

گو پیامم به داس او بگو
گو پیامم به قلب سرخ او
بگو پیام فردای نو
شود چو سیل از دریا درو
بگو پیام فردای نو
شود چو سیل از دریا درو

که برپا کند کوره‌ی زمان
که از جا کند سازه‌ی جهان
طنین دیگر چون بیافکند
ز حق زیستن سهم ما دهد
طنین دیگر چون بیافکند
ز حق زیستن سهم ما دهد

سر زن ای کوه به سمت آسمان
سر زن ای درد و نعره‌ی جهان
سر زن ای نور صبح انقلاب
به سمت شهر و کارخانه‌ها
سر زن ای نور صبح انقلاب
به سمت شهر و کارخانه‌ها