🔹تقویم تاریخ ۶ بهمن 🔸واقعه آمل یا مصائب براندازی در دهه ۶۰ ✍#فرزانه_صنیعی 🌐در سایت: https://yun.ir/qkfl23 شنیدم که در سنه ۱۳۶۰ جمعی برانداز در جنگل‌های آمل مستقر بودند: سنگر گرفتند، در قلب جنگل با تیر و ترکش، با سیخ و منقل همی‌گفتند ما چون بقیه اُمُّل نیستیم، بل شکر خدا کمونیستیم، باید خود دست به کار انقلاب شویم، باشد که از آن پس داخل آدم حساب شویم. نه لنگ و لوچ و قراضه نه ابله و گیجم خود انقلاب نمایم، مگر که افلیجم؟ و چون خدمت به خلق شعار ایشان بود هر از گاه، از جنگل برون می‌دویدند و به تیر و ترکش خدمت خلق می‌رسیدند، از آن که شاعر گفت: عبادت به جز خدمت خلق نیست و بزرگ ایشان شخصی بود وارسته و کمی تا قسمتی خجسته، در ششم بهمن سنه ۱۳۶۰ گفتا: «چه نشسته‌اید که مردم همه طالب ما گشته‌اند. در شهر آمل اعلامیه‌های ما را چون کاغذ زر می‌برند و گاو و گوسفند آن را لذیذتر از یونجه تر می‌چرند، پاسداران از شهر گریخته‌اند و کلیدهای اماکن استراتژیک را در کوچه ریخته، بلکه ما افتخار دهیم و خم شده آن را در جیب نهیم و این نه امری نهفته است که آقای حیاتی هم در اخبار آن را گفته است». شنیدم که باور کردند و با سلاح به آمل شتافتند، لیک هنوز روزی نگذشته بود که خود را در گونی یافتند. یکی از ایشان را دیدند، تنی چند را کشته، دستگیر شده بود و می‌گریست. گفتند: این چه حالت است؟ گفت: به حرف لیدرمان، رفتم انقلاب کنم چه سود، جمله سخن‌هاش مفت و زرزر بود دریغ! شورش زیر لحاف ممکن نیست چه می‌شد ار دهه شصت هم توییتر بود! 📍سایت راه راه| @rahrahtanz_ir