تو از تیرگی روشنایی مجوی که با آتش، آب اندر آری به جوی «سخنِ شاهنشاه انوشیروان دادگر» #شاهنامه تعریف دموکراسی با تاریخ دموکراسی غرب، ناهمگون است. اساس این دموکراسی از یونان و روم تا تمدن صنعتی چنین بود: برده داری، ندادن حق رای به زنان و بردگان، همجنس بازی و برهنگی، چپاول و غارت و کشتار دیگر ملتها و... آنچه که امروزه از ویژگیهای نیک و انسانی دموکراسی نشان داده میشود، همانا بینش ایرانشهری و مزداییسم است که زنان به شهریاری میرسیدند و برده داری لغو بود و با ملتهای دیگر نیز با نیکی و دادگری رفتار میشد. آری، نیک-خدایی ایرانی را به نام خودشان جعل نمودند! یادمان باشد که ورود زنان به جامعه بیشتر به سبب کمبود نیروی کار در پی انقلاب صنعتی و نیز جنگهای کوچک و بزرگ جهانی بود تا دلسوزی و خواست راستین اربابان نرینه. یادمان باشد که ابرقدرتها و اندک-قدرتها با دیگر ملتها در باطن، رفتار بهنجار و شرافتمندانه ندارند و ایرانیان یک استثنا در تاریخ بشر به شمار میروند. -هیربد سوشیانت مزدیسنا جهان زیر آیین و فرهنگ ماست سپهر روان جوشنِ جنگ ماست «سخنِ شاهنشاه انوشیروان دادگر» #شاهنامه میستاییم هر دم فَرِ اهورا داده ایران زمین را میستاییم هر دَم فَرِ شاهنشاهی ایران زمین را کجایند شاهان با داد و دین