از مهمترین یافته های این تحقیق می توان به این موارد اشاره کرد: ایده تقطیر با آب خالص برای دانشمندی چون جابر بن حیان روشن بود که دستگاه مخصوصی برای تقطیر خالص اختراع کرد و آن را امبیق نامید و این دستگاه هنوز هم در عصر حاضر استفاده می شود. آزمایشگاه هایی برای همین منظور جابر بن حیان از دو روش برای تقطیر آب استفاده کرد و اصل آزمایش اولیه تقطیر آب در بسیاری از آزمایشگاه های مدرن برای شیرین سازی آب پذیرفته شده است دانشمندان عرب و مسلمان به روش هایی پی برده‌اند، از این رو بسیار از آن استفاده کرده‌اند، بنابراین #ثابت_بن_قره (221-228 ه. / 826-901 م.) مینویسد: برای مسافری که می‌خواهد آب بنوشد، اگر شور است، آن را با سکنجبین ساده (نوشیدنی از عسل و سرکه) یا مقداری سرکه مخلوط کرده یا خرنوب یا میوه‌های مریم یا زالزالک یا بریزند. همچنین توسط پزشک ابوبکر رازی (251-320H/865-925م) از جمله روش هایی که برای خلاصی از شوری آب استفاده می شود ذکر شده است: «امّا آب شور مزه شوری آن را از بین می‌برند، با ریختن گل آزاد که شوری در آن نیست، یا آجرهای نو یا سفال تنور، آن را صاف کرده و می‌نوشند». خالد بن یزید بن معاویه (متوفی 85 هجری/704 م): الجاحظ در کتاب البیان و التبیین خود تأیید می کند: «خالد بن یزید بن معاویه اولین کسی بود که کتاب های نجوم، پزشکی و شیمی را ترجمه کرد. ابن عساکر (630-711ق/1232-1311م) حادثه ی جالبی را بیان می‌کند که نشان‌دهنده آغاز تحقیقات علمی عرب و ذهنیت پژوهشی #خالد_ابن_ولید اموی که یک دانشمند بود است، می‌گوید: «خالد روزی در مجلس عبدالملک بن مروان حاضر شد و حاضران در مورد آب بحث کردند، خالد گفت: مقداری از آن از آسمان می آید و مقداری از آن را ابرها از دریا می کشند. و از رعد و برق شیرین می شود، اما آنچه از دریا می آید، آب آن گیاهی از آن نمی روید و گیاهان از آب آسمان می رویند، سپس فرمود: اگر بخواهی، من آب دریا را برای شما شیرین می کنم، پس کوزه هایی از آب آورد، سپس چگونگی شیرین شدن آن را شرح داد. شاید این اولین نشانه در تاریخ عربی-اسلامی باشد که چگونه می توان آب دریا را با استفاده از اصول شیمی، تقطیر و تبخیر نمک زدایی و تصفیه کرد، همانطور که در حال حاضر در کارخانه های نمک زدایی آب دریا انجام می شود. متاسفانه ابن عساکر روش آزمایش را به تفصیل بیان نکرد. آیا خالد آب را با روش تبخیر نمک زدایی کرد که این کار بدین صورت است که آب را در ظرفی صاف قرار می دهند و روی آن را با ظرف شیشه ای می پوشانند و در معرض نور خورشید قرار می دهند تا نور خورشید از شیشه عبور کند و بخارات روی آن متراکم شوند. این روش در دوران مدرن برای اولین بار بیش از صد سال پیش در شیلی مورد استفاده قرار گرفت، جایی که واحدهای تبخیر با سقف شیشه ای ساخته شدند آیا خالد ابن یزید آب را با تقطیر نمک زدایی کرد؟ روش تقطیر بستگی به جوشاندن آب در ظرف مخصوص دارد تا با استفاده از گرما به بخار تبدیل شود، سپس بخار را با استفاده از امبیق به مایع تبدیل کرده و مایع تغلیظ شده را در فلاسک مخصوص جمع آوری می کنیم. این روش برای پاکسازی مایع از مواد معلق و محلول استفاده می شود. ما معتقدیم که خالد روش اول را اجرا کرد زیرا بحث در شورا این بود که چگونه آب دریا با نور خورشید تبخیر می شود و بعداً به ابرهای بارانی تبدیل می شود. به نظر می رسد که خالد پس از درک چرخه هیدرولوژیکی آب در طبیعت و فرآیند تقطیر طبیعی هنگامی که بخار آب موجود در جو در سطح رودخانه یا زمین با تفاوت های جزئی دما متراکم می شود، سعی در تقلید از کنش طبیعت داشته است. این تا حدودی شبیه چرخه طبیعی آب است زمانی که آب های سطحی (دریاها، اقیانوس ها و دریاچه ها) تبخیر می شوند، سپس به صورت بخار یا مه در اتمسفر معلق می شوند یا به سمت بالا می روند تا ابرها را تشکیل دهند، سپس ابرها می بارد یا آب پاشیده می شود. حمل شده توسط مه با جسم جامد برخورد می کند و بخار کنار زمین به صورت قطرات شبنم متراکم می شود جابر بن حیان (متوفی 200 هجری قمری / 815 م) ایده تقطیر آب توسط جابر بن حیان بن عبدالله ازدی روشن شد ،جابر بن حیان اولین کسی بود که روش تقطیر خالص را برای تصفیه مواد شیمیایی و آب توصیف کرد و در آنجا دستگاه تقطیر شیشه ای با قیف بلند ساخت که امروزه نیز به نام «امبیک» معروف است جابر با استفاده از دستگاه خود دو روش تقطیر خالص را توضیح داد: روش اول : تقطیر آب با خشک کردن روش دوم :روش تقطیر با رطوبت @tamadone_islami