▪️ این
#قدرت لامصب...
همیشه روال اینجا اینگونه بوده است. اول با اعتراضت برخوردی نمی‌کنند. جوری رفتار می‌کنند که انگار تو اصلا وجود نداری.
اگر باز هم صدایت را بالاتر ببری مسئولین دانشگاه تازه واکنش نشان می‌دهند. آن هم نه با نقدپذیری، صرفا با تندی حواله می‌شوی به
#حراست و کمیته‌ی انضباطی، حواله می‌شوی به غیبت‌های آموزشی، حواله می‌شوی به تهدیدهای پی‌درپی.
اما بعدش چه می‌شود؟ وقتی مسئولین بفهمند صدای تو خاموش نمی‌شود، کوتاه می‌آیند، اما به آهستگی، ابتدا با وعدههای کوچک سعی می‌کنند تویی که خسته شدی را
#فریب بدهند. وعده‌ی حل مشکلات علمی، وعده‌ی تغییر در رویه‌ی دانشگاه، وعده‌ی حل غیبت‌های گلستان، وعده‌ی حل مشکلات کمیته‌ای شده‌ها و...
این وعدههای خام دقیقا مرحله‌ای است که ما در آن قرار داریم. که تازه نیت پشت آن هم برای حل مشکل ما نیست. صرفا بعضی‌ها احساس_خطر کرده‌اند که مبادا میزهایشان کمی بلرزد یا اتاق کارشان چندمتر کوچک‌تر بشود.
یادمان باشد، در این دانشگاه مسئولی نیست که دلش برای ما بسوزد. آن‌هایی که می‌گویند «به کلاس بروید تا برای ورودی ۹۶ مشکلی پیش نیاید» اول بگویند چرا خودشان حاضر به رفتن و دل کندن از مقامشان نیستند تا برای ورودی ۹۶ مشکلی پیش نیاید؟ چرا حاضر نیستند یکبار از خودشان مایه بگذارند؟ مگر نه اینکه ادعا دارند دلسوز ما هستند؟
#وعده_پوچ#فریب#من_دانشجو_هستم هماهنگی و اطلاع رسانی اعتراضات دانشکده نفت آبادان
