حرفهای زیادی هست راجع به اینکه همدلی ذاتی است یا اکتسابی و شاید هر دوی آنها. آیا ما با ویژگی‌های اخلاقی زاده می‌شویم و یا مثل اجدادمان وحشی متولد می‌شویم و این محیط است که ما را به سمت اخلاق و همدلی پیش می‌برد؟ هرچه هست در یک چیز اتفاق نظر داریم اینکه همدلی خیلی وقت پیش در کوچە پس کوچە‌های شهر گم شدە است. حداقل در جامعه‌ای که اکنون در آن زیست می‌کنیم، همدلی را قبر کردە‌اند و اقلاً سالی یک بار هم دسته گلی روی مزارش نمی‌برند. شاید دلیل فقدانِ همدلی این باشد که ما اول باید یک کیلو شیرینی بگیریم و با خودمان آشتی کنیم. ‌@tajrobeh_life