رسام روزگار! ستم می‌کشی، نکش! روی زمانه نقشۀ غم می‌کشی، نکش! در صفحۀ سپیدِ دل لحظه‌ها چرا؟ تصویر *سِپ‌سیاه الم می‌کشی ؟ نكش! بگزار واژه بال برآرد، چرا مدام شمشیر بر گلوی قلم می‌کشی؟ نكش! کاخ و مناره‌ها به عرب داده‌ای، ولی پای بلا به ملک عجم می‌کشی، نکش! ای روزگار! رنگ خوشِ لحظه‌هات کو؟ دست جفا چرا به دلم می‌کشی، نکش! این ظرف رنگ و کاغذ خود را بریز دور! ایمان و شک مقابل هم می‌کشی، نکش... Рассоми рӯзгор, ситам мекашӣ, накаш, Рӯи замона нақшаи ғам мекашӣ, накаш. Дар сафҳаи сапеди дили лаҳзаҳо чаро Тасвири сипсиёҳи алам мекашӣ? Накаш. Бигзор вожа бол барорад, чаро мудом Шамшер бар гулуи қалам мекашӣ? Накаш. Коху манораҳо ба араб додаӣ, вале Пои бало ба мулки аҷам мекашӣ, накаш. Эй рӯзгор, ранги хуши лаҳзаҳот ку? Дасти ҷафо чаро ба дилам мекашӣ, накаш. Ин зарфи рангу коғази худро бирез дур, Имону шак муқобили ҳам мекашӣ, накаш... ------------------------ *سِپ‌سیاه: نهایت سیاه https://t.center/tajikpoets