☸️فرجامِ تلخ سی سال معلّمی در این جامعه ✍️محمدباقر تاج الدین ✅سی سال با خونِ دل خوردن و حقوق ناچیز بروی در کلاس درس و به دانش آموزان درس بدهی و برای شان غصه بخوری که آینده شان چه می شود و آن چنان برای شان وقت و انرژی بگذاری که خوب آموزش ببینند و تربیت شوند که فردا روزی در جای جای این کشو ر بتوانند به عنوان مهندس و پزشک و پرستار و استاد و کارمند و مدیر خدمت کنند. سی سال با کم ترین امکانات و خدمات در مدارس درس دادن چیز کمی نیست که به چشم نیاید و عده ای این را نبینند و نفهمند!! سی سال حرص و جوش خوردن برای فرزندان این سرزمین کار هر کسی نیست و بسیار انگیزه و انرژی و توان و امید می خواهد. بسیاری از خانواده ها برای نگهداشتن یک فرزند خود برای چند ساعت عاجز می شوند و آن گاه شما حساب کنید که یک معلم بخواهد در یک کلاس ابتدایی 40 نفر از دانش آموزان را هم نگهدارد، هم آموزش بدهد و هم تربیت کند!!! ✳️سی سال سر و کلّه زدن با دانش آموزان و مراقبت از آنان چونان فرزند خویش کار آسانی نیست که بتوان به سادگی و با بی تفاوتی از کنارش گذشت!! سی سال با فقر و محرومیت ناشی از زیست معلمی به سر بردن و زندگی را مدیریت کردن کار آسانی نیست که هر کسی از پَسِ آن بر بیاید!! سی سال پاسخ گوی فرزندان خود بودن به دلیل نداشتن شرایط فراهم کردن یک زندگی معمولی برای آنان برای هر کسی قابل درک و فهم نیست!! سی سال با سیلی صورت خود را سرخ نگاه داشتن کاری نیست که از دست هر کسی برآید!! سی سال، بلکه یک عمر !! اگر نبود عشق به فرزندان این وطن و اگر نبود عشق به خود وطن و اگر نبود عشق به دانایی و اگر نبود عشق به انسان زیستن امکان نداشت کسی بتواند سی سال را با وضع اسف بار مادی و مالی دوام بیاورد. ❇️تأسف بارتر از همه آن که پس از سی سال مرارت ها و رنج کشیدن ها حالا یک معلمی بخواهد حق و حقوق ناچیز خود را دریافت کند هر روز باید برود مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش در سرما و گرما داد بزند و فریاد بکشد که آی مدیر محترم اصلا مرا می بینی؟!! مرا درک می کنی؟! منم معلم سی ساله با کوله باری از تجربیات و زحمات و دردها و مرارت ها و خون دل خوردن ها!! آیا به راستی چنین فرجام تلخی حق من معلم است؟ ! برای گرفتن پاداش سی سال زحماتم باید این چنین هر روز و هفته و ماه و سال بیایم التماس کنم؟!! و البته در مواقعی کتک هم بخورم و بد و بیراه هم بشنوم؟!! این است قدر و قیمت معلم در این جامعه؟!! آن وقت چگونه انتظار دارید که به فرزندان خود بگوییم که بروید شغل معلمی را انتخاب کنید؟!! معلمی که برای گذران زندگی خود به مشاغلی چون اسنپ و مسافرکشی و دستفروشی و کار در بنگاه مسکن و مغازه روی می آورد چگونه می تواند الگو و نمونه ای برای فرزندان این سرزمین باشد؟!! حقیقتاً آدمی از دیدن این صحنه ها که معلمان بروند مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش برای دریافت حق ناچیزشان بانگ برآورند و به التماس بیفتند با خود می گوید چه فرجامِ تلخی دارد معلم بودن!! شغلی که درآمدش از درآمد کارکنان بسیاری از سازمان های کشور و حتی در مواردی از درآمد کارگران برخی شرکت ها و کارخانجات هم پایین تر است !! #معلم #حقوق_ناچیز #دشواری_زندگی #حس_حقارت @tajeddin_mohammadbagher