⭕️در جستجوی مدال طلا ✍️ فرزاد دهقانیان، ۱۴۰۳/۵/۱۶ جان بارگ روان‌شناس و همکارانش از دانشجویان دانشگاه نیویورک- که بیشترشان ۱۸ تا ۲۲ ساله بودند- خواستند با پنج کلمه‌ای که به آنها داده می‌شود جملات چهار کلمه‌ای بسازند. نیمی از کلمات به‌هم‌ریخته‌ای که به یکی از گروه‌ها داده بودند حاوی واژگان مرتبط با افراد مسن بود؛ مثل فلوریدا، فراموش‌کار، طاس، خاکستری یا چین و چروک. پس از انجام این کار، شرکت‌کنندگان را برای انجام آزمایش دیگری به دفتری فرستادند که در آن سر سالن قرار داشت. این پیاده‌روی کوتاه همان موضوع اصلی آزمایش بود. محققان بدون جلب توجه، زمانی را اندازه‌گیری کردند که افراد برای رسیدن از این سر راهرو تا آن سر راهرو صرف می‌کردند. همان‌طور که بارگ پیش‌بینی کرده بود افرادی که جملاتی با واژه‌هایی مرتبط با افراد مسن ساخته بودند به طور چشمگیری آهسته‌تر از بقیه در راهرو قدم زدند. دانیل کانِمن در کتاب تفکر سریع و کند می‌گوید این پدیده قابل توجه در پیش‌زمینه‌سازی، به اثر فکری- حرکتی (ایدئوموتور) معروف است. جمله‌سازی با کلمات مربوط به افراد مسن، روی سرعت پیاده‌روی دانشجویان ۱۸ تا ۲۲ ساله تاثیر گذاشته بود!! ✅درس‌آموزی و راهکار عملی بیایید به بررسی کلیدواژگان پرکاربرد در فضای سیاسی و اجتماعی ایران در سال‌های اخیر بپردازیم. آیا کلماتی مانند تحریم، تورم، دلار، صبر استراتژیک، انتقام سخت، تنبیه، جنگ، ترور و خونخواهی به طور مکرر در این فضا حضور نداشته‌اند؟ اگر پاسخ بله است، باید پرسید چنین فضایی، جدا از تاثیرات اقتصادی ملموس، با توجه به اثر ایدئوموتور، چه تاثیری بر روح و روان جامعه ایران داشته است؟ چگونه این وضعیت می‌تواند به گسترش خُلقیات ضدتوسعه‌ای منجر شود، مثل جامعه کوتاه‌مدت بودن که ناشی از احساس ناامنی دائمی است، یا قاعده‌ناپذیری و بی‌رویایی؟ تاثیر این کلمات و شرایط بر جامعه ایران می‌تواند بسیار گسترده و عمیق باشد. دوام چنین وضعیتی، نه تنها به ناامیدی و اضطراب روانی دامن می‌زند، بلکه به نهادینه شدن رفتارهایی منجر می‌شود که برای توسعه و پیشرفت جامعه زیان‌بار است. ناامنی اقتصادی و سیاسی باعث می‌شود افراد به جای برنامه‌ریزی بلندمدت، به دنبال راه‌حل‌های کوتاه‌مدت و موقتی باشند. این وضعیت، قاعده‌ناپذیری و عدم پیروی از قوانین را تشدید کرده و سبب می‌شود جامعه به جای حرکت به سمت اهداف بلندمدت و توسعه‌یافته، درگیر بحران‌های روزمره و کوتاه‌مدت باشد. در چنین شرایطی، جامعه ایران تشنه شنیدن کلماتی همچون توافق، صلح، سرمایه‌گذاری، پیروزی و امید است. می‌توان با موفقیت‌های کوچک و تدریجی آغاز کرد: ایجاد توافق هایی با جامعه، تصویرسازی از یک رویای جدید و قابل‌ دستیابی از ایران با توجه به تاریخ و فرهنگ ایران و دستیابی به پیروزی‌های کوچک شاید حتی به اندازه کسب یک مدال طلای المپیک! 🔸اگر این مطلب برای شما مفید بود، آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید. @systemdiary https://t.center/systemdiary