📚 سخن پروران🖋

‍ ‌سال ۱۳۰۷ كار نوسازی آرامگاه فردوسي، ايرانی بزرگی كه خود را وقف خدمت به ايران و زبان پارسی كرده بود در توس خراسان آغاز شد.
اين ساختمان باشكوه پس از تكميل و آنگاه تزيين مجدد، طی مراسمي كم نظير با حضور ايرانشناسان سراسر جهان، اديبان كشور و مقامات فرهنگي و دولتی گشايش يافت.
مورخان متفقا «ابوالقاسم فردوسي» را تنها فرد در سراسر تاريخ بشر خوانده اند كه بدون هرگونه چشمداشت، همه عمر خودرا صرف زنده كردن تاريخ وطنش (ايران)، خصلت های نيك هموطنان (ايرانيان) و زبان نياكان (زبان پارسی) و خدمت بي دريغ به شناساندن فرهنگ و تمدن كهن ميهنش كرد و به نوشته مرحوم دكتر #رضازاده_شفق، شصت هزار بيت شعر گفت تا شكوه ايران باقی بماند و باعث افتخار و دلگرمي نسلهای بعد باشد تا بدانند كه چه ميراثی گرانبها و با عظمت برايشان باقي مانده است و با همه توان بكوشند كه اين ميراث همچنان سربلند، بزرگ و عزيز باقي بماند.
فردوسی برای به نظم در آوردن تاريخ ايران، اسناد و نامه های فراوان خواند كه خود او گفته است:
«بسي رنج بردم بسي نامه (مكتوب و سند) خواندم ـ زگفتار تازی (اسنادي كه به زبان عربي نوشته شده بود) و از پهلوانی (اسنادي كه به پارسي دوران اشكاني و ساساني بود)»
به مناسبت هزار ساله شدن فردوسی كه ايرانيان بايد هميشه مرهون زحمات، احساس و عواطف وطندوستانه او باشند يك هفته در سراسر كشور جشن گرفته شد و بهترين خيابان و ميدان تهران به اسم او نامگذاري گرديد. در شهرهای ديگر مدارس و تالارها و خيابانها به نام فردوسی نامگذاری شد و بعدا مدارس تازه ساز و دانشگاه، كه اين قدرشناسی ها باز هم برای مردی كه گفت:
چو ايران نباشد تن من مباد و ...
همه سر به سر تن به كشتن دهيم
به از آن كه ايران به دشمن دهيم
كم است.
ترديد نيست که فردوسی بيش از هركس ديگر به ايران و ايرانی خدمت بی شائبه كرده است. فرق فردوسی با ساير ايراندوستان بنام، در اين بوده است كه بدون چشمداشت عمر خود را وقف خدمت به وطن و زبان فارسی كرد. ايرانيان هر روز كه می گذرد بيشتر متوجه عمق و عظمت خدمات بی دريغ فردوسی می شوند.

✍ #انوشیروان_کیهانی_زاده

t.center/sokhansarayann 🎻