پدرم، که شکلِ پیری من بود، آن چیزی بود که در من برگشته بود. نخواسته بودم او‌ باشم اما مثل او می‌خندیدم و مثل او‌ تعجب می‌کردم. مثل او خوب و بد بودم. من تکرارِ او بودم. _ مهزاد الیاسی بختیاری