اینجا کانونی برای انتشار آراء و افکار دکتر سیروس شمیسا، استاد بزرگ رشته زبان و ادبیات پارسی دانشگاه علامه طباطبایی است. در این کانون ادبی به آثار علمی «کتابها و مقالات»، رمان ها و اشعار استاد میپردازیم.
حساب اینستاگرام
Instagram.com/Dr.siroos.shamisa
آیا جایز است –برحسب جوازی که بیان سنتی به ما داده است- در همه جا بگوییم که فلان چیز به انسانی تشبیه شده و سپس یکی از ملائمات آن ذکر شده است؟ در بسیاری از موارد عقل و طبع چنین توجیهی را نمیپذیرد...
رئالیسم جادویی خیالپردازی صرف نیست؛ در آن خیال و واقعیت به هم درمیآمیزند. میتوان گفت به اعتبار نویسنده یا قهرمان آن (که عقاید اساطیری دارند و به خوارق عادات به چشم دل مینگرند) رئالیسم جادویی است اما به اعتبار خواننده فراواقعی و جادویی است. پس روی هم آمیزهیی است از رئالیسم و ضدرئالیسم. همه هنر نویسنده در آن است که چنان بافت موقعیتی بسازد که تنش بین این دو به تعادلی در ذهن خواننده منجر شود و به او حس نوعی رئالیسم دست دهد. از زبان مارکز در مصاحبهیی شنیدم که وقتی داستانم منتشر شد و کسانی طعنه میزدند که چگونه انسان میتواند دُم داشته باشد، از شهرها و روستاها نامههایی به من میرسید که وجود دُم را تایید میکردند و میگفتند که ما خود اینگونه انسانها را دیدهایم.