پارت دوم
💁🏻♀️🦻🏻👩🏻🔬
چه تمرین ها یا توان بخشی خاصی در دوران تحصیل انجام میدادم؟ ابتدا خدمت همه مادران بگم هیچ اشکالی نداره کلاس های گفتار درمانی بچه ها تا ده سالگی طول بکشه، چون پروسه درک کردن گفتار و همزمان شکل گیری گفتار حداقل نیازمند ده سال هست و حتی شاید لازم باشه فرد تا جوانی مرتب کلاس برود و
و مخصوصا در عصری که زندگی می کنیم اکثرا افراد برای پیشرفت در کار وزندگی و شغلشان هزینه زیادی را صرف کلاس های فن بیان می کنند و اتفاقا هیچ مشکلیی شنیداری هم ندارند
دوم بحث شکل گیری زبان و درک کردن جملات هست، به عنوان مثال من ریاضی قوی داشتم در جدول ضرب ماهر بودم اما حل مساله برام دشوار بود چون درک صورت مساله برایم سخت بود، مامان در تابستان یا اوقات فراغت با کمک کتاب های کمک درسی یا به شیوه خلاقانه خودش صورت مساله ها را تغییر میداد، تا قدرت درک متن من بالا بره
سوم بذر اعتماد به نفس و تسلط بر استرس هنگام صحبت کردن در جمع رو در من اهسته اهسته پرورش داد، از همان مهدکودک، دبستان به بهانه های مختلف متن های مختلفی را برایم می نوشت و من را مجاب می کرد در جشن های مهدکودک و مدرسه، ارائه دهم این روند ادامه داشت تا دانشجویی و حتی الان!
من در ترم اول دانشجویی با وجود انکه دو ماه بود کاشت شده بودم و گوش دیگرم با سمعک صفر شده بود در اوج ناشنوایی کنفرانسی را ارائه دادم من در محل کار خودم به راحتی تدریس می کنم، شاید براتون جالب باشه برای ارائه دفاع دکتری ام فقط یک نیم ساعت تمرین کردم، تسلطم در دفاع بسیار عالی بود و این را مرهون تلاش های بی وقفه مادرم هستم که اهسته اهسته من را قوی کرد.
از کاشت راضی هستم یا خیر؟ سمعک بهتر هست یا کاشت حلزون؟اصلا قابل قیاس نیست، هرکدوم مقتضی شرایط شنوایی فرد تجویز میشه..
من کم شنوایی متوسط عمیق و شدید رو تجربه کردم و در هر موقعیت کیفیت شنیداریم فرق می کرد.
مثلا در سه سالگی تا ۱۰ سالگی سمعک انالوگ استفاده می کردم( هوشمند و دیجیتال ) نبود، کیفیت شنیداریم نسبتا خوب بود
اما با بزرگتر شدن سن ام و شنوایی من به بدلایل حساسیت فصلی و بزرگ شدن سن ام شنوایی من روز به روز تحلیل میرفت حتی مادر پدرم سعی کردن بهترین سمعک هوشمند همراه با فول ابشن ( اف ام.. ) تهیه کنند تا بتوانند شنوایی از دست رفته ام را جبران کنن ولی من کاملا متوجه بودم بعضی فرکانس ها رو دیگر نمی شنوم.
در موقعیت حساس تحصیلیم مثل اول دبیرستان نظام قدیم ( کلاس دهم) شنوایی ام صفر بود با همه سختی غیبت نمی کردم و در کلاس ها حضور داشتم و سختی های فراوان را تحمل می کردم چون گفتار داشتم کسی باورش نمیشد. وتصور عموم این بود که فرد ناشنوا اشاره حرف میزند و گفتار ندارد.
من در اوج ناشنوایی داروسازی قبول شدم! که هیج سمعکی نمی توانست من را به حداقل کیفیت شنوایی برساند. چون امید داشتم.. با اینکه نه من نه مادرپدرم هیچ شناختی از کاشت نداشتند!!
البته کاش می دانستیم و زودتر کاشت کرده بودیم .. حداقل در سن کمتر.
در مورد رضایت کاشت پرسیدین
کاشت معجزه هست اما نه در ثانیه اول نه در شب اول
بلکه باید بگویم الان بعد ده سال می توانم بگویم چقدر کاشت خوب است اما نیاز به زمان صبر صبر صبر دارد
من در این ده سال سختی های فراوانی را کشیدم
شنیدن در کلاس های دکتری واقعا ساده نیست،فکر نکنید قبول شدم یعمی موفق شدم
سختی های من تازه شروع شد! منی که توقع داشتم بعد کاشت حلزون تمام سختی ۱۸ ساله ام تمام شود باز باید از صفر تلاش می کردم با وجود حتی حافظه شنوایی.. بگذارید از اغاز ترین لحظات بگویم البته اگر زمان هست..
نمی شود همه را گفت
از لحظه که دستگاه کاشت بر من روشن شد
من حتی نمیفهمیدم این چیزی که در روشن شد صدا هست یا ویبره!!! بعد دو روز متوجه شدم بله یک صداست ولی نمیفهمیدم صدای اشیا است یا انسان.. اما بعد گذشت زمان کم کم تفکیک دادیم
حالا شما تصور کنید شنوایی من مثل نوزاد متولد شده هست اما باید سرکلاس تئوری دکتری می نشستم. با ان همه تئوری های سنگین و کلمات ناشناخته.. من واقعا مطمینم خدا حواسش به من بود و چقدر عجیب صبور بودم، حتی بعد ۵ سال شنواییم کم کم بهبود پیدا کرد که کارورزی و شغلم را شروع کنم و اتفاقا همان سال هم ازدواج کردم یعنی سال ۹۸ کرونا رسید، بازهم دوباره زمین خوردم، موقعیت شغلی سخت داروخونه ، شرکت، ازدواج و اشنا شدن با خانواده جدید و از همه عجیب تر همسر تن صدای بم و آرامی دارد
من همه این ها را باز گذراندم!!
الان بعد ده سال انقدر قوی شدم، از هیچ تلفنی نمی ترسم، صدای همسرم انقدر برایم واضح است که گاهی برای دیگران هم میگویم منظور همسرم در صحبت هایش چیست.
مدیر شده ام
و این ها اسان نبود و مطمینم در سال های بعد هم امتحانات سختی را پیش خدا خواهم گذراند.
و مشکلات ادامه دار هست و رنج همیشه هست
از جنگیدن با مشکلاتم نمی ترسم.
🌪️✊🏻👊🏻@silence275