سرزمین سر سبز

باسلام
توجه
به اطلاع اهالی روستای شولم ودیلم بیجار میرسانم
با توجه به اینکه گیرندگان کود شیمیایی برای شالیزار در روستا که هر ساله از جهاد کشاورزی ثبت نام انجام می‌دادند و درسال زراعی پیش رو  داشتن سیم کارت به اسم گیرنده کود الزامی میباشد
پس از اهالی تقاضا می‌شود افرادی که شماره تماس به اسم ندارند، تهیه کرده  و جهت ثبت شماره و اطلاع بیشتر با دهیاری شولم تماس حاصل فرمایید
                                            
سعید آرور
              
      09116925137  
        
👉 @shoulamchannel1

🔴 فوری: برخی منابع مدعی شدند واتساپ و گوگل‌پلی با اجماع رای مثبت اعضای شورای عالی مجازی رفع فیلتر شد

بیت الله صفری سید آبادی

@shoulamchannel1

دکلمه شعر👆

@shoulamchannel1

شعر #تالشی " مشبغه گورَوه "
از استاد  #محمد_رضا_فدایی ( مولوم )

ترشه اناره ریشه ، ووزه سوروم و روناس
چن گوله پو ترشه زا ئی تشت و ئی مرسه تاس

ایتا روناسی رنگه ،  ئی رنگ اناری ریشه
ووزه سوروم ترشه زا گولناز داره همیشه

ترشه زا ایسپی آبو  ووزه سوروم سییا رنگ
سره پو هه اناره  ، روناس نی بو تلا رنگ

گولنازی دیل ویرییه گوله برا سراکو
پین لینگه گوندی داره ، چِمش دری چِه پاکو

خا بوجه گوره وه ، مشبغه گوره وه
دا دس ژنه سره پو ، یواشینه وا اَوِه

گوله برا سره دیم هه ئی دفه بو آدیم
گولنازی دیل رواری ، وییر ژنه شو اَدیم

کینه دییس گوندی نه ، چه وات و مسی داره
گوله برا نه زونو کینه چه سسی داره

ریزه خونی که کره ، هر کسی دیلی بَره
هم پین لینگه گوندی نه ، چه وشتنی اَ کره

یواشینه که وَجه ، امی اَی کو دَوَجه
گولی پاکو دکره ، گولی پاکو آوَجه

گوله برا چه زونو گولنازی دیل چه جوره
گولنازی دیل عشقی نه ، گوله برا را پوره

ئی روز گوله برا چِم ، گولنازی که پِلکه
چِه پیله دیل گولنازی غامتی بن بَلَکَه

چِم به چم که آبینه ، دا ویندشونه یَندی
هر کس ئی جور خای غفلی ، بچاکنی ئی فندی

مشبغه گوره وه ، گولنازی دس پرییا
گوله برا چم و دیل گولنازی کو ویرییا

دا ام بوا اَی واته ، دا اَ بوا اَی ساته
نِه چیمی گف نه چه گف ، هر د ئی دفه واته

مشبغه گوره وه ، گولناز اشتن دَسینه
آدوشه گوله برا ، گول اَی آنوشه سینه

عشقی لوئه شیرینه ، عشقا مندا کفاته
گولناز خنده دلکه گوله برانش واته

مشبغه گوره وه اشته پا را وَتَه مه
زونی چده همی را از خون دیل هردَمَه ؟

گوله برا و گولناز یندی دسشون گته
هم زندگی ناجه شون د بندی نه ویگته

عشق اَوَه که دیل بوا ، عشق اوه که دیل بخا
دا عشق مه بو هیچ کسی ، زندگی کرده نشا


       با تشکر از خانم روحانی

@shoulamchannel1

🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋

یاداوری امروزت:

هیچ چیز سریع تر از ذهنت تو رو از پا درنمیاره، آروم باش و برای چیزهایی که تحت کنترل تو نیست استرس نداشته باش.
خدایی که خدای تو است، خدای همه هم هست.
کنترل فرمان ان چیزها را دست خدا بسپار

@shoulamchannel1

با تشکر از جناب اقای ایمانی

@shoulamchannel1

هر روز یک مطلب در مورد تالشان.
امروزچله  شب  تالشان شفت.
قسمت دوم:
در گذشته‌های نزدیک همۀ مردم پیشاپیش خود را برای آمدن زمستان آماده می‌کردند. چون هوا رفته‌رفته سرد می‌شد، زمین از رویش باز می‌ماند و نیز با بارش برف، از جنب و جوش و رفت و آمد آدم‌ها در جنگل‌ها و زمین‌های کشاورزی کاسته می‌شد، همچنین دام‌ها بیشتر در آغُل می‌ماندند و کمتر به چرای آزاد می‌رفتند، مردم ناچار بودند هم ابزار سوخت مانند هیزم، هم خوراک خود و هم خوراک دام را انبارسازی کنند. اکنون ولی با گازکشی به خانه‌ها و شهرها و فراوانی کالا، به اندازۀ گذشته، به انبارسازی خوراک و سوخت نیاز نیست. همچنین انبارسازی خوراک انسانی چندان در دستور کار نیست؛ زیرا بیشتر نیازهای خوراکی در زمستان نیز در دسترس هستند. با این همه، هر خانواده‌ای دغدغۀ برگزاری شب چله را دارد؛از این رو، برخی از خوراکی‌ها و میوه‌ها را برای آن شب نگهداری می‌کنند و یا برگزاری برخی برنامه‌ها را در آن شب پیش‌بینی می‌کنند.
گرامی‌داشت شب یلدا در دو بخش انجام می‌گیرد: یک بخش برنامه‌هایی است که در این شب برگزار می‌شود و بخش دیگر خوراکی‌های ویژۀ این شب است.
برنامه‌های شب یلدا
1ـ مهمانی: شب چله، یکی از شب‌های مهمانی رفتن و مهمانی دادن است: خویشاوندان و دوستان به خانۀ یکدیگر می‌روند؛  به‌ویژه  در خانه‌های بزرگ‌تران گرد می‌آیند. کوچک‌ترها به دیدار بزرگ‌ترها مانند بزرگ خاندان، پدر و مادر و یا خواهر و برادر بزرگ‌تر میروند.
2ـ شب‌نشینی: برخی از خانواده‌ها و همسایه‌های نزدیک، پس از شام به خانۀ یکدیگر می‌روند و همچنان که چای می‌نوشند و شبچره می‌خورند، تا پاسی از شب با هم گپ می‌زنند.
3ـ داستان‌گویی و یادآوری گذشته‌ها: در برخی از خانواده‌ها پس از شام، یکی از کسانی که با داستان‌های افسانه‌ای بومی آشناست، برای دیگران داستان می‌گوید و برخی دیگر برای شاد کردن و خنداندن دیگران، رویدادهای گذشتۀ خود و دیگران را بازگو می‌کنند؛ همچنین به بزله‌گویی و شوخی می‌پردازند تا شبی شاد را سپری کنند.                                    
4ـ مَثَلَه ‌جَنگ (چیستان‌گویی): گاهی زن و مرد و بزرگ و کوچک دو دسته می‌شوند و از همدیگر چیستان می‌پرسند. از آغاز مَثَلَه جنگ روشن می‌کنند که چند چیستان پرسیده شود. در پایان، هر گروه کمتر پاسخ درست داده باشد، بازنده است.
5 ـ عروس‌بازی (یه قُل دو قُل): یکی از بازی‌های بومی، «یه قُل دو قُل» است که به آن عروس‌بازی می‌گویند. عروس‌بازی، هم دو تنه و هم گروهی انجام می‌شود. ابزار آن پنج سنگ کوچک و گِرد است که بتوان در یک دست جای داد. یکی از آنها را تیر و آن دیگرها را سنگِ بازی می‌گویند. این بازی پنج گام یا پله دارد که چهار پلۀ نخست آن با یک دست و پلۀ پنجم با دو دست انجام می‌گیرد. هر گاه پنج پله به درستی انجام شود می‌گویند یک عروس انجام شده است. از همان آغاز روشن می‌کنند بازی تا چند عروس پیش برود که برنده، شناخته شود. در هر پله اگر بازیگر نتواند تیر را بگیرد و تیر بر زمین بیفتد یا سنگ روی زمین را نتواند از زمین بردارد، یا چنانچه بردارد، ولی از دست او در برود، او در آن پله می‌سوزد. اگر بازی گروهی باشد، بازی را یار دیگر پی می‌گیرد و اگر بازی یک تنه باشد، سنگ‌ها را به هماوردش می‌سپارد تا او بازی کند.
پلۀ نخست و آغاز بازی: بازیگران روبه‌روی هم می‌نشینند. آغازکنندۀ بازی، هر پنج سنگ را بر زمین می‌ریزد، سپس برای آغاز بازی هر پنج سنگ را در یک دست می‌گیرد و به آرامی به اندازۀ یک یا دو وجب به هوا پرتاب می‌کند و در همان حال، به تندی دست خود را به پشت برمی‌گرداند و هموار می‌کند و سنگ‌های پرتاب‌شده، بر پشت دست فرود می‌آیند. اگر همۀ سنگ‌ها بر پشت دست بمانند، نحستین پلۀ بازی به درستی انجام شده و به پلۀ دوم می‌رود؛ اگر هیچ سنگی بر پشت دست آرام نگیرد و همه بیفتند، او در همان آغاز سوخته است، ولی اگر یک یا چند سنگ‌ بر زمین بیفتند، آنها را که افتاده‌اند باید از نو بردارد. بدین‌سان که تیر را به هوا پرتاب می‌کند و به تندی یکی از سنگ‌های بر زمین‌ مانده را برمی‌دارد و تیر پرتاب‌شده در هوا را می‌گیرد تا به زمین نیفتد. برخی به جای این روش، هر پنج سنگ را بر زمین می‌ریزند و یکی یکی از زمین برمی‌دارند.
پلۀ دوم: پنج سنگ را بر زمین رها می‌کند؛ آنگاه یکی را برای تیر برمی‌دارد. در این پله هر بار که تیر را به بالا می‌اندازد باید دو سنگ را با هم بردارد، اگرچه آن دو سنگ از هم دور یا نزدیک باشند؛ سپس به تندی و بی‌درنگ باید سنگ پرتاب‌شده در هوا را بگیرد.
پلۀ سوم: پس از ریختن سنگ‌ها بر زمین، نخست تنها یک سنگ را برمی‌دارد، سپس سه سنگ را با هم برمی‌دارد؛ سپس به تندی و بی‌درنگ باید سنگ پرتاب‌شده در هوا را بگیرد.
پایان قسمت دوم
نویسنده مطلب: آقای محمد حسین شمسایی سیاهمزگی مترجم و پژوهشگر
انتخاب و ارسال متن: مجید نعمتی سیاهمزگی( تالشه خله)
@shoulamchannel1

کد شامدچیست ؟؟؟
 اپلیکیشن مجوز فعالیت و انتشار اپلیکیشن است در فضای مجازی و اپ مارکت ها است. با داشتن این کد اپلیکیشن را در وزارت ارشاد ثبت نموده و در صورت سوء استفاده اشخاص دیگر می توان با استناد به این مجوز شخص خاطی را تحت پیگرد قانونی قرار و به ضابطین ذیصلاح ارجاع داد

💚#سرزمین_سرسبز_شولم_فومن💚
👉 @shoulamchannel1

#باسلام
با درخواست کاربران محترم کانال و به پیشنهاد جناب آقای عاشوری مدیریت پرتلاش زین پس لوگوی کانال به عنوان پایگاه خبری رسانه ای فرهنگی (سرزمین سرسبز شولم فومن تغییر پیدا می کند )
یادآورمی شودباتوجه به اینکه این کانال با سابقه ۸ سال درحال فعالیت می باشد واز هیچگونه حمایت مادی برخوردار نمی باشداز ریاست محترم اداره فرهنگ وارشاد شهرستان فومن جناب آقای نیک انجام در خواست کد شامد بعمل آمده وتاپایان سال کانال شولم بعنوان تنها کانال رسمی با داشتن کدشامد فعالیت خواهدداشت
ازحمایت وپیگیری های مکرر جناب آقای نادر معصومی هم تقدیر وتشکر بعمل می آید🌺

💚#سرزمین_سرسبز_شولم_فومن💚
👉 @shoulamchannel1

هر روز یک مطلب در مورد تالشان

امروز
چِلِّه شب تالشان شفت
قسمت اول

از شباهنگام روز پایانی پاییز تا بامداد روز نخست زمستان را «شب یلدا» یا «شب چله» می‌گویند. شب چله بلندترین شب سال در نیمکرۀ شمالی زمین است. آنگاه که ایرانیان به دانش گاه‌شماری دست یافتند، هر گاهی را که برای زندگی خود سودمند می‌دیدند، جشن می‌گرفتند؛ از این رو، یلدا را گرامی می‌دارند؛ زیرا از آن پس هوا سردتر و شب‌ها کوتاه و روزها بلندتر می‌شود. با بلند شدن روزها خورشید، زمان بیشتری بر زمین می‌تابد. چون زندگی مردمان ایران باستان بر کشاورزی و دامداری استوار بود، چرخش فصل‌ها و ماه‌ها و سرد شدن هوا و بلند شدن روزها را نشانۀ بارگیری زمین می‌دانستند؛ زیرا از سویی بارندگی‌های زمستانی، بر اندوخته‌های آبی زمین می‌افزاید و سرمای زمستان بیماری‌ها و آسیب‌های گیاهی را از میان می‌برد و ریزجانداران آسیب‌زننده را می‌کشد و از سوی دیگر، با روند افزایش تابش خورشید، زمین آرام آرام جان می‌گیرد تا به بهار می‌رسد. در این چرخه، زمین جان تازه می‌گیرد و پرباری سال پیش رو را نوید می‌دهد.
مردمان هر پهنه‌ای از زمین، فرهنگ کاری و فرآوری ویژه‌ای دارند و از هر چه می‌کارند و می‌پرورند، می‌خورند و می‌پوشند. چنین است که مردمان هر سرزمینی، بسته به آب و هوا و خاک خود، خانه‌سازی و خوراک و پوشاک و بسا که باورهای ویژه‌ای دارند. بگذریم از اینکه در روزگار ما با پیشرفت دانش، جهانیان تا اندازه‌ای همگرا شده‌اند و شهرسازی و خانه‌سازی و خوراک و پوشاکشان به هم نزدیک و همانند شده است.
با آنکه شیوۀ زندگی و کار و فرآوری جهانیان دگرگون شده است، مردم هر کشور و تباری، آیین‌های دیرین خود را کم و بیش پاس داشته‌اند. یکی از آیین‌های دیرین در پهنۀ فرهنگی ایران باستان، جشن «شب یلدا» یا گرامی‌داشت «شب چله» است. پهنۀ فرهنگی ایران باستان، تیره‌ها و تبارهای بسیاری را در بر می‌گیرد: پارس، آذری، کُرد، لُر، ترکمن، عرب، بلوچ، تپوری (تَبَری)، گیلک، دیلمی، تالش، تات، آشوری و ارمنی.
می‌توان گفت شیوۀ زندگی این تبارها، بسیار نزدیک و همانند بوده و هست؛ هرچند هر یک از آنها خرده‌فرهنگ‌های ویژۀ خود را نیز داشتند و دارند.
تالشان یکی از تبارهای باشنده در پهنۀ ایرانند که افزون بر شیوۀ زندگی، فرآوری و بن‌مایه‌های فرهنگ کلان ایرانی، شیوۀ زیستی و فرآوری و خرده‌فرهنگ‌ ویژۀ خود را نیز دارند. گاه‌شماری تالشان با آنکه بسیار نزدیک و همانند با دیگر تبارهای ایرانی است، دگرگونگی‌های ریزی هم دارد؛ مانند هنگامه‌های کوچ ییلاق ـ میان‌کوه ـ قشلاق، هنگام پشم‌چینی گوسفندان و بره‌ها، هنگام شخم زدن زمین، هنگام انبارسازی خوراک زمستانی دام (لیوَه‌کری و لِلکِییَه پِچینی)، شیرگیری و پنیرسازی، پرچین‌سازی، مرزبندی زمین کشاورزی، خزانه‌سازی نهال و تخم، نشا، وجین، درو و مانند اینها که هر یک هنگامی دارد و برای هر یک آیین ویژه‌ای دارند. در همین راستا فراورده‌های کشاورزی و دامی ویژه‌ای نیز دارند که فرهنگ خوراک و پوشاک آنها بر آن استوار است. روشن است آیین‌های جشن و سوگ تالشان با شیوۀ زیستی و کار و فرآوری آنان همساز است.
اگر بپذیریم تالش سه در بخش شمالی، میانی و جنوبی پراکنده است، شهرستان شفت، پاره‌ای از تالش جنوبی به‌ شمار می‌رود. مردمان شهرستان شفت به دو گویش گیلکی و تالشی سخن می‌گویند. هرچند اکنون به درستی نمی‌دانم شمار تالشان این شهرستان چند تن هستند، ولی روشن است سویه‌های جنوب شرق تا شمال غرب این شهرستان، نشیمنگاه و زیستگاه تالشان است که ما در اینجا آنان را تالش شفت می‌خوانیم. جز دگرگونگی‌های خُرد، شیوۀ زندگی و کار و فرآوری تالش شفت، همانند دیگر تالشان است.
یکی از آیین‌های گاهنباری که همگام با دیگر تالشان و ایرانیان در تالش شفت گرامی داشته می‌شود، شب یلدا یا شب چله است که در گویش بومی به آن «چیلَه شَو» می‌گویند. چیل در زبان تالشی به زغال داغ سرخ شده از آتش می‌گویند. گویی می‌خواهند بگویند سرما در پیش است و باید خانه‌ها را گرم کرد؛ نیز بدان رو است که چون روزها بلندتر می‌شوند آفتاب بیشتری بر زمین می‌تابد.

پایان قسمت اول
نویسنده مطلب:
آقای محمد حسین شمسایی سیاهمزگی مترجم ،محقق و پژوهشگر فرهنگی .
انتخاب و ارسال متن : مجید نعمتی سیاهمزگی

در قدیم وقتی تیجره گیریه می رفتیم  اصلا غیر ممکن بود کسانی که جنگل رو بودند شاخ گوزنی پیدا نکنند ما خودمان یک شاخ گوزن داریم که همسرم در ییلاقمان پیدا کرده  ولی از  وقتی که محیط زیست و این هجوم مردم به جنگلها وییلاقات زیاد شده همه چیز حتی نسل حیات وحش به فنا رفته است.  اینها همش تبلیغات است برای کشاندن  بعضی عوامل وحتی مسافر  تا دوسانت برف میاد تبلیغات شروع می شود بیایید وردشاو بیایید برف بازی یک عده هم در این راه حتی جان می دهند  بابا چه خبر است شماها چرا سیرایی ندارید؟ با این کار ها جنگلهای شمال را نابود کردند  ما غصه چند چیز را بخوریم طبیعتمان را  فرهنگمان را دست تنگی مردمان را بی برق ماندن و در صفهای طولانی بودنمردم برای مایحتاج زندگی و مریضیهایی که دامنگیر شان شده و یک عده هم کسب و کار درست کردند در این آشفته بازار  وبا تبلیغات اطراف و اکناف گیلان ومازندران بهشت دروغین ساختند برای کسب در آمد این از طبیعت و آن از شعر وترانه وزبان تالشی  عده ای خودشان را کشتند برای تالشی نویسی برای اینکه مردم را برای اینکه نسل جوانرا مایل به گفتن ونوشتن زبان مادری کنند یک عده باز دکان وبازار درست کردند متاسفانه نمی شود حرفی هم زد  چون کسانی خود را پیل وکیل می دانند که خودشان تازه وارد این جرگه شده اند در همه جا سینه صاف می کنند وخود شان از پیشگا مان میدانند    آیشان که گزارش  یک گوزن  رامی دهد خودش دارد آدرس می دهد چقدر ما گفتیم ونوشتیم شما را به خدا ننویسید فلان سنگ یا فلان تپه ویا فلان امام زاده در فلان قله است نوشتند  و آن سنگها که قرنها آنجا ها بود از جاش کندند برای گنج وآن تپه ها وامام زاده ها مثلا  که محصور در درختان بود نابود کردند  دیگر چکار کنیم زمین سخت است و آسمان بلند .
این قرن دیگر با ما باید به تاریخ فنا سپرده شود شاید زمانی نو شود وگیلان و مازندران  دوباره نفسی بگیرند وبامردمانی دیگر که قدر عافیت بدانند

با تشکر از خانم ذلیخا صبا

۱۴۹۳/۱۰/۳


@shoulamchannel1

😐روش جدید افغان ها برای عبور از مرز ایران!

@shoulamchannel1

طبق اعلام صفحه رسمی اداره برق فومن، از این تاریخ به بعد، مشترکین تنها از طریق سایت برق من و با وارد کردن شناسه اشتراک خود می‌توانند برنامه‌های قطع برق را مشاهده کنند.

اما آیا این روش مناسب است؟ بسیاری از مردم به اینترنت یا مهارت‌های کافی برای استفاده از چنین سامانه‌ای دسترسی ندارند. این تصمیم می‌تواند سردرگمی و نارضایتی مشترکین را افزایش دهد. چرا نباید راه‌های ساده‌تر و فراگیرتری، مانند ارسال پیامک یا اطلاع‌رسانی از طریق رسانه‌های محلی، برای آگاه‌سازی عموم مردم در نظر گرفته شود؟

مردم به‌سختی قطعی‌های مکرر برق را تحمل می‌کنند، اما انتظار دارند با اطلاع‌رسانی دقیق و آسان، حداقل بتوانند برای زندگی و کارهای خود برنامه‌ریزی کنند. آیا این حداقل خواسته جامعه قابل درک نیست؟
مدیریت توزیع برق می‌تواند با در نظر گرفتن روش‌های فراگیرتر، اندکی از فشار ناشی از این قطعی‌ها بکاهد و حس همدلی بیشتری با مردم ایجاد کند.

سامانه اعلام قطعی برق، حسب مورد، سامانه تلفن گویای اداره برق به شماره 121 و سایت برق من به آدرس bargheman.com می باشد و متقاضیان اعلام خاموشی یا پیگیری آن می توانند، از طریق ثبت نام و ورود به سامانه برق من، یا از طریق تماس با تلفن گویای ۱۲۱، امور مد نظر خود را انجام دهند.

@shoulamchannel1

حال روز دریای خزر، زیر پل غازیان خشک شده، فاجعه است

@shoulamchannel1