💠 پرسش و پاسخ
🔻 پرسش:
برخی از
#علما می گویند و در مقاتل هم آمده است که
#امام_حسین (ع) از هیچ زنی شیر نخورده و تنها از انگشت مبارک پیامبر اسلام (ص) تغذیه کرده است. آیا این موضوع صحت دارد؟ اگر پاسخ مثبت است، این موضوع با این نکته که معصومین (ع) زندگی معمولی و عادی داشته اند چگونه قابل جمع است؟ و اینکه چگونه می توان جوانان را نسبت به این موضوع قانع کرد؟
🔻 پاسخ:
🔸 درباره ي چگونگي شير خوردن حضرت سيدالشهدا (ع) در دوران كودكي، سه احتمال وجود دارد:
🔸 1_ آن حضرت از مادر خويش حضرت فاطمه (س) شير خورده باشد؛ مثل ديگر كودكان كه به هنگام تولد از مادر خود شير مي خورند.
🔸 2_ آن حضرت (به سبب اختلاف سنّي كمي كه با برادرش امام مجتبی (ع) داشته است) از
دايه #شير خورده باشد. در تأييد اين مطلب روايتي از اصول كافي از حضرت رضا (ع) نقل شده است كه: «ما بين امام حسن و امام حسين يك طهر و شش ماه و ده روز واقع شده است.»
🔸 3_ آن حضرت از هيچ زني چه حضرت فاطمه چه غير حضرت فاطمه شير ننوشيده است.
🔸 اما آنچه بررسي روايات به دست مي دهد، احتمال اول را منتفي مي سازد؛ چون حضرت فاطمه سلام الله علیها در آن ايام بيمار بودند و شير آن حضرت خشكيده بود و به اين مطلب در روايات تصريح شده است؛ ليكن بعضي از روايات، ارتضاع آن حضرت از هر زني، چه حضرت فاطمه و چه غير آن حضرت، را منكر شده اند؛ از جمله ي اين روايات كه مرحوم محدث قمي در منتهي الآمال آورده اند، اين است كه:
🔸 هنگام ولادت امام حسين، حضرت
#فاطمه بيمار گشت و شير ايشان خشك شد، تا اين كه از شير دادن ناتوان گشت؛ از اين رو پيامبر اكرم مُرضِع و
دايه اي طلب كردند، ولي يافت نشد؛ پس خود آن حضرت به حجره ي حضرت فاطمه آمدند و انگشت ابهام خويش را در دهان حضرت سيدالشهدا گذاردند و او هم مي مكيد و حتي بعضي نقل كرده اند كه زبان مبارك را در دهان امام حسين مي گذاشت و آن حضرت مي مكيد.
🔸 اما در مورد احتمال دوم كه آن حضرت از
#دايه شير خورده باشد، رواياتي نقل كرده اند كه آن حضرت
دايه اي داشته است به نام ام الفضل بنت حارث (زن عباس بن عبدالمطلب)
🔸 در مقام پذيرش اين موضوع و در تعارض بين اين روايات اين گونه مي توان جمع نمود كه امام حسين ابتدا دو يا سه يا حتي چهل روز از انگشت پيامبر شير خورده است و سپس بقيه ي مدت را در دامان ام الفضل گذرانيده، او پرورش و تربيت امام حسين را عهده دار بوده است؛ اين امر در واقع يكي از معجزات پيامبر اسلام محسوب مي شود و نشان گر توجه ويژه آن حضرت به امام حسين است.
🔸 اما زندگي عادي ائمه (ع) با وجود برخي اتفاقات اعجاز گونه در زندگي ايشان منافاتي ندارد چرا كه حالت عادي و معمولي در زندگي ايشان در مورد كليت حيات ايشان است و اين به معني نفي وجود برخي اتفاقات اعجاز گونه نمي باشد همانطور كه در زندگي پيامبران و يا برخي از اولياي الهي نيز قابل مشاهده است ؛ در واقع همان گونه كه بايد اين بزرگان در ساحت بشري مشابهت بسياري با ديگران داشته باشند، بايد امتيازات و تفاوت هاي خاصي هم در زندگيشان مشاهده گردد كه نشانه برگزيده بودن ايشان گردد.
🔻مطالعه بیشتر+پی نوشت و منابع:
🌐 http://shobhe.net/Archives/3955...................................
🌐 @shobhe_net