3)- #کلام_امیرالمومنین: 🔷امام علی در خطبه ۲۰۳ نهج البلاغه مى فرماید: خدا پدرتان را رحمت کند بخشى از ثروت خود را از پیش بفرستید تا به عنوان قرض [نزد خدا] براى شما باقى بماند و همه را براى بعد از خود نگذارید که مسئولیت سنگینى بر دوش شما خواهد گذارد)؛ «لِلّهِ آبَاؤُکُمْ! فَقَدِّمُوا بَعْضاً یَکُنْ لَکُمْ قَرْضاً، وَ لاَ تُخْلِفُوا کُلاًّ فَیَکُونَ فَرْضاً عَلَیْکُمْ». جمله «لِلّهِ آبَاؤُکُمْ!» معمولا در مقام تعجب توأم با احترام ذکر مى شود و معادل آن در فارسى «درود بر پدرانتان» یا «رحمت خدا بر پدرانتان» است و منظور از جمله «فَقَدِّمُوا بَعْضاً...» این است که انسان تا زنده است با دست خود بخشى از اموال خویش را در راه خدا به محرومین یا براى کارهاى خیر بپردازد که به مقتضى «وَمَا عِنْدَ اللهِ بَاق»آنچه نزد خداست باقى مى ماند و «مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللهَ قَرْضاً حَسَناً» کیست که به خدا قرض نیکو دهد، نزد خداوند براى «یوم المعاد» ذخیره شود و تعبیر به «بعض» براى این است که انسان نباید وارثان خود را که غالباً نیازمند هستند محروم کند، زیرا این کار دور از انصاف است و در روایات اسلامى از کسانى که همه اموال خود را در حیات خود انفاق مى کنند و براى ورثه چیزى نمى گذارند، نکوهش شده است. 🔹رسول خدا درباره یکى از انصار که به هنگام مرگ همه اموال خود را در راه خدا انفاق کرده بود و چیزى براى فرزندانش نگذارده بود، فرمود:  اگر قبلا به من گفته بودید اجازه نمى دادم او را در قبرستان مسلمانان دفن کنید، زیرا فرزندان صغیرى به یادگار گذاشته که دست نیاز به سوى مردم دراز کنند. البته این نهى در مورد کسانى است که ورثه نیازمندى دارند. از سوى دیگر شدیداً نکوهش شده که انسان چیزى از اموال خود را در راه خدا انفاق نکند و تمام آن را براى ورثه بگذارد. امام صادق در تفسیر آیه «کَذَلِکَ یُرِیهِمُ اللهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَات عَلَیْهِمْ»([آرى] خداوند این چنین اعمال آنها را به صورتى حسرت آور به آنان نشان مى دهد)، فرمود: این آیه اشاره به کسى است که اموالى دارد که از روى بخل، چیزى از آن را در راه خدا انفاق نمى کند. سپس مى میرد و آن را براى کسى باقى مى گذارد که با آن، اطاعت یا معصیت پروردگار را انجام مى دهد. هرگاه با آن مال، اطاعت خدا کند، صاحب اصلى مال، نتیجه آن را در ترازوى عمل بازماندگان مى بیند در حالى که آن مال، متعلق به او بوده و اگر با آن معصیت خدا کند در واقع، کمک به معصیت کرده و او را تقویت نموده تا نافرمانى خدا کند)📚 الکافی، ج ‏۴، ص ۴۳، باب (الإنفاق). @shikhkafi