حدیث شریف #صحیــح_بـخــــارے باب (1): شخص مُحرِم مي تواند از شكار شخص غير مُحرِم، استفاده كند 🔆عَنْ أَبِي قَتَادَةَ رضی الله عنه قَالَ: انْطَلَقْنَا مَعَ النَّبِيِّ ﷺ عَامَ الْحُدَيْبِيَةِ فَأَحْرَمَ أَصْحَابُهُ وَلَمْ أُحْرِمْ، فَأُنْبِئْنَا بِعَدُوٍّ بِغَيْقَةَ فَتَوَجَّهْنَا نَحْوَهُمْ، فَبَصُرَ أَصْحَابِي بِحِمَارِ وَحْشٍ فَجَعَلَ بَعْضُهُمْ يَضْحَكُ إِلَى بَعْضٍ فَنَظَرْتُ فَرَأَيْتُهُ فَحَمَلْتُ عَلَيْهِ الْفَرَسَ فَطَعَنْتُهُ فَأَثْبَتُّهُ فَاسْتَعَنْتُهُمْ فَأَبَوْا أَنْ يُعِينُونِي فَأَكَلْنَا مِنْهُ ثُمَّ لَحِقْتُ بِرَسُولِ اللَّهِ ﷺ وَخَشِينَا أَنْ نُقْتَطَعَ، أَرْفَعُ فَرَسِي شَأْوًا، وَأَسِيرُ عَلَيْهِ شَأْوًا فَلَقِيتُ رَجُلاً مِنْ بَنِي غِفَارٍ فِي جَوْفِ اللَّيْلِ، فَقُلْتُ: أَيْنَ تَرَكْتَ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ؟ فَقَالَ: تَرَكْتُهُ بِتَعْهَنَ وَهُوَ قَائِلٌ السُّقْيَا، فَلَحِقْتُ بِرَسُولِ اللَّهِ ﷺ حَتَّى أَتَيْتُهُ فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَصْحَابَكَ أَرْسَلُوا يَقْرَءُونَ عَلَيْكَ السَّلامَ وَرَحْمَةَ اللَّهِ وَبَرَكَاتِهِ، وَإِنَّهُمْ قَدْ خَشُوا أَنْ يَقْتَطِعَهُمُ الْعَدُوُّ دُونَكَ فَانْظُرْهُمْ، فَفَعَلَ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّا اصَّدْنَا حِمَارَ وَحْشٍ وَإِنَّ عِنْدَنَا فَاضِلَةً فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ لأَصْحَابِهِ: «كُلُوا» وَهُمْ مُحْرِمُونَ. (بخاري:1821) 💥ترجمه: ابوقتاده رضی الله عنه مي‏گويد: در سال حديبيه، با نبي اكرم ﷺ از مدينه، براه افتاديم. اصحاب آنحضرت ﷺ مُحرِم شده بودند. ولي من احرام نبسته بودم. آنگاه، اطلاع يافتيم كه دشمن، در محلي بنام غيقه، خود را آمادة كارزار مي سازد. بسوي دشمن، براه افتاديم. همراهانم، گورخري ديدند (چون در احرام بسر مي بردند و نمي توانستند شكار كنند) با نگاه به يكديگر، شروع به خنديدن كردند. من به اطراف خود نگريستم، چشمم به آن افتاد. اسبم را تاختم و گورخر را زخمي كردم و با او گلاويز شدم. آنگاه، از آنان خواستم كه با من كمك كنند. ولي همه از اين كار سرباز زدند. (ناچار به تنهايي، آن را از پاي درآوردم) و همه از گوشت آن، خورديم. سپس، خود را به رسول خدا ﷺ رسانيدم. و چون مي ترسيدم از آنحضرت ﷺ بازمانم، اسبم را گاهي تند تر و گاهي آهسته مي راندم. نيمه هاي شب، شخصي از بني غفار را ديدم و پرسيدم كه در كجا از رسول خدا ﷺ جدا شده اي؟ گفت: كنار چشمه آبي بنام تعهن. و قصد داشت كه در مقام سقيا، بيتوته نمايد. سرانجام، خود را به ايشان رسانيدم. و گفتم: اي رسول خدا! اصحابت خدمت شما سلام رسانيدند و مي ترسيدند كه دشمن بين شما و آنها، حايل شود. بهتر است منتظر بمانيد تا بما برسند. آنحضرت ﷺ نيز پذيرفت. سپس، گفتم: يا رسول الله! ما گوخري شكار كرديم و از گوشت آن، هنوز مقداري همراه من مي باشد. پيامبر خدا ﷺ به اصحاب كه در احرام بسر مي بردند، فرمود: «از اين گوشت، بخوريد». •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•