باب (1): آنچه دربارة سجده تلاوت وسنت بودن آن، آمده است 🔹عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ مَسْعُوْدٍ رضی الله عنه قَالَ: قَرَأَ النَّبِيُّ ﷺ النَّجْمَ بِمَكَّةَ، فَسَجَدَ فِيهَا وَسَجَدَ مَنْ مَعَهُ غَيْرَ شَيْخٍ، أَخَذَ كَفًّا مِنْ حَصًى أَوْ تُرَابٍ، فَرَفَعَهُ إِلَى جَبْهَتِهِ وَقَالَ: يَكْفِينِي هَذَا، فَرَأَيْتُهُ بَعْدَ ذَلِكَ قُتِلَ كَافِرًا. (بخارى:1067) 🔸ترجمه: از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روايت است كه رسول الله ﷺ  در مكه، سوره نجم را  تلاوت  كرد و سجده نمود. كليه كساني كه همراه پيامبر ﷺ بودند، نيز سجده كردند. به جز يك پيرمرد كه بجاي سجده، مشتي خاك يا سنگريزه برداشت و بر پيشاني خود ماليد و گفت:  همين برايم كافي ‌است. راوي مي‏گويد: بعدها، او را ديدم كه در حالت كفر، كشته شد.