ششصد و شصتمین شب از شب‌های بخارا به بزرگداشت میمنت میرصادقی (ذوالقدر) اختصاص یافته است. این نشست با همکاری نشر آگه در ساعت پنج بعدازظهر یکشنبه بیست و یکم اسفند ۱۴۰۱ در در تالار فردوسی خانۀ اندیشمندان علوم انسانی به نشانیِ خیابان نجات‌الهی (ویلا)، چهارراه ورشو، برگزار خواهد شد. میمنت میرصادقی (ذوالقدر) زادۀ 1316 در استهبان فارس، از چهارده‌سالگی سرودن شعر را آغاز کرد؛ ذوق ادبی‌اش تحت تأثیر محیط ادبی و فرهنگی خانواده و شهر شیراز بالید و پرورش یافت. در 1333 همراه با خانواده به تهران رفت و در 1335 دیپلم ادبی گرفت و در همان سال در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی مشغول به تحصیل شد. در 1339 با جمال میرصادقی ازدواج کرد. در 1351 در رشتۀ کتابداری فوق لیسانس گرفت و سال‌ها در کتابخانۀ دانشگاه تربیت معلم خدمت کرد. میمنت در آغاز در قالب کلاسیک شعر می‌سرود، از دهۀ چهل به شعر نیمایی روی آورد و به جرگۀ شاعران «مکتب سخن» پیوست. در همان سال‌های آغازین شاعری، اشعارش در مجلات ادبی، جُنگ‌ها و تذکره‌های شاعران و مجلۀ سخن منتشر می‌شد. تاکنون 4 دفتر شعر از ایشان منتشر شده است و مجموعۀ اشعار میمنت میرصادقی به همت نشر آگه در زمستان 1401 منتشر شده است. از جمله کتاب‌های پژوهشی میمنت میرصادقی می‌توان به «واژه‌نامۀ هنر شاعری»، «از دیر تا هنوز»، «رمان‌های معاصر فارسی» و از ترجمه‌های ایشان می‌توان به «این هنر شعر» نوشتۀ بورخس، «تا دلت می‌خواهد آرزو کن» از آدری اوسافسکی و «شاعری شیفتۀ رنگ» از فدریکو گارسیا لورکا اشاره کرد. همینطور کتاب‌هایی از ایشان مثل «داستان‌های شاهنامه برای نوجوانان» در خارج از کشور منتشر شده است. شفیعی‌کدکنی دربارۀ شعر میمنت میرصادقی چنین اعتقادی دارد: میمنت خانم یکی از زلال‌ترین صداهای شعرِ عصرِ ماست، دور از هر گونه «تکملۀ تبلیغاتی» و دور از هر گونه «آونگِ ایدئولوژیک». شاعری است رها و «بی‌ضمیمه». شب میمنت میرصادقی (ذوالقدر) با حضور محمدرضا شفیعی‌کدکنی و سخنرانی فرخ‌لقا نوایی بروجنی، مریم میرشمسی، زهرا نادری، مسعود جعفری جزی، کامیار عابدی، نیما ظاهری و علی دهباشی برگزار خواهد شد.