شعار و یا عمل؟؟؟
استادیوم رفتن به هیچ دلیلی، به هیچ بهانه ای قابل قبول نیست. مردها هم میتوانند مثل زنها که علیه حجاب جنبش راه انداختند، جنبش به
استادیوم نمی روم راه بیندازند. مثل زنها که حجابشان را دور انداخته، از خودشان فیلم گرفته پخش میکنند، آنها هم میتوانند جلو
استادیوم ها بروند، از خودشان فیلم بگیرند و بگویند من به
استادیوم نمی روم! خیلی هم اگر نگرانند، بنشینند در خانه شان و نروند!
ولی اینکه شما بروی
استادیوم فوتبالت را نگاه کنی، چند تا شعار بدهی، ولو در دفاع از حقوق زنان، هیچ فایده ای ندارد. دل خودت را خوش کرده ای. شعارت را میتوانی پشت در
استادیوم بدهی.
تحریم استادیومها توسط مردان، یعنی اینکه هیچ کس شریک آپارتاید جنسی حکومت نشود. رای و انتخاب قاطعش این باشد که نرود. نرفتن یک انتخاب سیاسی است. نرفتن به
استادیوم یک جنبش سیاسی است. هم بروی هم نروی به هیچ جایی نمی رسد.
ما احتیاج به یک جنبش قوی داریم که مردسالاری را عقب بزند. رانت جمهوری اسلامی به مردان را پس بزند. بعد از چهل و سه سال ستم و تبعیض علیه زنان، کنار این بخش از جامعه بایستد.
#تحریم_استادیوم@Sbazneshasteganir