بازنشسته از اتحاد و پیشروی میگوید
✍با درود
در تجمع همدیگر را می بینیم. دستان همدیگر را با گرمی و صمیمیت می فشاریم. سردی و گرمی انگشتان یکدیگر را احساس می کنیم. چهره ی فراخ و امیدوار همدیگر را می بینیم . در میانه ی سخنرانی و یا شعارها
برای هم که تازه به جمع پیوستیم، دست تکان می دهیم. از حال و روز یکدیگر با خبر می شویم . خون و افکار تازه ای از زندگی و باهم بودن به رگان و مغزمان سرازیر می شود. یادی از خاطرات مدرسه و کارخانه و روزهای گذشته به میان می آید.اندیشه هامان بیش از پیش صیقل می خورد و یگانگی و همگام بودن را احساس می کنیم.
در سنگفرش خیابان تمامی خستگی و رخوت چهار دیواری خانه ضایع می شود و طنین فریادها به هم می آمیزد تا نشاط ماندگاری باورها و دستیابی به حقانیت خیابان عریان و مسجل شود.
در اینجا از بی ثمری و نا امیدی خبری نیست! چرا که زندگی و در کنار هم بودن معنائی دیگر گونه یافته است و بیهودگی زیر پاشنه ی جنبش لهیده می شود. هر آنچه هست همدردی و همبستگی انسانی در دفاع از یک زندگی شایسته و ارزشمند در شأن انسان امروز است.
#برای_رفاه_برابری_شادی#فقط_کف_خیابون_بدست_میادحقمان@Shbazneshasteganir