«زیبا و حرفهای»❇️ روزهای آخر اسفند سال ۱۴۰۲، سالن نونوار شدهی آمفیتئاتر مرکزی، بهعنوان اولین تجربه خود بعد از بازسازی یکساله، میزبان اجرای «
بیخواب در قفس» بود که دومین اثر بچههای
#کانون_تئاتر دانشگاه در طول سال به حساب میآمد.
🔸 این نمایش به کارگردانی
#هومن_بنائی، نویسندگی
#مجید_دیندار و تهیهکنندگی
#سیدمهران_قریشی در اسفند سال ۴۰۲ پس از افتتاحیه آمفیتئاتر مرکزی شریف، روی صحنه رفت. نمایشی که برداشتی آزاد از داستان کوتاه «
بعدازظهر باشکوه آقای بالتاسار» نوشته
#گابریل_گارسیا_مارکز بود.
🔸 اثر، قصه پیرمردی نجار به نام بالتاسار را روایت میکند که بعد از عمری کار و ساخت انواع محصولات چوبی، با ساخت قفسی، زبانزد تمامی اهالی شهر میشود و به گمان مردم شهر «
زیباترین قفس پرنده دنیا» را توانسته خلق کند. شخص بالتاسار اما چندان خوشحال از این موفقیت بزرگ نیست و ماجراهای مختلفی را در ادامه تجربه میکند...
🔸 این اجرا که حاصل حدود شش ماه تلاش تیم آن بود و در طول هفت شب به اجرا درآمد و با استقبال خوبی هم از طرف شریفیها و غیر شریفیها روبهرو شد، جزئیات بیشتری هم البته داشت که دیدم حیف است اگر در حد چند خبر باقی بماند؛ برای همین هم
#شایان_بقایی ورودی ۹۹ مهندسی
#صنایع و دبیر کانون تئاتر، در یادداشت کوتاهی برای شماره ۹۱۴ روزنامه، چند خط درباره آن نوشته که میتوانید متن او را از
اینجا بخوانید.
🆔 @sharifdaily