«احیای سازمان محتضر جرم او بود»
❇️ نزدیکی زیاد سازمان به دربار سلطنتی هرقدر در نظام پیشین میتوانست خوشیمن باشد اما برای انقلابیون نه تنها جذاب نبود که نفرتبرانگیز نیز به شمار میرفت. سازمان بنا بر ایدههای #ایرج_برومند معلمین آمریکایی داشت، کلاسهای رقص در آن برگزار میشد و قرار بود دانشآموزان آن الگوها و مدیران ایران فردا باشند اما مزاج انقلابیون مسلمان با این اختلاط دختر و پسر در مدارس از لحاظ بعد فرهنگی و نابرابری در آموزش از لحاظ بعد اجتماعی سازگار نبود. افروز که امروز روانشناس و استاد دانشگاه تهران است، در آن دوران معتمد انقلابیون بود، ریاست سازمان استثنایی را بر عهده داشت و در دوران دولت موقت انقلابی مدارس سازمان را محدود و به سازمان استثنایی منتقل کرد؛ سازمانی که در بخش آموزش تیزهوش، فقط مسئولیت اداره دو مدرسه در تهران را بر عهده داشت، مدرسه حسنآباد برای پسران و مدرسه خیابان سرپرست برای دختران.
🔸 در سال ۶۶ این دو مدرسه که هر آن احتمال انحلال آنها وجود داشت، در مجموع ۸۰۲ دانشآموز داشتند و آنچنان که امیرخانی روایت میکند، با ایده نمایشگاه دستاوردهای دانشآموزیست که توجه #جواد_اژهای به آن جلب میشود و شانس حیات مجدد پیدا میکند. اژهای داماد سید محمد حسینی بهشتی بود و از اعضای شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی. او در این حزب در کنار میرحسین موسوی، محمدرضا بهشتی، ابوالقاسم سرحدیزاده و مسیح مهاجری در جناح چپ شورای مرکزی حزب پس از ترورهای تابستان ۶۰ قرار داشت و در دولت نیز معاون فرهنگی-اجتماعی نخستوزیر محسوب میشد. در ۱۴ اردیبهشت سال ۶۶ اژهای توانست از نخستوزیر حکم تشکیل هیئت امنا را بگیرد و با این حکم، سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان دوباره در کشور احیا شد و از آنجا که بخش اعظمی از اعضای هیئت امنا در شورای انقلاب فرهنگی هم عضویت داشتند و معتمد بودند، مصوبه هیئت امنای سازمان در آن شورا نیز در تاریخ ۱۰ خرداد ۶۷ به تصویب رسید. تنها یک ماه زمان لازم بود تا در ۷ تیر ۶۷، اساسنامه سازمان در هیئت وزیران تصویب شود و این چنین سازمانی که ده سال قبل محل هجمه نیروهای انقلابی بود و دولت موقت بازرگان آن را منحل میکرد یا حزب جمهوری اسلامی در روزنامه رسمیاش به بیان کژکارکردیهایش میپرداخت و بقیه گروههای سیاسی نیز به آن توجهی نداشتند، دوباره احیا شود.
🔸 جواد اژه
ای با همه عناوینی که میتوان پیش از نامش گذاشت، از عنوان رسمی حجهالاسلام دکتر تا آنچنان که در نامههای دانشآموزان سمپادی به او در مجله
#سمپاد مرسوم بود و پدر خوانده میشد، شنبه، ۲۴ آبان درگذشت. در این میان داستان تأسیس سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان از سوی مرحوم
اژه
ای کمی سوژه بحث شد؛ عده
ای برایش، شأن موسس قائل بودند و عده
ای میگفتند او در رأس سازمانی قرار گرفته که از قبل انقلاب وجود داشته و او اولین رئیس سازمان پس از انقلاب بوده است.
🔸 #محمد_ملانوری نگاهی انداخته به بخشی از تاریخچه تأسیس و تحول سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان؛ از اولین مدرسه تیزهوش در دهه ۴۰ و مرکز آموزش کودکان تیزهوش و تأسیس سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان در سال ۵۵ زیر نظر مستقیم فرح پهلوی و با نائبرئیسی امیرعباس هویدا و نقش برجسته دکتر ایرج برومند تا رو به موت رفتن آن در سالهای اول پس از انقلاب و رواج تفکرات چپ و البته احیا در میانه دهه شصت به دست دکتر
جواد اژه
ای و در نهایت بالا و پایین در دولتهای مختلف و افولی که با رفتن سازمان زیر نظر وزارت آپ رقم خورد.
🔸 این روایت را در
سایت روزنامه میتوانید بخوانید.
@sharifdaily