اي نوش کرده نیش را بی خویش کن باخویش را تشریف ده عشاق را پرنور کن آفاق را با روي همچون ماه خود با لطف مسکین خواه خود چون جلوه مه می کنی وز عشق آگه می کنی درویش را چه بود نشان جان و زبان درفشان هم آدم و آن دم تویی هم عیسی و مریم تویی تلخ از تو شیرین می شود کفر از تو چون دین می شود جان من و جانان من کفر من و ایمان من اي تن پرست بوالحزن در تن مپیچ و جان مکن امروز اي شمع آن کنم بر نور تو جولان کنم امروز گویم چون کنم یک باره دل را خون کنم تو عیب ما را کیستی تو مار یا ماهیستی جان را درافکن در عدم زیرا نشاید اي صنم #غزلیات_مولانا #دیوان_شمس_تبریزی 🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨ @SHAMSETEBRIZII_99_22