شهرِ زنان، شهرِ امن

صندوق جمعیت سازمان ملل در کتابچه راهنمایی که از درس‌آموخته‌های بحران سوریه استخراج شده به چگونگی ایجاد #فضاهای_امن برای دختران و زنان پرداخته است

برای داشتن فضاهای امن باید:

📍زنان و دختران را توانمند کرد و به آنها آموزش‌هایی در حوزه «مدیریت و رهبری» داد

📍طراحی فضاهای امن باید بر اساس نیازهای آنان باشد

📍فضا باید امن و دسترس‌پذیر باشد

📍جامعه محلی باید در تصمیمات درگیر باشند

📍بخش‌های مختلف تصمیم‌گیری باید هماهنگ و متنوع (چند بخشی) باشند

📍فضاهای امن متناسب با نیازهای زنان باشد

🔻در توضیح امن و دسترس‌پذیر اشاره شده که:

فضای امن باید در محلی واقع شود که به راحتی برای زنان و دختران قابل دسترسی باشد و امنیت و حفظ حریم خصوصی را تضمین کند. تصمیم در مورد مکان‌یابی فضای امن باید توسط زنان و دختران هدایت شود. اگر این امر امکان‌پذیر نیست، حداقل باید با آنها مشورت شود. در دسترس‌پذیر بودن، دسترسی به وسایل حمل و نقل برای رفت و‌آمد زنان و دختران نیز بایستی مورد توجه قرار گیرد.


@Shahr_Zanan

https://t.center/Zananmedia/112

منبع:
https://www.refworld.org/pdfid/551158134.pdf

نفیسه آزاد:
«ما از «زنانِ قربانیِ خشونت» چه می دانیم؟ عموماً فقط می‌دانیم مورد خشونت واقع شده‌اند.
داستان #خشونت_علیه_زنان وقتی به رسانه‌ها می‌رسد که خشونت اعمال شده است، قبل و بعد از آن زنان در تاریکی هستند.
با رسانه‌ای‌شدنِ خشونت، کَسانِ زیادی می‌پُرسند: چرا زن رابطه خشونت‌آمیز را ترک نکرد؟
پاسخ این است که «تَرک‌کردن یک رابطه خشونت‌آمیز بسیار پیچیده و سخت‌تر از چیزی است که تصور می‌شود»
اول؛ در ایران، قانون یا نهادهایِ عمومی یا حتی مردمی و مدنی حامی زنان خشونت‌دیده وجود ندارد.
دوم؛ زنان عموماً دسترسی‌های اقتصادی محدودی دارند که آنها را وادار به ماندن می‌کند
سوم؛ رابطه خشونت‌آمیز، زن را منزوی و ایزوله می‌کند، زن شبکه روابطش را از دست می‌دهد یا بسیار محدود می‌شود. زن عموماً برای مدیریتِ خشونتی که بر او اعمال می‌شود خودش را حذف می‌کند
رابطه خشونت‌آمیز تأثیری جدی بر عزت نفس و اعتماد به نفس زن دارد و روز به ‌روز او را ناتوان‌تر می‌کُند
چهارم؛ زنان در نظامی از هنجارها، جامعه‌پذیر می‌شوند که به آنها می‌آموزد «اگر مُدارا کنند، درست می‌شود» در نتیجه در مراحل اولیه کمتر به ترک رابطه فکر می‌کنند
به همین منوال خانواده، دوستان و آشنایان نه پذیرای شنیدن ماجرا هستند و نه کمک موثری می‌کنند و در نهایت زن روز به روز نه‌تنها بی‌اعتمادبه‌نفس‌تر می‌شود بلکه تنها‌تر و بی‌دستاوردتر می‌شود تا به جایی می‌رسد که بدون کمکِ جدیِ بیرونی امکان بیرون آمدن از رابطه را ندارد
در نتیجه پیش از آن لحظه‌ نهایی، فرایندی طی شده است که ما تنها شاهد سکانس پایانی آن هستیم.
اگر با زنی در ارتباط هستید که در رابطه خشونت‌آمیز است، او را تحقیر نکنید که چرا رابطه را ترک نمی‌کند، بلکه به او نشان بدهید که می‌تواند روی شما حساب کند
حتی اگر قوانین حمایت‌گرانه باشند، زنان در درجه اول به‌شبکه‌ای از روابط پایدار نیاز دارند که بتوانند روز مبادا روی آن بایستند.»

@Shahr_Zanan

نگاهی به فیلم «دانه‌ی انجیر معابد» ساخته‌ی محمد رسول‌اف:
____________
آیا هم‌چنان که به اقرار برخی دادستان‌ها و در دنیای واقعی، سخنان و مدعیات نسل جدید برای بازجویان و پلیس قابل درک نبود، کارگردان نیز از شناسایی و برزبان آوردن آن ناتوان است؟ آیا وقتی با ساختن فیلمی درباره‌ی جنبش سال 1401 نه‌تنها مورد استقبال جشنواره‌ها قرارگرفته بلکه از شهرتی عالمگیر برخوردار شده و نشان شجاعت بر سینه‌اش می‌زنند، نباید انتظار داشت که به محتوی واقعی جنبش از نگاهی داخلی و درونی وفادار باشد؟
_____________
👈متن کامل

۱۳ آبان خبر خودکشی آرزو، دختر ۱۶ ساله‌ای که خود را از طبقه ششم خانه‌ای در تهران به پایین انداخته بود، در رسانه‌ها منتشر شد

پدر آرزو در گفت‌وگویی با خبرگزاری رکنا از جزییات روز حادثه گفت و بیان کرد که در همان روز، مدرسه با او تماس گرفته و از پوشیدن شلوار لی توسط دخترش به جای شلوار فرم مدرسه خبر داده بود.

بعدازظهر همان روز، مدیر مدرسه دوباره تماس گرفته و اطلاع داده بود که آرزو بدون هماهنگی از مدرسه خارج شده است. اما کمی بعد، پدر با خبر دلخراش مرگ دخترش مواجه شد که در بیمارستان هفتم تیر جان سپرده بود.

پدر آرزو ضمن ابراز غم و اندوه، مسئولان مدرسه را مقصر اصلی این فاجعه دانسته و از آن‌ها شکایت کرده است.

او گفت که این اولین بار نبوده که دخترش از جانب مسئولان مدرسه مورد بی‌مهری و رفتار نامناسب قرار گرفته و چنین رفتارهایی از قبل وجود داشته است.

با حسرت از آرزوهایش برای دخترش سخن گفت و او را امید و همدم زندگی‌اش نامید. پدر آرزو تاکید کرد که از زمان حادثه تاکنون هیچ تماسی از سوی مدرسه برای دلجویی دریافت نکرده و خواستار رسیدگی به رفتارهای مسئولان مدرسه شده است.

@Shahr_Zanan

مونا برزویی:

و ما در هر فاجعه‌ای، زخم‌های تحقیرهای مشترک را مرور می‌کنیم…

‏⁧ #آرزو_خاوری ⁩

@Shahr_Zanan

چگونه با آزارهای خیابانی برخورد کنیم؟

روز گذشته انتشار ویدئویی در شبکه‌های اجتماعی از زنی جوان که در خیابان‌های تهران از سوی مردی موتورسوار مورد تعرض قرار گرفته بود، خبرساز شد و واکنش بسیاری از کاربران را در پی داشت.

در واکنش به این ویدئو که به نوشته ناشر آن «یک سکانس از زن بودن در ایران» را نشان می‌داد، گروهی از کاربران به حمایت از زن جوان پرداختند و به مردان «بی‌تفاوتی» که با وجود حضور در خیابان اقدامی در حمایت از این زن انجام ندادند همچنین به موتورسواری که با لباس نظامی قصد تعرض داشته تاختند، و گروهی دیگر اصل ماجرا را زیر سوال بردند و پرسش‌هایی درباره هدف واقعی مرد موتورسوار از اقدامش مطرح کردند.

واقعیت این است که با توجه به مسدود شدن حساب کاربری زن جوان در شبکه‌های اجتماعی و سکوت مقامات ایران تا این لحظه در قبال این ماجرا، شبکه یورونیوز فارسی نمی‌تواند اصل این خبر را تایید یا رد کند.

اما آنچه در این ویدئو دیده می‌شود، یک معضل جدی و تکراری در خیابان‌های ایران را به همگان یادآوری می‌کند که همانا تعرض به زنان و عدم امنیت آنهاست.

آزار و اذیت خیابانی چیست؟
گروه حقوق بشری آمریکایی «Hollaback» آزار و اذیت خیابانی را اینگونه تعریف می‌کند: «سخنان و اقدامات ناخوشایند افراد ناشناس در مکان‌های عمومی که با انگیزه‌های جنسیتی انجام می‌شود و به این ترتیب به فضای فیزیکی یا عاطفی فرد قربانی آنهم از مسیر توهین، ایجاد وحشت، غافلگیر کردن یا بی‌احترامی، حمله می‌شود.»

آزار و اذیت خیابانی چیست؟
گروه حقوق بشری آمریکایی «Hollaback» آزار و اذیت خیابانی را اینگونه تعریف می‌کند: «سخنان و اقدامات ناخوشایند افراد ناشناس در مکان‌های عمومی که با انگیزه‌های جنسیتی انجام می‌شود و به این ترتیب به فضای فیزیکی یا عاطفی فرد قربانی آنهم از مسیر توهین، ایجاد وحشت، غافلگیر کردن یا بی‌احترامی، حمله می‌شود.»/ یورونیوز

@Shahr_Zanan

بیشتر بخوانید:

https://tinyurl.com/4anm223r

🔹آمار سرسام‌آور خشونت جنسی در جنگ داخلی سودان:

جنگ در سودان تاکنون ده‌ها هزار کشته برجا گذاشته و ۱۴ میلیون نفر را آواره کرده است. بیماری‌های متعددی در کشور شیوع پیدا کرده و بیش از ۵۰ درصد از مردم برای تامین حداقلی از خورد و خوراک برای بقا در تقلا هستند. کمیته مستقل حقیقت‌یاب سازمان ملل در گزارش اخیر خود آمار خشونت جنسی علیه زنان سودان را سرسام‌آور عنوان کرده است. زنان و دختران برای بردگی جنسی ربوده می‌شوند و دیگر هیچ نقطه‌ امنی در سودان وجود ندارد. در این گزارش هر دو طرف درگیری به خشونت جنسی و جنایات جنگی متهم شده‌‌اند اما اکثریت قریب به اتفاق خشونت‌های جنسی مستندشده توسط نیروهای RSF صورت گرفته است؛ از جمله تجاوزهای دسته‌جمعی، استثمار جنسی، ربودن و حبس‌کردن زنان و ایجاد شرایط بردگی جنسی.

برخی منابع شهادت داده‌اند که زنان و دختران نوجوانی را دیده‌اند که پاهایشان با زنجبر بسته شده بوده در خودرو و کامیون جابه‌جا می‌شدند. مادری نوجوان هنگام جمع‌آوری هیزم در منطقه دارفور غربی توسط هفت جنگجو مورد تجاوز قرار گرفته است. به زن دیگری در خانه‌اش در خارطوم، پایتخت، مقابل چشمان خواهر و برادرش تجاوز گروهی قرار شده است.

دو گروه اقدام زنان دارفور و ابتکار راهبردی برای زنان در شاخ آفریقا (SIHA)، از سال گذشته تلاش کردند خشونت‌های جنسی رخ‌داد در درگیری سودان را مستند کنند. SIHA می‌گوید تاکنون خودکشی سه زن را مستند کرده است. یکی از این زنان به گفته خواهرش، پس از مورد تجاوز قرارگرفتن توسط نیروهای RSF به زندگی خود پایان داده است. در شبکه‌های اجتماعی گزارش شده که 130 زن در جزیره در مرکز سودان، از هراس تجاوز توسط نیروهای RSF اقدام به خودکشی کرده‌اند. یک کنشگر فمینیست ساکن جزیره در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی انگلیسی می‌گوید به‌دلیل اختلال در ارتباطات امکان صحت‌سنجی این خبر وجود ندارد اما او خودکشی تعدادی از زنان پس از قتل همسرانشان توسط RSF را تایید کرده است.

چند مورد از تجاوزهای ثبت‌شده توسط SIHA در خارطوم، زمانی رخ داده‌اند که زنان در حال تلاش برای جمع‌آوری اسناد خود از خانه‌های متروکه بودند، اما خانه‌هایشان را در اشغال نیروهای RSF یافتند. زنان دیگر در خیابان‌ها دستگیر شده بودند. حلا الکریب، مدیر منطقه‌ای SIHA می‌گوید: «همه‌ شهادت‌ها از نقش RSF حکایت دارد. ما از زنانی شهادت‌نامه داریم که در حضور خانواده‌هایشان مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند. در اومدورمان یک مادر و سه دخترش همگی در مقابل چشمان یکدیگر مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند.»

متن کامل:
https://harasswatch.com/news/2376/

@harasswstch

#سروناز_احمدی ⁩، روزنامه‌نگار و فعال حقوق کودکان، به مدت ۳ روز از زندان اوین به مرخصی درمانی آمد.

منبع: ایکس (توییتر سابق) فرزاد صیفی‌کاران


@Shahr_Zanan

🎬 نشست «قدرت جنسیت» در یوتیوب رحمان بارگذاری شد. طیبه سیاوشی و لیلی ارشد در نشست قدرت جنسیت سخنرانی کردند.

▫️این نشست از مجموعه نشست‌های جنسیت و نابرابری است که ۲۳ مهر ۰۳ در موسسه رحمان برگزار شد.

🔻از لینک زیر ببینید:
https://youtu.be/52iBtgPQ0vQ?si=QbVkqrch3kkHVr0k

@rahmaninstitute

جمعی از ایرانیان داخل و خارج از کشور در فراخوانی با ترسیمِ واقعیتی که اکنون درحالِ رخ‌دادن است، خواستار توجه به خشونت گسترده و افسار گسیخته علیه شرایط زیست مردمانِ خاورمیانه شده‌اند.

این فراخوان تاکنون توانسته است امضای ۴۰۰ نفر از جامعۀ دانشگاهی، دانش‌پژوهان، فعالان سیاسی و اجتماعی و هنرمندان را گردآورد.

فراخوان به چهار زبان فارسی، انگلیسی، ترکی و عربی درحالِ گسترانیدن است.

برای مقابله با نسل کشی و گسترش تهدید جنگ به ایران و دیگر جوامع، از شما رسانۀ داخلی و همدل، درخواست نشر آن را داریم.
لیست امضا کنندگان هر ده دقیقه به روز رسانی می‌شود.

@Shahr_Zanan

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfS9RjPqVfC9ZzK8JaE3K08PIXqaOEtDviRERc4M7F-op5n8w/viewform

سخنگوی قوه قضاییه در مورد الهه محمدی و نیلوفر حامدی: مجازات اشد ۵ سال حبس را اجرا می‌کنیم

این موضوع در حالی مطرح شده که شرایط بخشنامه عفو ۱۴۰۱ کاملا روشن است و این دو خبرنگار بدون هیچ ابهامی مشمول این عفو می‌شوند و طبق همین بخشنامه باید پرونده‌شان مختومه شود.

آنها در دادگاه بدوی به ارتباط با دولت متخاصم محکوم شده بودند که همین باعث می‌شد عفو شاملشان نشود ولی در دادگاه تجدیدنظر از این اتهام تبرئه شدند و برای دو اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی حکم گرفتند که طبق تصریح بخشنامه عفو، کسانی که به این دو اتهام محکوم شده باشند، مشمول عفو می‌شوند و پرونده‌شان باید مختومه شود./دیده‌بان زنان

@Shahr_Zanan

۱۰ اکتبر ⁧#روز_جهانی_بی_خانمانان⁩ است. حمایت‌های دولتی و اجتماعی، تامین سرپناه، آموزش، کمک‌های مردمی داوطلبانه و ارتباط گرفتن با کسانی که سرپناه ندارند از جمله راه‌هایی است که به این افراد کمک می‌کند تا به زندگی معمولی بازگردند.
@Roozha365

در دهمین سالگرد تولد زنان امروز به حضوری شوق‌انگیز در رونمایی از پنجاهمین شماره دعوت دارید.
در این گردهم‌آیی، سردبیر، دبیران و دیگر همکاران ما، مشتاق دیدار و گفت‌وشنود با شما هستند‌‌‌.

سه‌شنبه، ۱۷ مهر، ساعت ۱۸:۰۰ تا ۲۰:۰۰
فروشگاه کتاب دماوند: خیابان شانزده آذر، خیابان ادوارد براون، پلاک ۷.

حضور برای همه آزاد است.

#عوامل_اجتماعی_تعیین‌کننده_سلامت (SDOH) عوامل یا شرایط غیر پزشکی هستند که بر سلامت و رفاه فرد تأثیر می‌گذارند.

Social Determinants of Health (SDOH)


سلامت یک فرد عمیقاً تحت تأثیر شرایط و محیطی است که در آن متولد می‌شود، رشد می‌کند، زندگی و کار می‌‌کند. این شرایط به عنوان «عوامل تعیین‌کننده اجتماعی» شناخته می‌شوند.

امید به زندگی، کیفیت زندگی، و نابرابری در آنچا در نهایت خروجیِ سلامت افراد است تا حد زیادی به وضعیت اجتماعی-اقتصادی، نژاد/قومیت، یا موقعیت جغرافیایی آنها بستگی دارد.

سیاست‌های اجتماعی، هنجارهای اجتماعی، شیوه‌های فرهنگی و نظام‌های اقتصادی همگی SDOH را شکل می‌دهند.

طبق گزارش وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده (2022):
«عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت (SDOH) در واقع همان شرایطی موجود در محیط‌هایی هستند که افراد در آن متولد می‌شوند، زندگی می‌کنند، یاد می‌گیرند، کار می‌کنند، بازی می‌کنند، عبادت می‌کنند و همین طور سن افراد است که بر طیف وسیعی از سلامت، عملکرد و پیامدهای کیفیت زندگی و ریسک‌های آن تأثیر می‌گذارد.»

عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت به‌طور قابل توجهی بیش از ساختار ژنتیکی یا عادات شخصی بر آنچه در نهایت خروجیِ سلامت فرد است تأثیر می‌گذارد.

یکی از مثال‌ها از عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت «بی‌خانمانی» است.

افراد #بی_خانمان یا کارتون‌خواب‌ها در معرض خطر بیشتری برای چاقی (به دلیل دسترسی نداشتن به مواد غذایی سالم)، سوء مصرف مواد، بیماری‌های عفونی مانند سل یا هپاتیت B و C و همچنین سایر بیماری‌های واگیر به دلیل قرار گرفتن در شرایط ناایمن در پناهگاه‌ها هستند.
علاوه بر این، فقدان امنیت مسکن باعث #استرس مزمن ناشی از شرایط زندگی ناپایدار می‌شود که در طول زمان بر وضعیت سلامت روان تأثیر می‌گذارد (لازار و داونپورت، 2018).

@Shahr_Zanan

https://helpfulprofessor.com/social-determinants-of-health-examples/

◾نظافت، دبکه و نان طعم‌دار
درس‌هایی از خودگردانی اجتماعی فلسطینیان برای مردم ایران

▫️هر چند دولت‌های قدرتمند جهان در برابر جنایات اسرائیل ساکت‌اند، خود مردم فلسطین قربانیانی منفعل نیستند. در شماره ششم هایا با محمد مهدی بهرامی _کارشناسی ارشد مطالعات فلسطین_ درباره تلاش‌های فلسطینیان برای سرپا ماندن جامعه‌شان صحبت کردیم.

❓از زمان حمله ۷ اکتبر تا الان خدمات رفاهیِ جمعیت‌هایی که تحت حملات تسلیحاتی‌اند، چگونه تأمین می‌شود؟ مثلاً خدمات درمانی، بهداشتی، شهری، نگهداری از کودکان و سالمندان، تغذیه، مسکن، پوشاک.

در حال حاضر، بیش از ۱.۷ میلیون نفر در شرایط آوارگی قرار دارند و می‌شود گفت که اکثریت آن‌ها، برای بار دوم یا چندم است که آواره می‌شوند. به جز کمپ‌هایی که با چادر تاسیس شده، آوارگان در مراکز مختلفی تجمع کرده‌اند. بعضی‌ها در مدارس (که خود چند دسته هستند) بعضی‌ها در بیمارستان‌ها، برخی در ورزشگاه‌ها و بعضی در مراکز فرهنگی مثل مساجد.
 

🔻خلاصه‌ای از این مصاحبه را در ادامه بخوانید:

@rahmaninstitute