#شاهنامه_تاریخ_استوره‌ای ۱۰- شاهنامه را چگونه باید دریافت و چگونه گزارد!؟ دو- هنگام پردازش داستان‌ها!؟ پیشینه و هنگام پردازش داستانها را فردوسی بزرگ خود در دیباچه شاهنامه می‌فرماید: یکی نامه بود از گَهِ باستان، فراوان بدوی‌اندرون داستان. به فرمان ابومنصور عبدالرزاق، کنارنگ خراسان، پیران دانا: پهلوان «ماخ» پیر خراسان از هرات موبد «شادان برزین» از توس موبد «ماهوی خورشید» از نیشابور موبد «یزدان‌داد» از سیستان در توس گردآمدند و داستانهای کهن را یک‌کاسه و نامورنامه «شاهنامه ابومنصوری» را پدید آوردند! چنین یادگاری شد اندرجهان؛ بر او آفرین از کهان و مهان! پس از ابومنصور، پسرش «امیرک منصور» به شعر درآوردن «شاهنامه ابومنصوری» را به دقیقی سپرد که دریغا «به دست یکی بنده‌بر کشته شد»! به گفته فردوسی فرزانه: برفت او و این نامه ناگفته ماند؛ چنان بخت بیدار او خفته ماند! دل روشن من چو برگشت از اوی، سوی تخت شاه جهان کرد روی؛ که این نامه را دست پیش آورم، ز دفتر به گفتار خویش آورم! پس، فروسی داستانها(روایت‌ها)یی را سرود که از هزاران سال پیش از او پدید آمده بود و در جستار پیشین به آنها گوشه چشمی داشتیم! @ShahnamehToosi