#شاهنامه_تاریخ_استوره‌ای ۳- استوره عین تاریخ نیست! اکنون که استوره را دارای ریشه راستین در تاریخ دانستیم، این پرسش پیش می‌آید که «آیا استوره همان تاریخ است!؟»!؟ همانا این چالشی است مغالطه‌آمیز! «استوره» همان تاریخ نیست! خود تاریخ نیست! عین تاریخ نیست! تنها ریشه در تاریخ دارد! به گفته دیگر، استوره دارای یک «هسته راستین تاریخی» است! این «هسته» با گذر از فرایندی (معمولا هزاران ساله!) به ریخت کنونی و جایگاهی که دارد رسیده است! این فرآیند درازآهنگ را زینه‌هایی چند است: ۱- رویداد یا پدیده زاستاری(طبیعی) ۲- بازتاب آن رویداد/پدیده در ذهن‌ها ۳- بازگفت سینه‌به‌سینه هزاران ساله آن بازتاب ۴- نوشته شدن واپسین بازگفت سینه‌به‌سینه ۵- بازنویسی(استنساخ و ترگمان) چندین‌بارۀ نخستین نوشته! یکی از بازنویسی‌ها می‌تواند به شعر درآوردن باشد! کاری که فردوسی فرزانه کرد! این فرایند پنج‌زینه‌ای را «فرایند استوره‌پروری» می‌نامیم! نکته این است که در فرایند استوره‌پروری، برونداد هریک از زینه‌ها در زینه سپسین (بویژه زینه۳) دستخوش دگرگونی و پیرایه‌ها می‌شود! چونی‌ و‌ چرایی دگرگونیها و پیرایه‌ها را واخواهیم کاوید! @ShahnamehToosi