#جامعه_شناسی_یک_انقلاب ( ۱ )
✊️#انقلاب؛ آنارشیسم مسالمت آمیز :
با دقت بر مقوله
#آنارشیسم تأیید خواهیم کرد که بر خلاف باور رائج، آنارشی کنش مثبت اجتماعی انسان ها در مقابل تحقیر اراده و آزادی توسط حاکمیت غیر فطری و اکراه آمیز است .
آنارشی مشتق از واژه یونانی anarkos به معنای بدون کسی که قانون تعیین کند و Anarchia به معنای عدم حکومت است.
آنچه که اغلب نظریه پردازان آنارشیسم بر آن اتفاق دارند ماحصلش این سخن می باشد :
🔸 « اقتدارگریزی، سروریستیزی یا آنارشیسم، برخلاف باور عمومی، خواهان «هرج و مرج» و جامعهٔ «بدون نظم» نیست، بلکه همکاری
#داوطلبانه را درست میداند که بهترین شکل آن ایجاد گروهها و انجمن ها و کمینه های خودمختار است. طبق این عقیده، نظام اقتصادی نیز در جامعهای آزاد و
#بدون_اجبارِ یک قدرتِ سازمانیافته، بهتر خواهد شد و گروههای داوطلب میتوانند بهتر از دولتهای کنونی از پس وظایف آن برآیند. آنارشیستها به طور کلی با حاکمیت هرگونه دولت فرادست مخالفند و دموکراسی را نیز استبداد اکثریت میدانند. »
بنابراین از نظری آنارشی را می توان نشانه ی پختگی جامعه و یک پله مترقی تر از دموکراسی دانست، یعنی اجتماع انسانی که به زبان مشترک رسیده اند، مشارکت "
داوطلبانه" را در اداره ی خود، برتر از آقابالاسران، الیگارشی ، و حتی رأی اکثریت می دانند.
البته آنارشیسم را یک ایسم، دین، حزب و گروهی خاص ندانسته، و حتی غایت هدف جامعه انسانی هم نمی دانم، بلکه آنارشی کنش یک جامعه ی رشد یافته در مقابل مدیران کوتوله می باشد، و از این جهت که نشانه ی بلوغ جامعه است مبارک می باشد .
آنارشی از حیث کنش اجتماعی به دو نوع آنارشی خشونت آمیز یا حذفی، و آنارشی مسالمت آمیز تقسیم می شود که نوع اوّل با نظم نامطلوب موجود با حذف و ترور برخورد می کند و نوع دوم تغییر نظم نامطلوب موجود را با مطالبات آرام و نافرمانی های مدنی دنبال می کند .
با دقت در جنبش معاصر ایرانیان که از مشروطه آغاز شد می توان ملت ایران را یکی از ملت های پیشتاز در این زمینه دانست، که بر اداره خویش توسط خود تأکید داشته است .
نهضت ملّی نفت ایران نیز نمونه ی دیگری از این اراده خودگردانی ملّت بود که متأسفانه
#انگلیس و شریکانش با تبدیل کردن آنارشیسم مسالمت آمیز آن و مشروطه به آنارشیسم خشن و هدایت شده زمینه ی کودتا و دولت دیکتاتوری دو پهلوی را ایجاد کردند.
البته آنارشی حذفی در تاریخ معاصر یا مانند جنبش
#فدائیان_اسلام خیزشی اعتقادی بوده است و یا مانند کمیته ی مجازات و جوخه های ترور حزب توده و ... خیزشی حزبی و بعضا وابسته، یا حداقل تحت تأثیر سرویس های بیگانه بوده است.
انقلاب اسلامی و حرکت
#امام_خمینی را نیز می توان نوعی آنارشی مسالمت آمیز دانست، که ایرانیان نظم نفسگیر موجود و مدیریت تبعیض آمیز اقلیتی را برنتابیدند، و رهبری مهرورزانه و نافذ امام خمینی که مخالف جنگ مسلحانه بود، در آن مقطع منجر به مهار آنارشی تند و مانع رادیکال شدن آن حرکت های مردمی شد، تا مانع تکرار تجربه ی کودتا و دیکتاتوری پسا آنارشی حذفی شود .
اگرچه در بحبوحه مبارزات گروه های مذهبی مانند
#مؤتلفه و گروه های مسلحی که
#سازمان_مجاهدین_انقلاب را تشکیل دادند و شالوده احزاب پس از انقلاب شدند، آنارشی حذفی و ترور را پیش گرفتند، ولی قرائن زیادی نشان می دهد که امام خمینی یا آنارشی حذفی و ترور شدید مخالف بود، همانطورکه شواهدی هست که با قتل و ترور منصور و حتّی ترور
#شاه نیز مخالف بودند، و سکوت امام خمینی در قبال مبارزات حذفی فدائیان اسلام گویای اعتقاد امام به مبارزه ی مسالمت آمیز و فراگیر با مشارکت توده مردم بوده است .
شاید بتوان شباهتی بین این حرکت با آنارشیسم دینی مد نظر «
#لئو_تولستوی » یافت که اساسا حکومت ها را نامشروع و ضد مردمی و آلوده به نوعی آپارتاید و تبعیض ساختاری می داند که در دست قدرت ها و سرمایه دارهاست ، تولستوی معتقد به آنارشیسمی است که : « بهتر این است که محبت خداوند بر مردم حکمرانی نماید. او معتقد است که محبت عیسوی و ایدئولوژی آنارشیستی میتواند راه نجات جامعهٔ بشری باشد. »
تاریخ گواه است، مردمی که بعضا مقیّد به ظواهر اسلامی هم نبودند با اعتماد به آنچه امام خمینی ارائه کرد و در مصاحبه های نوفل لوشاتو بر آن تأکید داشت، الگوی جایگزین ایشان که حکومتی مردم گردان مبتنی بر
#ولایت_فقیه بر اساس عدم تفوق و بر پایه قانون و عدل بود، یا همان
#جمهوری_اسلامی_خمینی را که خیلی فراتر از دموکراسی یا الیگارشی امروز بود را پذیرفتند، و مسلما اگر شخصیت دیگری غیر از امام حتی مشاهیر سیاسی و مذهبی آنروز و امروز پیشنهاد جمهوری اسلامی می دادند، اینگونه شاهد برانگیختگی اقلیت های مذهبی و حتی زنان بی حجاب برای رأی دادن به آن نبودیم.
(ادامه دارد.)
#مسعود_شفیعی_کیاhttp://t.center/shafieikia