⚖️ در هنگام شبهه در اثبات جرم، مجازات و حتّی
#حدود هم تعطیل میشود!/
شبههی
#محاربه و ممنوعیت اجرای حکم
#اعدام در زمان غیبت امام:
🌿 #پیامبر_رحمت صلّی الله علیه و آله :
🔹 در موارد شبهه و تردید در جرم حدود را ساقط کنید و اجرا نکنید .
🔹 «ادرئوا الحدود بالشبهات» /
📚 من لایحضره الفقیه صدوق ج ۴ ص۷۴ / وسائل الشیعة شیخ حر عاملی، ج ۱۸، ص ۳۳۶
🌿 از
#امیر_مؤمنان علیهالسلام :
🔹 مالکا! حدود و مجازات را در وقت شبهه و تردید تعطیل کن .
« أدرء الحدود بالشبهات.»/
📚 مرامنامه حکومتی به مالک اشتر _ نامه۵۳ نهج البلاغة
⭕️ بنابر این دستورات وحیانی، در فقه ما
#قاعده_درء وجود دارد که به
#قاضی حکم می کند؛ در مواردی که در ارتکاب
#جرم _ چه حکماً و چه موضوعاً _ شبهه و تردیدی پیش بیاید،
#حاکم و قاضی موظف است که حد و مجازات را حتّی در شنیع ترین جرم ها هم اجرا نکند .
در موضوع
#محارب بودن معترضان، هم موضوعی و هم حکمی شبهه است، و حداکثر به تعزیر و تنبیهی باید بسنده کرد.
بسط دادن موضوع محاربه به جاده بستن و عمامه پراندن و حتی حمل سلاح سرد شبهه و تردید درش هست و از آنجا که
#جان_انسان محترم و مقدس است عمق شبهه را بالاتر میبرد و به فرمایش پیامبر و امیرمؤمنان علیهماالسلام آنرا ساقط میکند.
♨️ در حدیثی از
#امام_صادق علیهالسلام اساسا حتی اگر شبههای در محارب بودن متهم نباشد، اجرای حدودی که به جان محکوم ربط دارد را فقط در صلاحیت
#امام_معصوم میداند، و لذا فقیهانی اعدام را در زمان
#غیبت ممنوع میدانند، و امام ششم علتش را چنین بیان میکند:
« این درباره کسی که قتلش واجب است جاری است که اگر در صلب و نسلش مؤمنانی باشند نباید کشته شود تا آن مؤمن به دنیا بیاید.
و اینرا کسی نمیتواند تشخیص دهد مگر کسیکه از طرف علام الغیوب و خداوند دانای نهانها حجت باشد.
بنابراین کسی به جز امام نباید حدود ( و قتل محکومان ) را اقامه کند.
و این تنها علتی بود که برای آن امیرمؤمنان جهاد با مخالفان خود را ۲۵سال پس از پیامبر خدا ( صلوات الله علیهما) ترک کرد.»
فهذا سبیلُ من في صلبه مؤمنّ إذا وجب علیه القتل لم یُقتل حتّی یُزایِلَه، و لا یّعلم ذلک إلّا من یکونُ حجّةً من قِبَل علّام الغیوب، و لهذا لا یُقیم الحدود إلّا هو، و هذه هی العلّة الّتی مِن أجلها ترک أمیرالمؤمنین مجاهَدة أهل الخلاف خمساً و عشرین سنةً بعد رسول الله ( صلوات الله علیهما ) ./
📚 کمالالدین و تمامالنعمة ج۲ ص۵۴۱ (باب۵۴)
🔴 حتی در باب آیهی محاربه که شأننزول حکم را منحصر به همان افراد شأن نزول میکند، پیامبر نه تنها طبق آیه دست و پای مجرمان را قطع خلاف نکرد، بلکه فقط به تبعید و نفی بلد و احتمالا قصاصی بسنده کرد.
🔻 در حدود پنج سال حکومت امیرمؤمنان علیهالسلام هم حضرت راهزنان مسلح را محارب ندانست، بلکه به نفی بلد و تبعیدشان بسنده کرد.
پس با قطعیت نباید احکام اعدام را منطبق با اسلام دانست و در خطبهها برایش کل کشید.
#اعتراضات_ایران#لبیک_یا_مهدی #فقط_مهدی @shafieikia