🔴برادری بنام چین یا آمریکا!
(نه مسئله این نیست)
قرارداد ۲۵ ساله نشان داد نظام خیلی دیر و گران به این جمعبندی رسیده است:
«بدون سرمایه گذاری و تعامل با کشورهای تراز اول نمی توان به توسعه مطلوب رسید!»
گزاره بی راهی نیست!
بویژه در نسبت با کشورهای کمتر توسعه یافته و یا نیافته.
🔴گرایش به شرق اگر منجر به فروپاشی بقای حداقلی اقتصاد ایران که ثمره تقابل با غرب است نگردد، ایران رسما حیات و مماتش را به
#چین گره خواهد زد!
🔴در ثانی سرمایه گذاری چین اگر همراه با تحول بنیادین در نظام حکمرانی کشور و عبور از شرایط بقای حداقلی نباشد، اتفاق چشمگیری در ایران صورت نخواهد پذیرفت چرا که:
اولا این قرارداد تا بیاید و بر روی زمین بنشیند یکسال حداقل زمان نیاز دارد.
دوما تا عملیاتی شدن که امریست تدریجی۲تا۴ سال زمان می برد.
سوما تا ثمردهی عمومی و ملموس ۵ سال حداقل به طول خواهد انجامید.
🔴متغیرهای سخت افزاری از جنس سرمایه گذاری خارجی، تحریم، تقابل و...در عین اثرگذاری عمده بر روی ایران، خود تابعی از فقدان متغیرهای بزرگتری بنام تئوری و نرم افزار در بعد حکمرانی می باشند.
✅فلذا اگر حضور چین و حتی غرب بدون تحول بنیادین در مدل حکمرانی موجود در حیطه های مختلف صورت پذیرد، رضایت عمومی و توسعه مطلوب نیز یقینا حاصل نخواهد گردید.
(باز آفرینی نظام آموزشی، اصلاح نظام اقتصادی، ترسیم صحیح تئوری قدرت در نظام سیاسی، بازگرداندن سرمایه اجتماعی و...)
ساعتها می شود در مورد ریز مسائل این کلان حیطه ها از منظر متغیرهای اصلی پدیدآورنده شان یعنی تئوری و نرم افزار مطلب نوشت!
🔴در پایان باید متذکر شد اتحاد غرب مسیحی در مقابل شرق لائیک(چین و روسیه کمونیست) نزاعی صرفا اقتصادی نیست و نباید فریب پیش بینی های تمام اقتصادی را خورد!
کلیسا و
مذهب برای حداقل هزاران سال حاکم بلامنازع غرب بوده و همچنان نیز
#آرکتایپ اصلی تولید کننده معنا برای تقابل در سطوح عمیق، ناخودآگاه و تمدنی
#مذهب است.
(این نکته ایست که می بایست بدان نیز توجه داشت)
@seyyedhashemfirouzi