🟢حسین (ع) مرد عشق بود یا مرد عقل و یا مرد شمشیر!!
در جامعه ای که ظواهر اسلامی یا همان مناسک در آن موج می زد.حسین علیه السلام بدنبال اصول اسلامی، جمع بظاهر مسلمین را ترک گفت و حج را رها نمود تا در جامعه اصول رها نشود!
نمی شود عشق حسین علیه السلام و قیام سرخ و شمشیرش را دید و عقلانیت و مصلحت امام را خیر!
تمام هنر در ترکیب بندی صحیح عشق و شمشیر و عقل و مصلحت است.
🟢عشق:
عشق، حسین علیه السلام را برای حجه الوداع به وادی عشق فرا می خواند و عشق بازی حسین علیه السلام تنها معطوف به عالم بالا نیست.
سراسر کربلا و رفت و برگشت های خواهر برادری،همسر همسری، پدر پسری،پدر دختری، عمو برادرزاده ای و شاه بیت برادر برادری تماما درام است، درامی تراژیک و بی نظیر در طول تاریخ!
✅حسین علیه السلام مرد عشق است.
🟢عقل و مصلحت:
حسین علیه السلام هر چند اصول را در جامعه شعار زده و نمایشی رو به افول می بیند اما هیجانی و خلاف عقلانیت سیاسی عمل نمی کند و حاضر به سرازیر شدن خون و جنگ بین مسلمین نیست و ردای خلیفه گی را به لقایش بخشیده است هر چند او همچنان امام است.
✅حکومت به هر قیمتی خیر!!
برای حسین مقبولیت شرط اساسی در کنار مشروعیتیست که آسمانیست. فلذا تا نامه ندادند قیامش را آغاز نکرد.
هرچند مقبولیت را چه به غلط اضافه در برابر امام معصوم!!
اما حسین فرزند علی علیه السلام است.
و خوب می داند بی مردم نمی شود و چه بسا با مردم هم نشود اما امام می داند اگر اصول بماند و اصولی پیش رود، ۱۴۰۰سال هم که طول بکشد، یکروز این اصول از جایی سر برمی آورد و تمام معادلات عالم را برهم می زند.
✅✅آری برادر اسلام به قیمت نماندن اسلام بدست ما رسید.
اگر قرار بر ماندن به هر قیمتی بود دیگر نه اسلامی بود و نه مسلمانی...
امام در کربلا خیلی عقلانی بدنبال برخی از اصحاب می فرستد برای یاری.
آنجا که راه می بندند بر امام، خیلی عقلانی قصد بازگشت دارد اما نمی گذارند.
امام آنجا که جنگ و قتال را لاجرم می بیند در شب عاشورا اصحاب را مرخص می کند خیلی عقلانی، که اینها با من کار دارند نه شما و در این شب است که عشق و عقل در هم می آمیزد.
امام تا آخرین لحظه بدنبال منصرف نمودن عمرسعد است و حتی به او پیشنهاد مادی هم می دهد.
باید جلوی قتال مسلمین و خسرالدنیا و الآخره شدن برخی ها را بگیرد.
امام است و رسالتش هدایت و عقل مصباح هدایت است.
اگر مصلحت را در شکل کاملش تابعی از کارکرد عقل بپنداریم، پس امام هم یک مصلحت اندیش بود و تمام مصادیق عقلانی کربلا معنای مصلحت را هم یدک می کشند.
✅حسین علیه السلام مرد عقلانیت است.
🔴شمشیر
و اما شمشیر...
آنجایی که اصول در جامعه ای بظاهر اسلامی در حال فنا شدن است. باید فروع(مناسک) اصل شده را رها نمود تا اصول تبدیل به فروع نشود.
✅و چه اصولی بالاتر از
#عدل و
#عدالت که اگر این دو رعایت میشد توسط حاکم بظاهر مسلمین در نسبت با خودش و اعوجاجی حاصل از آن در حکمرانی بوجود نمی آمد، حتما
#صلاه و
#زکات هم در معرض آسیب قرار نمی گرفت.
برای حسین علیه السلام ظلم و زور خوب یا بد وجود ندارد و هنگامی که عرصه تنگ و غیر عقلانی می شود.
اینجاست که حسین علیه السلام
#مصلحت اندیش نیست،فلذا قیام می کند با تمام مخاطراتش و دست به نیام شمشیر هم می برد.
اما قیامی عقلانی، سیاسی به پشتوانه بیعت های فراوان و نه قیامی صرفا برای ریخته شدن خون امام!
حسین علیه السلام آنجا که دست به شمشیر می برد، لشکر می شکافد و خود را یکبار به علی می رساند و بار دیگر به قاسم و یکبار هم به برادر آنهم چه برادری!
✅حسین علیه السلام مرد شمشیر است.
https://www.instagram.com/p/CEJVDCppRT7/?igshid=1byang8b1a17u