🔴طالبان و خودابژگی سوبژه !
«الگو، همراه، دیگری،
ابژه»
آنچنان که فروید روانشناسی الگو را جهت فهم توده مطرح نمود. بدرستی که انسان همواره در هر حالتی در حال زیست و حیات اجتماعی می باشد.
هر فرد
#الگویی تاریخی و یا معاصر جهت همانند سازی خود با او دارد،
#همراهی جهت همراهی در طول زندگی دارد،
#دیگری جهت تقابل دارد و در نهایت
#ابژه ای دارد جهت اعمال نظر و تحمیل خواست و اراده.
🟢از دل تعاطی ها، تعاملها و تقابلها انرژی های روانی مختلف زاده می شوند و عبور و یا غلبه بر هر مرحله تکامل و بلوغ روانی را در پی دارد.
حال اگر ما بخواهیم در ساحت کلان نگاه فروید را توسعه بخشیم.
🔴وضعیت امروز جمهوری اسلامی ناظر به عدم عبور موفقیت آمیز او در نسبت با چهار مولفه مطرح شده از نگاه فروید که همزمان جنبه فردی و اجتماعی دارند، شاکله روانی ساختار حاکم و به تبع ملت را دچار نورز و پارادوکس های جدی نموده است.
🔴الگو کیست؟
الگو چیست؟
ما می خواهیم شبیه کدام کشور و تمدن شویم؟
آیا این ما مای جمعیست و یا نظر عده ای قلیل؟
چین غایت ماست؟ روسیه؟ آمریکا؟ ترکیه؟ یا کره شمالی؟
ساز و کار تحقق این الگو چیست؟
تجربیات زیسته چین و روسیه و ترکیه و جنوب شرق آسیا در پیشرفت و توسعه چیست؟
آیا بدون تعامل با جهان می توان به پیشرفت رسید؟
🔴همراه کیست؟
همراه چیست؟
همراهی آدابی دارد!
چرا عمدتا روس ها و البته چینی ها اینگونه همراهی می کنند؟
چرا ما مفهوم همراه را با
ابژه خلط نموده ایم؟
همراه بخشی از هزینه راه را می دهد و نه سربار است و نه هزینه بر!
اساسا ما چرا همراه را در بیرون از مرزها جستجو نموده ایم و از همراهی ملت احساس بی نیازی می کنیم!
ما چرا نمی دانیم همراهی هر ملت با دولت و حاکمیت خویش بالاترین نعمت و فقدان آن بالاترین نغمت است!
🔴دیگری کیست؟
دیگری چیست؟
وای بروزی که حاکمان در نزد اذهان ملت خویش جای دیگری بیرونی را بگیرند! (دشمن ما همینجاست دروغ میگن آمریکاست).
این دیگری های بسیار غلو شده غربی چرا مامن فرزندان و تمامی خانواده های حاکم است!(از حداد تا یزدی از لاریجانی تا فریدون و قس علی هذا).
چرا سیاستهای مختلف فرهنگی، رسانه ای، اقتصادی شما اشبه الحکومت به دیگری نفی شده خودتان است! ( رویافروشی تلنتی،خصوصی سازی، سرمایه داری استخوان سوز، اصالت بانک، غرق شدگی در رسانه و رسانه بازی خصولتی از هالیود تا اوج و از نتفیلیکس تا فیلیمو)
آیا واقعا دیگری مقابل ایران غرب است؟
آیا دیگری های منطقه ای مهم نیستند؟
آیا روسیه بعنوان دیگری تاریخی و البته علی الظاهر هم اکنون در نقش دوست و همراه در این چند دهه بارها از دل همراهی باما بدنبال منافع خویش نبوده و بما خیانت نکرده است؟
آیا اینکه به هر دلیلی جهان اسلام را به دیگری خویش تبدیل نموده ایم درست است؟
آیا اینکه جهان اسلام از هر نوعش از ترس دیگری بنام ایران به دامان اسرائیل پناه ببرد درست است؟
🔴ابژه کیست؟
ابژه چیست؟
آیا ملت
ابژه حاکمان هستند و یا حاکمان
ابژه ملت؟
آیا اساسا بهتر نیست این رابطه را مبتنی بر احترام و نقش فعالانه دو سویه بازتعریف کنیم؟
چرا طالبانی که بعضاً سرانش در تهران ساکن بودند و با حمایت و نظر شما روی کار آمد و زودتر از همه نیز او را به رسمیت شناختید باز دارد شاخ و شانه می کشد؟
چرا حق آبه ما را نمی دهد؟
درست است که
ابژه حرمت دارد و حقوق دارد، اما چرا
ابژه هایی که دست پرورده شما هستند پس از خدمت های فراوان مالی و جانی همواره یا دست ما را گاز گرفته اند و یا از ما عبور نموده اند!
مگر سوریه
ابژه شما نیست؟
پس چرا بهره مالیش متعلق به ترکهاست...
🔴در نهایت اصلا حواستان هست خودمان بعنوان سوبژه
ابژه عالم و آدم شده ایم!
همان خودابژگی سوبژه!
«اگر کمی سرمان از سلام فرمانده بازی و شوهای سانتیمانتال اینستاگرامی مناسبت محور فردی و جریانی فارغ شد. واقعا مسائل خیلی مهمتر و بنیادین برای تامل و اقدام وجود دارد»
((تاریخ نگاشت یادداشت فوق متعلق به ابتدای اوج گیری دل و قلوه بخشی به جنبش اصیل منطقه است.سرداران و آقایان در آیینه آنچه باید می دیدند را ندیدند و ما متاسفانه در مقام تحلیل منطقی آنچه گفتیم عینا دارد اتفاق می افتد.جمهوری اسلامی با تهی نمودن قوه عاقله خویش از متخصصین دلسوز و بادانش در حیطه های مختلف دائما دارد خسارت به بار می آورد.حال نیز از بد روزگار نوبت به تمسخر و رجزخوانی های طالبان رسیده است.))
https://t.center/seyyedhashemfirouzi