🔹🔹🔹#مناجات_شعبانیه#نجوای_عارفانه💠خضوع در برابر درگاه الهی
«وَ وَقَفْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ، مُسْتَكِينا لَكَ، مُتَضَرِّعا إِلَيْكَ، راجِيا لِما لَدَيْكَ تَرانِى [ثَوابِى].»
و در پيشگاه تو با حالت
#خضوع و زارى به سوى تو ايستاده ام و به پاداشى كه نزد تو دارم،
اميد دارم [و تو مرا می بينى].
🌱 انسان مؤمن همواره بايد خود را در پيشگاه و محضر حق تعالى دانسته و هيچ گاه خود را جداى از آن نداند كه اين اعتقاد، توجه قلبى است و با لطافتى همراه است و موجب می شود كه همواره سرتاپاى وجودش در برابر حق اظهار كوچكى كند و اعمال و رفتارش كنترل شود و اين حالت براى عبد بسيار مطلوب است؛ چنان كه خداوند متعال می فرمايد:
☘️ «أَلَمْ يَعْلَم بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى»
مگر ندانسته كه خدا می بيند؟
🍀 اين توقف در برابر حق، بايد با حالتهايى باشد كه الفاظ اين مناجات بيانگر آن است و هر چه اين اوصاف در وجود عبد بيشتر باشد، ابرازش با واقعيت بيشتر همراه خواهد بود. اين حالات بنابر آن چه در اين فراز از دعا آمده عبارت اند از:
🔺 1)
#بريدن از
#غير_حقعبارت «مُسْتَكِينا لَكَ»، يعنى بارالها، توقف من در پيشگاه تو با حالت استكانت وخضوع و كوچكى است كه از خود چيزى ندارد و براى خود چيزى قايل نيست كه درغير اين صورت، ادبار به حق است.
🔺 2) التماس به حق تعالى
عبارت «مُتَضَرِّعا إِلَيْكَ» يعنى خدايا! از آن چه تاكنون داشته ام كه به خود، شؤون خود و موجودات و شؤون ايشان توجهى استقلال گونه كرده ام و در برابر تو براى آنها شأنى قائل شده ام، تضرّع، زارى و ناله دارم.
در اين مناجات، به حجابهاى زيادى كه براى انسان وجود دارد و نيز به چگونگى برطرف كردن آنها، بسيار توجه شده است، از اين رو انسان در مقام تضرّع بايد دو حالت داشته باشد:
اوّل: دور بودن از خود و شؤون خويش؛
دوم: وصل به حق تا زمينهاش كامل گردد.
🔺 3)
#اميد_به_حق_تعالى و تفضل او
عبارت «راجِيا لِما لَدَيْكَ ثَوابِى»، يعنى مولاى من! با حالت استكانت و خضوع و بريدن از غير تو به سوى تو آمده ام و به آن چه نزد تو است دل بسته ام؛ زيرا آن چه را كه من دارم، همه از ناحيه ى تو است.
اين تعبيرات بيانگر كشش بنده توسط حق تعالى به سوى خويش است تا عبد با عنايات او به سوى او جذب شود.
✅لینک قسمت قبل:
http://t.me/seratemostaghim_ir/651#مناجات_شعبانیه#کتاب_نجوای_عارفانه#خضوع💐با ما همراه باشید...
https://t.me/joinchat/AAAAAD2stxMxZ5uTJmy1bg🌺🍀🌺☘️🌺☘️🌺🍀🌺☘️🌺