⚠️ گزارشی از شعار: "به جای گریه بر امام حسین علیه السلام، به دیگر اموری که مهم است برسید، امام نیازی به اشک ما ندارد" در قرن سیزدهم 👈🏻 این شعاری که برخی هرساله نزدیک محرم برایش حنجره می‌درند، تازه نیست و ریشه دارد. به عنوان نمونه، یکی از کارگزاران "مجلس اتحاد اسلام" _ که بانی آن ظاهرا قفقازی‌ها بودند و می‌خواستند همانطور که بین ارامنه و نصارا اتحاد برقرار شود، بین مذاهب اسلامی هم اتحاد برقرار کنند _ به نام "بهجت أفندی" که سُنیِ حنفی یا شافعی بود که در عرفان هم مرید یکی از نقشبندیان بوده، در جریان حمله ارامنه به خوی در سال ١٣٣۶، در یک سخنرانی، سخنانی قابل تأمل دارد. ميرزا ابوالقاسم امين الشرع خويى، ضمن گزارشاتی که از آن دوره نوشته، آورده: «بهجت افندى _ مأمور سياسى و مباشر مجلس اتحاد اسلام _ در تجمعی نطقى كرده بود و بعضى كلمات لامذهبى چنانچه تازه شيوع يافته در آن نطق اظهار نموده بود، مُحصل كلمات و خرافاتش كه همه از روى مستى و بى‌مبالاتى بود اينكه حضرت حسين ابن على _ سلام اللّه عليه _ خود هيكل مقدس و هيكل شفاعتى بود كه وى را در كربلا شهيد نمودند و او محتاج به گريستن ماها و شماها نبوده و نيست، ديگر بعد از هزار و سيصد سال گريستن شما بر آن حضرت لزومى ندارد! شما بايد امروزه به خواهران اسلامى خود كه در اروميه و سلماس اسير دست اجانب شده‌اند گريه بنمائيد كه بلكه آنها را از قيد اسارت كفار برهانید، نه بر حسين ابن على كه خداوند وى را هيكل قدس آفريده بود از هياكل قدسيه شفاعت امت محمدى؛ و اين كلمات همان سخن‌ها بود كه "ميرزا جعفر مجاهد" در حين ورود در مسجد شاه اين كلمات را با بى‌ادب‌ترين وجهى تقرير و بيان نمود و در روز ماه رمضان در اثناى نطق، متصل آب به دهن گرفته مضمضه مى‌كرد و گويا گلويش مى‌خشكيد، ولى باز بهجت افندی خيلى مقرون به ادب تقرير مى‌كرد برخلاف ميرزا جعفر كه گفت: حالا شما يك لولحين (آفتابه) به امام حسين گريه كرديد، چه حاصلى و فائده به حال شما خواهد داد؟!» 📜 سند: میراث اسلامی ایران، دفتر دهم، ص ٤٣