هنگامی که وجود کامل خود را بشناسید، دیگر نیازی به پوسته محافظ ندارید. آنگاه به طور طبیعی نقاب‌ها را فرو می‌ریزید و وجود اصلی خود را به جهان نشان می‌دهید. دیگر نیاز ندارید که تظاهر کنید بیشتر یا کمتر از سایرین هستید، زیرا در این صورت یکایک افراد جهان هم‌تراز شما می‌شوند. پوسته های ما از «من» ایده‌آل ما ایجاد می‌شوند. «من»، آن خود متمایز از دیگران است. روح، «خود» و دیگران را ترکیب می‌کند و «یکی» را به وجود می آورد. هنگامی که این یگانگی بین روح و «خود» ایجاد گردد، ما با وجودمان و دنیا یکی می‌شویم. بیشتر افراد در راه پرده‌برداری از سایه شان چندان پیشرفت نمی‌کنند، زیرا نمی‌خواهند با خودشـان صـادق باشند. «من» وجود ما مایل نیست قدرت را از دست بدهد. لحظه‌ای که شما تمامی جنبه‌های خود، چه خوب و چه بد را پذیرا شوید، «من» احساس می‌کند، دیگر قدرتی ندارد. دبی فورد @sepas963