. «معنای ژرف‌تر موعظهٔ اساطیری عیسی همین است: پذیرا بودنِ آیندهٔ خداوند که همانا برای یکایک ما در شُرُف وقوع است؛ آماده بودن برای این آینده که ممکن است مانند دزدی در شب فرارسد زمانی که انتظار آن را نداریم؛ آماده بودن، زیرا که این آینده داوری‌ای خواهد بود در مورد همهٔ کسانی که خویشتن را مقیّد به این جهان ساخته‌اند و از آزادی بویی نبرده‌اند و پذیرای آیندهٔ خداوند نیستند.» (عیسی مسیح و اسطوره‌شناسی، رودُلف بولتمان، ترجمه مسعود علیا، نشر مرکز، ص۴۴) .