مجله تلگرامی صدای پای آب

🔵🔵🔵 درویش پس از سال ها خودداری و پرهیز از بیان انتقادات کارشناسی #موثر ، حرکت واقعی محیط زیستی را شروع کرد. بله آقای درویش فعال محیط زیستی علاوه بر جاذبه دافعه نیز باید داشته باشد و گرنه موجودی بی رنگ و بو است ، صدای پای اب از حرکت انتقادی جدید محمد درویش استقبال و آن را ارج می نهد.


🔴این ۲۶ ثانیه را دست به دست بچرخانید تا برسد به عیسی کلانتری!🔴

https://instagram.com/p/Ba2JrF8HImR

1⃣ در طول چهارسال گذشته، بیش از سه برابرِ بودجه ای که به سازمان حفاظت محیط زیست اختصاص یافت، به #عیسی_کلانتری در ستاد احیاء دریاچه ارومیه پرداخت شد تا شاهد چنین منظره تاسف باری باشیم!

2⃣ ایشان در گفتگو با رادیو ایران به صراحت گفتند: در سازمان حفاظت محیط زیست جایی برای افرادی که به #توسعه_پایدار اعتقادی ندارند، نیست.
👇
https://t.me/darvishnameh/6356

3⃣ بنابراین، به نظر می رسد نخستین واجدان شرایط ترک پردیسان، شخص عیسی کلانتری و معاون محیط انسانی وی، #مسعود_تجریشی هستند که با کوبیدن بر طبل انتقال آب بین حوضه ای از #زاب به ارومیه و از #ارس به ارومیه، تدارک لازم برای تداوم این هدررفتِ تاسف بار سرمایه ملی را ممکن ساخته و می سازند.

4⃣ مسعود تجریشی، مرد شماره ۲ ستاد احیاء دریاچه ارومیه، همواره و با افتخار از مهار آبهای مرزی دفاع کرده و اینک باید پاسخگوی تشدید ناپایداری بومشناختی و افزایش چشمه های تولید گرد و خاک در #میانرودان باشد. وقتی ما خود بر طبل مهار آبهای مشترک می کوبیم، معلوم است که نمی توانیم از حقوق ملی خود در برابر آزمندی دولت #ترکیه یا درد و رنج مردم در #سیستان و #خراسان_رضوی ناشی از ساخت سدهای بیشتر بر روی #هریررود و #هیرمند در #افغانستان دفاع کنیم!

5⃣ و اینگونه است که از توسعه پایدار به سمت امنیت ناپایدار و #جنگ_آب تغییر مسیر داده و مهاجرتهای محیط زیستی را در پسِ این اندیشه های خطرناک سازه محورانه شتاب می بخشیم.

6⃣ متاسفم که در راس سازمان متولی محیط زیست ایران، اینک شاهد حضور چنین افراد طبیعت ستیزی هستیم که از #اخلاق_محیط_زیستی بویی نبرده اند! برده اند؟

7⃣ به زودی در سلسله یادداشتهایی مصادیق عدم درک آموزه های توسعه پایدار را از سوی عیسی کلانتری و همفکرانش شرح خواهم داد.


@sedayepayeab1

🇮🇷: @darvishnameh

🔴مردم ۱۶ شهر جهان اعتراض کردند به ساخت سدی که قربانی شماره یک آن مردم ایران هستند!🔴

1⃣ واقعاً ترکیبی از شوق، عشق، شور، خشم، حسرت، غم، تاسف و شرمندگی را باید توامان درک کرد از شنیدنِ چنین خبری!
👇
https://instagram.com/p/BZaZk_PnO9x

2⃣ به راستی ما را چه می شود و این گردِ مرگ و انفعال نشانه چیست؟ چرا دانشجویانی که روزگاری در مواجهه با کیفیت نامطلوب غذا در رستورانهای دانشکده، سینی ها را به هوا پرت می کردند، امروز در غار تنهایی شان کبک وار مخفی شده اند؟ آن نسل معترض و سلحشور که رگه هایی از آن در شخصیت فرهاد دماوندی در سریال شهرزاد رهگیری شده، اینک کجاست؟

3⃣ آیا دوباره باید از نو شروع کنیم؟ آیا باید به #مدارس_طبیعت امید ... یا دخیل بربندیم؟ آیا نباید روانشناسان، جامعه شناسان، علما و معماران چیدمان فرهنگی کشور فراخوانی بزرگ سرداده و نسبت به این مرگ خاموشِ جامعه امروز ایران هشدار داده و آسیب شناسی کنند؟!

4⃣ خاطره دیروز از #وزیر_آموزش_و_پرورش در دولت یازدهم، سخت مرا تکان داد: اینکه اینک دغدغه دولتمردان #آموزش نیست!
👇
https://t.me/iiraneman/1595

5⃣ به قول #استاد_رنانی عزیز: ما دیگر به دانشمند نیازی نداریم، ما اکنون دچار کمبود مفرط آدم‌های توانمند هستیم! پس لطفا به کودکان ما فقط زندگی کردن را یاد دهید. به آنها گفت‌وگو کردن را، تخیل را، خلاقیت را، مدارا را، صبر را، گذشت را، دوستی با طبیعت را، دوست داشتن حیوان را، لذت بردن از برگ درخت را، دویدن و بازی کردن را، رقصیدن و شاد بودن را، از موسیقی لذت بردن را، آواز خواندن را، بوییدن گل را، سکوت کردن را، شنیدن و گوش دادن را، اعتماد کردن را، دوست داشتن را، راست گفتن را و راست بودن را بیاموزید.

6⃣ من فکر می کنم اگر چنین کودکانی را تربیت کنیم، هرگز به جای آنکه امروز چنین شرمنده و مغموم و خجالت زده در پیشگاه مردم آن ۱۶ شهر جهان باشیم، می توانیم با افتخار به آینده بنگریم؛ آینده ای که در آن هرگز هیچ ایرانی ساعتها از نیمه های شب منتظر تماشای لحظه های جان دادن یک انسان در معابر عمومی شهرها و ورزشگاه هایش نمی ماند! می ماند؟

🇮🇷: @darvishnameh

🔴اگر جنایت داعش در پالمیرا و طالبان در انفجار مجسمه های بودا در افغانستان را محکوم می کنیم، چرا در #حسن_کیف سکوت کرده ایم؟!🔴

همانطور که اشاره کردم:
👇
https://instagram.com/p/BYVSDI0BXYn/

#محمت_علي_اسلان، يك نماينده مجلس از حزب دمكراتيك خلق ها HDP از شهر باتمان در مواجهه با تخریب حسن کیف برای ساخت سد ایلیسو، طاقت خود را از دست داد و به تنهايي تلاشی را به جريان انداخت تا اين تخريب را متوقف كند. او می گوید: "زماني كه ويديوي انفجار کهن سازه های حسن کیف را ديدم، نتوانستم آنرا باور كنم. مي بايست به بمباران #پالميرا (سوريه) از جانب #داعش و تخريب #مجسمه_هاي_بودا بدست #طالبان فكر كنم. از بين بردن اماكن تاريخي يك عمل تروريستي هست." علي اسلان در يك حركت خودجوش خود را با زنجير به صخره اي در دره حسن كيف مي بندد و براي مدت كوتاهي كار انفجار را به تعويق مي اندازد. دولت تركيه در پاسخ به انتقاداها ابراز كرده كه در منطقه جديد براي گردشگران برنامه هايي مانند غواصي براي بازديد از آثار تاريخي غرق شده ارایه خواهد شد!! شگفت آور آنکه وزارتخانه هاي مسئول جنگلها و منابع آب، فرهنگ و گردشگري تاكنون در اينباره سكوت كرده اند.

😱(چه شباهتی! نه؟)😱

#ردوان_ايهان، يكي از كنشگران پويش "نجات حسن كيف" كه عمليات انفجار را رصد مي كند، مي گويد كه بيش از هر چيز كوتاه بيني اين پروژه موجب افسردگي اوست. پس از به پايان رساندن #سد_ايليسو انتظار مي رود كه اين مجموعه حداكثر براي ٥٠ تا ٧٠ سال مورد بهره برداري قرار بگيرد و سپس تعطيل شود. به نظر ايهان، مقدار استحصال انرژي از اين طريق هيچگاه نمي تواند تخريب يك زيستگاه ۱۲ هزار ساله را توجيه كند. او مي گويد: "كسي كه گذشته اي ندارد، نمي تواند براي آينده خود تصميم بگيرد. آنها نه تنها تاريخ ما را نابود مي كنند، بلكه آينده مان را نيز با تخريب ميراث و از بين بردن منابع درآمد مان از ما مي گيرند."
زماني كه اين منطقه به زير آب فرو رود، ١٩٩ سكونتگاه غرق و ١٥ هزار نفر ناچار به ترك آنجا خواهند شد.
در جريان اين رخدادها پيرامون حسن كيف پيش از همه در صف مقدم مسئولان حفاظت از منابع تاريخي-يونسكو-سكوت كرده اند. دليل اين نكته آن است كه دولتها مي بايست آثار تاريخي كشورشان را خود به #يونسكو اعلام كنند تا اين سازمان بتواند آنها را به عنوان ميراث فرهنگي به رسميت شناسد. و از آنجا كه نقشه ها براي ساخت سد ايليسو از سالهاي ١٩٥٠ وجود دارند، دولت تركيه هيچگاه تلاشي براي ثبت حسن كيف به عنوان ميراث فرهنگي انجام نداد.
راني آملان، سخنگوي يونسكو مي گويد: "اين سازمان تعهدي ندارد تا درباره مسایل داخلي كشورهاي عضو خود قضاوت كند. از آنجا كه حسن كيف به عنوان ميراث فرهنگي ثبت نشده، يونسكو مي بايست آنرا يك امر داخلي بشمار آورد."
منتقدين يونسكو اما عقيده دارند كه دست روي دست گذاشتن و خودداري از ابراز نظر درمورد حسن كيف به وجهه اين سازمان آسيب مي زند. علي، يك باستان شناس كُرد، كه نمي خواهد نامش فاش شود، ساكنان منطقه را نيز متهم مي كند كه آنها اجازه ساخت سد را داده اند. او مي گويد: "تا حدود پنج سال پيش اينجا هنوز يك جنبش بسيار قوي عليه سد وجود داشت. اما اكنون مردم آنچنان به سياست دولت تركيه و جنگ در #سوريه مشغول شده اند كه ديگر اعتنايي به آثار تاريخي خود ندارند." با آنكه يكي از مقبره هاي مهم به موقع جابجا شد تا نجات پيدا كند، اما مردم تركيه توجه كافي به آثار باستاني ندارند؛ آنها اين آينده نگري را ندارند كه اماكن تاريخي به عنوان يك چشم انداز اقتصادي تأثير بيشتري دارد. او اضافه مي كند: "ما مي توانستيم ماچو پيچو و يا اهرام (مصر) را داشته باشيم، اما دولت به هر ميراثي كه در شرق آنكارا واقع شده باشد، اعتنايي ندارد!"

http://m.dw.com/de/antike-siedlungen-von-staudamm-bedroht/a-40242946

🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!
خواهشم آن است که برای مقابله با تاریخ ستیزی و اعتراض به تداوم غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب، همچنان به معرفی و امضای پتیشن #نجات_میانرودان به سه روش زیر ادامه دهید:

1⃣ لینک مستقیم:
👇
http://change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon

2⃣ از طریق فیلم آموزشی زیر:
👇
https://t.me/darvishnameh/6103

3⃣ و یا از طریق #ربات زیر:
👇
http://t.center/socialcamp_bot?start=inv_162621478

🔴 مدرکی که نشان می دهد: #دادگاه_لاهه میتواند در مناقشه #میانرودان وارد شده و اجازه حبس آب در سرچشمه های #دجله و #فرات را به #ترکیه ندهد.

✅ لطفاً امضا کنید:
👇👇👇
🇮🇷https://t.me/darvishnameh/6161

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 از نجات میانرودان تا دل نگرانی طرفداران سدسازی در ایران!

پویش مردمی #نجات_میانرودان نه تنها با جمع آوری بیش از ۱۲۲ هزار امضاء اینترنتی با درج ایمیل و سه مولفه اصلی احراز هویت، توانسته ظرفیت های جدید و بی رقیبی از دوستداران محیط زیست در کشور را نمایش دهد؛ بلکه با حمایت شهروندان بیش از یکصد کشور جهان تاکنون مواجه شده که خود افتخاری دیگر برای آفرینش جنبشی فرامنطقه ای در حوزه محیط زیست و با حمایت کنشگران مدنی در ایران است.
اصولاً وجه تمایز این پویش مردمی در اتکایش به جریان بیدارسازی محیط زیستی و فهم بومشناختی در بین مردم ساکن در #میانرودان، خاورمیانه و آسیای جنوب غربی است. در این پویش، هیچ دولت و ملتی خوب مطلق یا بد مطلق نیست؛ قصد مقایسه و برتری جویی هم مطرح نیست، بل همه می خواهیم دست در دست یکدیگر از دولتهای خویش، به ویژه #ترکیه، #سوریه، #عراق، #ایران، #عربستان و #افغانستان بخواهیم تا آب را به عنوان یک کالای اقتصادی چون نفت درنظر نگرفته و به حق بهره مندی عادلانه از این کالای زیستی به مساوات برای تمامی مردم ساکن در حوضه های آبخیز مشترک در کشورهای یادشده احترام نهاده و اجازه گسترش چشمه های تولید گرد و خاک را ندهند. در این صورت، البته دولت ایران هم موظف خواهد شد تا به غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب پایان داده و برای حل بحران آب، به جای #مهار_آبهای_مرزی، #سدسازی و #طرحهای_انتقال_آب، به بازچرخانی آب، بهبود سامانه آب شرب و تفکیک آن از مصارف بهداشتی، به پژوهش آبهای ژرف، به نمکزدایی از آب دریای عمان با استفاده از انرژی خورشیدی و به مجموعه راهکارهای مدیریت مصرف و ارتقای نرم افزاری دیگر بخشهای تولیدی و خدماتی کشاورزی بپردازد. در اینصورت شرکتهای سدساز در ایران هم به جای نگرانی از بیکاری و سنگ انداختن در برابر این پویش مردمی، می توانند به شیوه ها و گزینه های جایگزین یادشده برای ادامه بقای شرافتمندانه خود در سپهر اقتصادی ایران بیاندیشند.

✅ نکته مهم دیگری که باید خردمندانه از آن حمایت کنیم، الزام دولتها در رعایت حقابه پایین دست، به ویژه در آبخیزهای مشترک و مرزی است. رعایت این اصل در درازمدت به نفع امنیت پایدار، صلح بین الملل و ارتقای کیفیت رابطه همسایگان است. در نتیجه دولتهای ترکیه و افغانستان به جای مخالفت با این مطالبه باید درنظر بگیرند که دود ناپایداری بومشناختی و خشکی تالابها در پایین دست #دجله، #فرات، #هیرمند و #هریررود، فقط به چشم مردم یک کشور نمی رود و همه از جمله خود این دو کشور را متاثر می سازد.

🔶 در این باره گفتگوی امروز نگارنده با خبرگزاری مهر را بخوانید تادریابید چرا ادعاها و منطق دولت ترکیه در دفاع از پروژه #گاپ با بدیهیات حقوق بین الملل و آموزه های اخلاقی در حوزه محیط زیست زاویه ای جدی دارد:
👇👇👇
http://mehrnews.com/news/4022150

🔴 تهرانی های عزیز!

*⃣ از #لواسان تا #میانرودان چقدر راه است؟ آیا بحران در #دریاچه_نمک_قم را نمی بینیم؟

✅ لطفاً امضا کنید:

👇👇👇
🇮🇷https://t.me/darvishnameh/6110

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 مصداق عملی پاسداشت روز جهانی مقابله با بیابانزایی چیست؟! 🔴

امروز هفدهم ژوئن برابر با ۲۷ خرداد است؛ ۲۳ سال پیش در چنین روزی نخبگانی در سازمان ملل متحد به این باور رسیدند که اگر خطر جریان کاهنده کارایی سرزمین را دستکم بگیرند، ممکن است دشواری زیستن در زمین به ادامه راهش نیارزد!
بیش از ۵ میلیارد هکتار از خشکیهای زمین، پیوسته در حال از دست دادن توان کارایی خود بود و موج مهاجرتهای محیط زیستی آشکارا نظام مدیریت جهانی را به ویژه در آفریقا، بخشهایی از آسیا و آمریکای لاتین تهدید می کرد.
ایران در شمار پنج کشور نخستی بود که به پیمان UNCCD یا مقابله با بیابان زایی پیوست؛ چراکه بیش از هر کشور دیگری این خطر را حس می کرد. البته در آن روز، هنوز تبعات ویرانگر طرحهای آزمندانه ای چون #گاپ بر میانرودان آشکار نشده و اصولاً کسی فکر نمی کرد ممکن است با ساخت سازه هایی که مردم برایش کف و هورا سر میدهند و سیاستمداران روزشمارِ بریدن روبان قرمز رنگش را ثبت کرده اند! تپش نبض زندگی، کندتر و کندتر شود.
اینک اما مجموع توان ذخیره سدهایی که در ترکیه، سوریه، عراق و ایران بر روی رودخانه هایی که به سمت #میانرودان، هورالعظیم، شط العرب و اروندرود حرکت می کرد از مرز ۱۵۰ میلیاردمتر مکعب گذشته است و البته عملاً اگر #سد_ایلی_سو هم بر روی #دجله تکمیل شود، می توانیم مرگِ همه رودخانه های منتهی به خلیج فارس را جشن گرفته یا به سوگ نشینیم!

*⃣ راست آن است که ما مردم و حاکمان منطقه در رقابتی تاسف بار و مرگ آور کوشیدیم تا از این نمد برای خویش کلاهی بزرگتر ببافیم و البته با ظهور #القاعده، #طالبان، #داعش، #پژاک و ... دریافتیم که به جای اقتدار و رفاه بیشتر، اینک از دمشق تا بغداد و از استانبول تا آنکارا، کابل، کراچی و تهران و حتی از منچستر و لندن تا پاریس و سرانجام از نیویورک تا جاکاراتا می توان ردپای خون و وحشت و انتحاری که بذرش در همین میانرودان کاشته شد را درو کرد!

🔴 دریافت کننده عزیز #درویشنامه!
امروز بهترین و سزاوارانه ترین اقدام عملی برای مقابله با بیابان زایی، حمایت از پویشی جهانی برای مقابله با تفکری است که منابع آبی را چون منابع نفتی، در شمار املاک و دارایی های ملی خویش می پندارد! این اشتباهی است که همه در آن شریک جرم هستیم و فقط نوک تیز انتقاد را نباید متوجه یک کشور به نام ترکیه کرد؛ درست است که ترکیه آشکارتر و تمامیت خواهانه تر عمل کرده، اما مگر سوریه، عراق، افغانستان و ایران چنین نکرده اند؟ درست همان کاری که اینک اتیوپی هم در بالادست نیل دارد بر سر مصر می آورد و پیشتر از تبعات آن در آمازون، برزیل و کاستاریکا هم یاد کرده ام؛ دورنمای کابوس مرگباری که می توان از آن با عنوان آغازگرِ جنگ جهانی سوم یاد کرد.

🔶 بنابراین، گام نخست در پاسداشت درست و دقیق روز جهانی مقابله با بیابان زایی، همانطور که پیشتر هم اشاره کرده ام، امضاء پتیشن نجات میانرودان است؛ همه مردم منطقه و جهان باید از دولتهای خویش بخواهند به مسابقه ننگین و ابلهانه نشستن بر شاخه و بریدن بُن پایان دهند:

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6070

🇮🇷: @darvishnameh

🔴 چرا پویش #نجات_میانرودان مهم است؟🔴

همانطور که اشاره شد، یادداشتی که برگردان آن را در پست پیشین، منتشر کردم، هشت سال پیش نوشته شده و متاسفانه اینک اغلب آن سدهای بزرگ و ویرانگر ساخته شده و عملاً چیزی به نام رودخانه #فرات باقی نمانده است و اگر #سد_ایلی_سو به پایان رسد، #دجله هم نابود خواهد شد!

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6109

🔴 اگر فاجعه این نیست، پس فاجعه چیست؟

چگونه یک دولت در روز روشن می تواند به خود حق دهد تا چنین بلایی بر سر #میانرودان آورده و علاوه بر مردم سوریه و عراق، بیش از ۴۰ میلیون ایرانی ساکن مناطق غربی و مرکزی کشور را با کابوس گرد و غبار و ریزگرد مواجه سازد؟!
چگونه سکوت کرده ایم؟ چرا نباید دستکم از مجامع بین المللی و در کنشی فرامنطقه ای، افکار عمومی را نسبت به تداوم این دزدی آشکار آب حساس کرد؟

🔴 یادمان باشد که ترکیه برای مهار ۱۲۰ میلیارد مترمکعب آب برنامه ریزی کرده که حتی بیشتر از دو برابر مجموع کل آورد سالانه دجله و فرات است؛ این یعنی یک فاجعه بزرگ و غیرقابل جبران که تبعات وخیمش، فقط به سوریه و عراق ختم نخواهد شد؛ بلکه ایران و بوسازگان خلیج فارس را هم دربرگرفته و با تشدید بیابانزایی و فقر در منطقه، بر ابعاد ناامنی و تقویت جریانهای تروریستی می افزاید. چگونه اجازه دادیم تا کار به چنین نابسامانی جبران ناپذیری برسد؟

🔴 هشیار باشید!
مهم ترین وظیفه هرکنشگر واقعی محیط زیستی در ایران، اینک حمایت سزاوارانه و بی منت از پویش #نجات_میانرودان است و من خوشحالم که می بینم اینک در جای جای وطن، از سیستان و بلوچستان تا خراسان جنوبی؛ از قم تا اصفهان و هرمزگان؛ از لرستان تا بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد و از خوزستان تا آذربایجان همه یکصدا بسیج شده و می کوشند تا برای نخستین بار، قدرت و شمار واقعی دوستداران محیط زیست را به رخ طبیعت ستیزان بکشند؛ همانهایی که نون شان در بحرانی ماندن منطقه و تداوم سدسازی ها و طرحهای انتقال آب ترکیه است.

*⃣ برای آشنایی با نحوه امضاء پتیشن #نجات_میانرودان:

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6103

◀️◀️◀️

🇮🇷: @darvishnameh

🔴چرا سدسازی های ترکیه بیشتر از #داعش برای ایران، سوریه و عراق خطرناک و برای اسراییل، هدیه ای بی رقیب است؟!🔴

نخستین یادداشتی که درباره بحران میانرودان و #سد_ایلی_سو منتشر کردم به حدود پنج سال پیش باز میگردد که در #مهار_بیابانزایی انتشار یافت:
👇👇👇
http://mohammaddarvish.com/desert/archives/7632

اینک اما می خواهم با استناد به یک گزارش بین المللی که در ۲۵ آگوست ۲۰۰۹ منتشر شده، نشان دهم که در تمام این سالها چه غفلت بزرگی کرده ایم و چرا جلب هم افزایی عمومی برای نجات میانرودان، یک آرمان مشترک برای دوستداران #زاگرس، #خوزستان، #هورالعظیم، #میانرودان و #کره_زمین است.

✅ نگراني بزرگ آن است: تركيه با سدهايي كه تاكنون ساخته و در آينده خواهد ساخت، اين كشور را قادر سازد تا بر كشورهاي پايين دست خود تسلط داشته باشد. اين نگراني در ارتباط با هژموني آبي از جانب تركيه، بدون پايه و اساس نيست. قدرت ترکیه براي ممانعت از جريان آب فرات و دجله به سمت سوریه و عراق با کمک پروژه گاپ کاملاً عملی است؛ حتی اگر آنها نتوانند به کلیه اهداف خود در این پروژه دست یابند. کافی است بدانید که فقط مخزن سه سد عظيم تركيه بر فرات - كبان، كاراكايا و آتاترك - در مجموع ظرفيتي دارند كه تقريبا سه برابر دبي سالانه فرات است (٩٠-١٠٠ميليارد متر مكعب). علاوه براین، اگر همه سدها در حوضه آبخيز دجله هم ساخته شوند - مثل سد ایلی سو - تركيه صاحب ظرفيتي برابر با ٢٢ميليارد متر مكعب خواهد شد كه از حد متوسط دبي سالانه دجله (١٧ ميليارد متر مكعب) بيشتر است.
با توجه به اهميت استراتژيكي منابع آب فراوان تركيه، انجمن دفاعي بريتانيا-UK Defence Forum-در سال ١٩٩٨ در گزارشي هشدار دهنده از پروژه گاپ با عنوان "يكي از بزرگترين بمبهاي ساعتي خطرناك منطقه" یاد کرد. البته نزاع هنوز رخ نداده، زيرا پروژه هنوز به حداكثر پتانسيل خود نرسيده است.
تركيه در طول سالها نظراتي ابراز كرده كه جاي ترديدي باقي نمي گذارد كه اين كشور در ارتباط با رودخانه هاي دجله و فرات به رسم "هر كه زودتر برسد، اول نوبت اوست" رفتار خواهد كرد. #سليمان_دميرل رئيس جمهور وقت تركيه زماني گفته بود: "منابع آب متعلق به تركيه است؛ منابع نفت متعلق به آنها. ما نمي خواهيم كه آنها منابع نفت شان را با ما تقسيم كنند، و آنها هم نمي توانند در منابع آبي ما سهيم باشند." در طول ده سال گذشته لحن تند تركيه نرمتر شده و با وجود اينكه صحبت از همكاري در استفاده از دجله و فرات است، اما زبان گفتگو هنوز هم مصالحه ناپذير است. به ناچار اين پرسش بوجود مي آيد كه چرا تركيه مي بايست سدهايي با چنين ظرفيت غول آسايي بسازد؟

🔶 آب به عنوان كالا
در كنار تنظيم ظرفيت سدها و استفاده از آنها به عنوان سلاحي در برابر كشورهاي پايين دست رودخانه، تركيه آب را به چشم كالايي در ارتباط با شرايط خاورميانه مي بيند. انتظار مي رود كه با تغيير فاكتورهايي مانند رشد جمعيت، بالارفتن استانداردهاي زندگي، گسترش صنعت و كشاورزي در آينده نزديك و نيز سوء مديريت منابع آب، نياز به آب در كشورهايي مانند اردن، #اسراييل، فلسطين و #عربستان_سعودي بالا رود و اين اجازه را مي دهد تا تركيه آب را از طريق خط لوله بفروشد. با پايان يافتن برنامه سدسازي، تركيه صاحب ظرفيت ذخيره آب عظيمي خواهد شد كه به او امكان فروش آب در حد بالايي مي دهد. كل ظرفيت سدها در حوضه آبخيز رودخانه هاي دجله و فرات حداقل ١٢٠ ميليارد مكعب است؛ یعنی: ۳۰ میلیارد مترمکعب بیشتر از کل آب قابل استحصال سالانه ایران!

فروش آب البته در گذشته اتفاق افتاده و تركيه به مدت دو سال از منطقه آنتاليا از طريق تانكرها به اسراييل آب مي فروخت. اين برنامه به دليل مشكلات مختلف فني و مالي قطع شد. پس از تكميل شدن #سد_آتاترك، رئيس جمهور وقت #تورگوت_اوزال، به برخي از كشورهاي خاورميانه ساخت يك خط لوله آب را از فرات به اردن، اسراييل و فلسطين پيشنهاد داد. اما سوريه هيچ علاقه و توجهي به اين طرح نشان نداد؛ آنزمان كمبود آب به اين شدت وجود نداشت و به همين دليل نيز اين پيشنهاد در سالهاي بعد دنبال نشد. اما اكنون به آهستگي باز توجه را به خود جلب مي كند!

👇👇👇
http://ercanayboga.blogspot.com/2009/08/impacts-of-southeastern-anatolia.html

◀️◀️◀️

✅ برای آشنایی با نحوه امضا پتیشن #نجات_میانرودان، از لینک زیر استفاده کرده و قدر زمان را بدانیم:

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6103

*⃣*⃣*⃣

🇮🇷: @darvishnameh

🔴۱۲ روز طول کشید تا شمار امضاء کنندگان پویش #نجات_میانرودان از مرز ۵۰ هزار نفر بگذرد! آیا این یک خبر خوب است؟🔴

ما به راستی چندنفر هستیم؟ ما محیط زیستی ها، ما ایرانیان علاقه مند به طبیعت وطن، ما آدمهایی که حرمت حیات را فارغ از تعصبات سیاسی، نژادی، قومیتی و مذهبی پاس می داریم؛ انسانهایی که هر زمان پاره ای از کره زمین درگیر ماجرایی کاهنده و مخرب شود، دردمان می آید و می کوشیم تا آن درد را در حد بضاعت خویش درمان کنیم و یا دستکم همدرد باشیم.
درست پنج سال پیش، وقتی که دولت وقت ترکیه به اعتراض مردم ساکن در #حسن_کیف توجهی نکرد و با وقاحت گفت: به ادامه ساخت #سد_ایلی_سو _ که از سال ۲۰۰۶ شروع کرده بود - با کمکهای فنی سه دولت #آلمان، #اتریش و #سوییس ادامه داده و تمامی کهن زادبومهای ۱۲ هزارساله منطقه را نابود می کند، این مردم ایران نبودند تا به همدردی و همراهی با دوستداران میراث فرهنگی و بوم نشینان جنوب ترکیه اقدام کنند! تقریباً صدایی از هیچیک از ملل مسلمان منطقه در اعتراض به این جنایت آشکار هم شنیده نشد!

🔴 دقت کنید!
دولت ترکیه اراده کرده تا با احداث سد ایلی سو بر روی سرشاخه اصلی رودخانه #دجله، میزان مهار آب از این رودخانه را مثل #فرات به ۱۰۰ درصد برساند و عملاً #میانرودان را نابود و آبی گوارا برای خود و دولت #اسراییل تامین کند. گزارشهای بین المللی متعددی منتشر شده که آشکارا نشان می دهد: متناسب با مناطقی از #سوریه و #عراق که دچار بحران کم آبی شدید ناشی از قطع حقابه رودخانه فرات و فقر شدید کشاورزان منطقه شد، #داعش توانسته بیشترین میزان عضوگیری را انجام دهد!
به هرحال در آن زمان و درحالیکه اغلب ما در خواب غفلت بودیم، این طرفداران راستین محیط زیست در سه کشور آلمان، سوییس و اتریش بودند که به خیابانها ریختند تا از دولتهای خویش بخواهند تا از این پروژه ویرانگر و شرم آور خارج شوند.
چرا آن مردم اینگونه اعتراض کردند؟ آیا بحران اقتصادی حاکم بر کشورهای خود را نمی دیدند؟ اصلاً مگر سمت باد غالب به سوی ایران نبود! آنها چرا نگران ناپایداری میانرودان شدند؟ تامل برانگیزتر آنکه هر سه دولت یادشده در احترام به خواست مردم و به رغم سود کلان اقتصادی این پروژه از آن بیرون آمدند تا ساخت سد ایلی سو دستکم به تاخیر افتد و دولت ترکیه نتواند آن را در سال ۲۰۱۵ آبگیری کند، هرچند که گفته همچنان به ساخت آن ادامه می دهد و می خواهد در سال ۲۰۱۹ آن را آبگیری کند.
محیط زیستی های سه کشور اروپایی یادشده، امروز را می دیدند که ناپایداری در بخشی از کره زمین و تشدید فقر و ناامنی می تواند همه جهان را متاثر کند، همانگونه که اینک از قلب #لندن و #پاریس و #استانبول تا #تهران از ترورهای کور داعش متاثرشده و ابعاد این ناامنی دامن ایالات متحده آمریکا تا اندونزی را هم فراگرفته است.

🔴 هموطن عزیز من!
حرف و خواهش محمد درویش این است که ما هشتاد میلیون نفریم؛ دستکم ۴۰ میلیون ایرانی به طور مستقیم از ادامه بلندپروازی های دولت ترکیه و بی تفاوتی دولت #عربستان در تثبیت چهارمیلیون هکتار اراضی رهاشده کشاورزی اش در رنج قرار گرفته و تشدید گرد و غبار از کیفیت زندگی شان کاسته است. لطفاً همتی شایسته تر، اراده ای بایسته تر و عشقی بزرگتر نسبت به زمین و وطن از خود نشان داده و جملگی در پای این حرکت مدنی و مسالمت جویانه مهر تایید زنید، آن را دست به دست بچرخانید، نحوه امضاء پتیشن را به دیگر هموطنان یاد دهید و نشان دهید که ما بیشماریم.

🔴 به ویژه روی سخنم با ۸۹۱ سمن محیط زیستی است؛ اگر به طور متوسط اعضای موثر هر سمن را فقط ۱۰ نفر در نظر بگیریم و هر یک از اعضا فقط متعهد شود که #پتیشن_میانرودان را برای ۱۰ نفر معرفی کند و به همین ترتیب، روند ادامه یابد، شمارِ امضاها تا پیش از ورود دبیرکل سازمان ملل متحد به تهران در ۱۲ تیر ۹۶ از مرز یک میلیون عبور خواهد کرد. لطفاً از لحظه ها استفاده کنید و قدر این موقعیت تاریخی و مهم را بدانید. بیاییم در یک بیداری محیط زیستی بزرگ شریک شده و سهمی در پایان غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب ایفاء کنیم؛ چه در میانرودان، چه در خوزستان و اصفهان و ارومیه و بختگان و میناب و جازموریان ... و چه در هر جای دیگری از این کره خاکی. ما باید نشان دهیم و ثابت کنیم که راه حکومت بر طبیعت، درک و پیروی از قوانین آن است و نه گردنکشی و مقابله با آن.

✅ اطلاعات بیشتر و نحوه امضاء پتیشن را پیشتر در این یادداشت شرح داده ام:

👇👇👇
https://t.me/darvishnameh/6070