♦️خطر مرگ گیلان زیبا: سیاستها و مدیریتهای مخرب در استان گیلان
✍ حسن محدثیی گیلوایی۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲
تا دیروز بیست و دوم اردیبهشت در گیلان بودم. در طیی سه روز به بسیاری از روستاهای گیلان سر زدم و با چشم خود دیدم که مردم، مضطرب و نگران کار کشاورزی و کاشت
برنج هستند و هنوز آب سپیدرود وارد مزارع آنان نشده.
این شکل غلط و نامناسب مدیریت منابع آب در استان گیلان که چند دهه است ادامه دارد، هر سال بسیاری از مردم
برنجکار استان گیلان را مضطرب و نگران کرده است. آنها از برنامهریزی برای کار کشاورزی ناتوان شده اند. مقامات به وعدههایشان در مورد انتقال آب وفا نمیکنند و هیچ تعهدی به مردم
برنجکار ندارند و عملا مسؤولیتی نمیپذیرند.
اقتصاد بسیاری از خانوادهها در گیلان وابسته به کشت
برنج است و ناامنی در کار کشاورزی در چند دههی اخیر سبب شده که بخش زیادی از مردم از ادامهی کار کشاورزی مایوس شوند. قیمت محصول حاصله نیز بعد از چند ماه زحمت، بسیار پایین است. واردات
برنج به بازار
برنج لطمهی جدی میزند و مقامات در این باره مسؤولیتی بهعهده نمیگیرند و به مردم در بارهی این رویهی موجود، توضیحات لازم و اطمینانبخشی ارائه نمیکنند.
بسیاری از جوانان با دیدن چنین وضعیتی روی به مهاجرت آورده اند یا کارها و مشاغل دیگری را دنبال میکنند که
بسیاری از آنها مناسب نیستند. با دیدن سرنوشت والدین و بزرگترها، نسل جدید از کار کشاورزی گریزان شده و به فکر فروش زمین افتاده است.
امروز در گیلان به هر روستایی که وارد میشوی، اعلامیهها و پارچهنوشتهای متعدد فروش زمین را میبینی. در هر روستا بنگاههای املاکی تاسیس شده که کارشان فروش قطعات زمین است.
اکنون روند بسیار مخربی در گیلان جریان دارد که محصول مدیریت مدیران استان گیلان در چند دههی اخیر است. به چشم خود ام روستاییای را دیدم که چاهی به عمق چهارده متر در دل شالیزار حفر کرده بود و سی میلیون تومان برای آن هزینه کرده بود، اما هنوز نتوانسته بود شالیزار خود را آبیاری کند. مردم میگویند آب چاه از آب رودخانه شورتر است و به ترکیب معدنیی زمین کشاورزی و کیفیت خاک آسیب میزند.
با این نوع مدیریت در استان گیلان، تا چند دههی بعد هم ترکیب و آرایش طبیعی و هم ترکیب جمعیتیی استان گیلان تغییر خواهد یافت و میراثی که قرنها محفوظ مانده در طیی چند دهه مدیریت نامطلوب از بین خواهد رفت. به همین ترتیب، بافت اجتماعیی گیلان تغییر خواهد کرد و فرهنگ گیلکی تا حد زیادی از دست خواهد رفت.
گیلان زیبا که همیشه خطهای سبز و خواستنی بوده در دهههای آینده از دست خواهد رفت. مهمترین راه حل همانا رونقبخشی به اقتصاد بومیی گیلان است. مردم گیلان باید بتوانند از رهگذر
برنج
کاری و چای
کاری و محصولات بومی زندهگیی پربرکت و با کیفیتی داشته باشند. مدیران استان باید در خدمت کشاورزان گیلان باشند. اقتصاد کشاورزی در گیلان باید مورد حمایت جدی قرار گیرد. از واردات نامناسب
برنج باید جلوگیری شود. اتحادیهی
برنجکاران گیلانی باید تشکیل شود و قدرت داشته باشد. نمایندهگان گیلان در مجلس باید عرضه داشته باشند و برای حقوق
برنجکاران بجنگند.
با این روند، گیلان زیبا از دست میرود. چشمتان را باز کنید و از الان چند دهه بعد را ببینید!
#گیلان#برنجکاری#اقتصاد_کشاورزی@NewHasanMohaddesi