🥀 چهار سال از درگذشت استاد محمدرضا شجریان (۱ مهر ۱۳۱۹ – ۱۷ مهر ۱۳۹۹) گذشت و ما همچنان بهقول سایهجان
زیر سرپنجۀ گرگیم...
آینۀ عیبنما
غزلی از #سایه برای محمدرضا #شجریان
تار محمدرضا #لطفی
دکلمه مهدی #فیروزیان و سهیلا حبیبی
رفتی ای جان و ندانیم که جای تو کجاست
مرغ شبخوان کجایی و نوای تو کجاست
آن چه بیگانگی و این چه غریبیست که نیست
آشنایی که بپرسیم سرای تو کجاست
چه شد آن مهر و وفایی که من آموختمت
عهد ما با تو نه این بود، وفای تو کجاست؟
مردم دیدۀ صاحبنظران جای تو بود
اینک ای جان نگران باش که جای تو کجاست
چه پریشانم ازین فکر پریشان شب و روز
که شب و روز کجایی و کجای تو کجاست
هنر خویش به دنیا نفروشی زنهار
گوهری در همه عالم به بهای تو کجاست
چه کنی بندگی دولت دنیا؟ ای کاش
به خود آیی و ببینی که خدای تو کجاست
گرچه مشاطۀ حسنت به صد آیین آراست
صنما آینۀ عیبنمای تو کجاست
زیر سرپنجۀ گرگیم و جگرها خون است
ای شبانِ دل ما نالۀ نای تو کجاست
کوه ازین قصۀ پرغصه به فریاد آمد
آه و آه از دل سنگ تو، صدای تو کجاست
دل ز غمهای گلوگیر گره در گره است
سایه آن زمزمۀ گریهگشای تو کجاست
@sayeoMusighi