👁 سندرم ماشین کاسترو 📝 #یادداشت 👆 عکس در بالا ۵ دسامبر ۲۰۱۶ در جریان تشییع جنازه‌ی فیدل کاسترو، دیکتاتور جنایت‌کار #کوبا، ماشین حمل جنازه‌ی بدن متعفن او خراب شد و سربازان گارد تشریفات، ناچار به هل دادن ماشین شدند؛ صحنه‌ای شرم‌آور از یک زندگی واقعی که کاسترو برای مردم قحطی‌زده‌ی کوبا ساخته بود و حکومت کوبا تلاش می‌کرد آن را زیر ماشین پروپاگاندایش بپوشاند. خراب شدن ماشین حمل نعش کاسترو، درست در پایان نهمین روزی رخ داد که حکومت کمونیستی کوبا، تلاش کرده بود با گرداندن جنازه‌ی #کاسترو در سراسر کشور، به خارجی‌ها نشان دهد که این سیستم برآمده از کودتای ژانویه ۱۹۵۹، هنوز پس از ۶۰ سال، مشروعیت و محبوبیت دارد و کمونیسم کوبایی، برخلاف دیگر ورژن‌های به گورسپرده‌شده‌ی #کمونیسم کار می‌کند. کاسترو از مدت‌ها پیش به بستر مرگ افتاده بود و رژیم کوبا زمان زیادی برای چیدمان نمایشش داشت اما با وجود برنامه‌ریزی بلندمدت این مراسم و دقت تمام در جزییات آن تا منظم و باشکوه و قدرتمند به نظر بیاید، در نهایت مشکل راستین کوبا، هم‌چنان برقرار بود و دست آخر خودش را نشان داد. کوبای کاسترو، ناتوان، از کارافتاده و به شدت فرسوده بود و کمونیسم هیچ جا و هرگز جواب نمی‌داد، حتا برای چند روز در یک مراسم برنامه‌ریزی‌شده‌ی حکومتی. رژیم کوبا، برخلاف تمام ادعاهایش، حتا نمی‌توانست یک ماشین حمل جنازه برای رهبرش بیابد که خراب نباشد! در چنین سیستمی، وضع مردم، کمابیش روشن بود حتا اگر چیزی نمی‌گفتند یا به ناچار در مسیر کارناوال رژیم، پرچم کوبا را تکان می‌دادند. در پایان این نمایش نیز، تعداد جمعیت سوگواران کاسترو و زرق و برق مراسم، مانند همیشه به کلی فراموش شد و از تمامش همین باقی ماند که حکومت کمونیست‌ها حتا یک ماشین بدون خرابی برای حمل جنازه‌ی رهبرش ندارد. امروز هم هر کس به یاد مرگ کاسترو می‌افتد، آن را با تصویر ماشین خرابی به یاد می‌آورد که سربازان هلش می‌دادند و این تبدیل به گویاترین نماد و گواهِ کوبای کاستروها شده است. آن‌چه در تمام یک هفته‌ی گذشته شاهدش بودیم، از کیفیت جست‌وجو تا تشریفات مراسم‌ها، همه من را به یاد مراسم تشییع کاسترو، آن عکس مشهور خراب شدن ماشین حمل جنازه و پدیده‌ای انداخت که نامش را "سندرم ماشین کاسترو" می‌گذارم. این سندرم، یک اپیدمی در حکومت‌های توتالیتر و نوتوتالیتر است. در آن‌ها همه چیز منظم و پیش‌رفته و قدرتمند به نظر می‌رسد تا آن لحظه‌‌ی نادر که نظام سیاسی ناچار می‌شود ویترین گلخانه‌ای و نمایشی‌اش را به خیابان آورد و در برابر انظار عمومی قرار دهد: و درست همین نقطه، جایی‌ست که همه می‌فهمند حکومت لخت است حتا اگر جرات ابرازش را نداشته باشند. ✔️ @SasanAghaei #روابط_بین‌الملل