به نام مهر☀️ حماسه‌ی غرور آفرین "پَروان" ، پیروزی قاطع ارتش ایران در برابر مغول در نخستین تهاجم مغول ها پس از مرگ "سلطان محمد" ، شخصی به نام "امین الملک" که حاکم هرات و از منسوبان دربار خوارزمشاهی بود (دایی سلطان جلال الدین بود) ، در برابر مغول ها عقب نشست و به سمت سیستان حرکت کرد. سلطان جلال الدین متوجه این موضوع شد و خود که میرفت تا با مغول ها بجنگد ، به امین الملک برای پیوستن به ارتش خود نامه داد. امین الملک هم با نُه هزار ارتش خود به جلال الدین پیوست. پس از ملحق شدن ، ارتش خوارزمشاهی به مغول ها که اکنون شهر "قندهار" را محاصره کرده بودند تاخت و آنها را تار و مار کرد. "شهاب‌الدین زیدری نسوی" مورخ قرن هفتم هجری و منشی سلطان جلال الدین ، می گوید : <<ناگاه بر ایشان زدند و دمار از روزگارشان بر آوردند ، چنانکه جز چند نفری نماند>> (در مورد آزاد سازی محاصره‌ی قندهار). سپس جلال الدین به شهر "غزنه" رفت. خبر شکست مغولان به چنگیزخان رسید و او سپاهی سنگین به سوی جلال الدین روانه کرد. اما اکنون با پیروزی ها و دلاوری های جلال الدین ، وضعیت متفاوت شده و مردم روحیه‌ی حماسی خود را باز یافته بودند. ازچند سو به جلال الدین پیوستند ، از جمله حاکم بلخ و حاکم غزنه. در راس سپاهی که چنگیز برای تلافی فرستاده بود ، فرزندش "تولی" و سردار با تجربه اش "قوتوقونویان" قرار داشتند. دو قشون در "پَروان" ، روستایی بین غزنه و بامیان ؛ نزدیک شهر غزنین ، رو در روی هم ایستادند. جلال الدین شخصا به قلب سپاه تولی حمله برد و انتظام آن ها را از هم گسست. نسوی اینجا هم گزارش میدهد : <<جلال الدین در پی کفار (مغولان) افتاد و در حالی که با شمشیر آنها را از هم می درید ، آنان را به حد تفرفه می آورد>>. مغول ها پا به فرار گذاشته و پیش چنگیز رفتند ، در تاریخ جهانگشای جوینی به قلم "عطاملک جوینی" ، حال چنگیزخان پس از بازگشت سپاه شکست خورده‌اش اینگونه گزارش شده : <<چون خبر به چنگیزخان رسید ، روز شب پنداشت و در شتاب شب را روز می شناخت و دو کوچه (کنایه از سردرگمی) می رفت ، چنانکه طعام نمی توانست پختن>>. در حماسه‌ی غرور آفرین پروان ، ایرانی ها به طور قاطع پیروز شدند. پاینده و پیروز باشید☀️❤️ ✍️ منبع : سلطان جلال الدین خوارزمشاه ، تالیف پناهی سمنانی. ╔═══𓄂𓆃═══╗ ❈ @Saren_IRAN  ❈ ╚═══    卐   ═══╝