دنیای واژه ها

سیگاری را از مُرده اش روشن می کنم
خودم را در رفتن تو پیدا می کنم..
کاش زودتر رفته بودی
چقدر زیباست خودم
#فاطمه_نیک_روش

من در خیلی چیزها خودم را می­بینم
در دستان کارگری
که نوشتن را دوست دارد
در قلب قاتلی
که هنوز محبت را دوست دارد
در رویای طفلی
که بزرگ شدن را دوست دارد
در اشک یتیم ی
که پدر و مادرش را دوست دارد
در شب های مردی که بعد از دو فرزند
هنوز تو را دوست دارد
#فاطمه_نیک_روش
 

حکایت من...

استخوان مرا باز کن
بوی خودت را احساس کن
#فاطمه_نیک_روش

به راستی تنها ترین موجودات جهان درختان اند
چرا که هیچگاه نمی توانند همدیگر را بغل کنند
هرچقدر به هم نزدیک می شوند باز از آغوش هم دورند
شاخه هایشان به هم می خورد..
اما تنه شان هیچ گاه به هم نمی خورد...
#فاطمه_نیک_روش

مورچه ها باهم حرف میزنند زندگی می کنند شهر می سازند قبیله دارند
زبان می فهمند راه می روند مورچه ها چقدر به ما نردیک اند..
مورچه ای اگر بمیرد ایا خانواده اش کجا پیگیری می کنند کجا باید بدانند چه کسی مورچه شان را زیر پایش له کرده
نکند ان ها هم فکر می کنند مورچه کشته شده به بهشت رفته!
نکند ماراهم موجودی بزرگ تر یک به یک زیر پا له می کند
نکند این اشرف مخلوقات بودن توهمی بیش نباشد...
نکند مورچه ها هم فکر کنند اشرف مخلوقات اند
چرا که دنیایی خارج از دنیای خود را نمی بینند یا که اگر می بینند به ندیدن می دهند خود را
#فاطمه_نیک_روش

ما همیشه ظاهربین هستیم
حجاب از تن دلمان می افتد چیزی نمی گوییم
تارمویی بی جان اما ایمانمان را زمین می زند
#فاطمه_نیک_روش

هستی و به لطف حضورت
جمعه هم فرزند تنی هفته شد
#فاطمه_نیک_روش

من رزمنده سال ها دفاع مقدس از مرز چشمان توام
هزاران واژه شهید دارم
نسل سوم واژه های من هنوز دوستدار تو هستند
هیچ انقلاب دیگری قرار نیست رخ بدهد
#فاطمه_نیک_روش

دست و پای آینه را امروز شکستم
در چشمانم نگاه می کند هرچه می خواهد می گوید
همه اش تقصیر توست تکه ای شیشه هم عیب مرا می داند
#فاطمه_نیک_روش

وقتی که آدم های اطرافم رو میبینم که این همه هیاهو میکنن و دلشون خوشِ چیزایی که لحظه ای؛ همون لحظه دلم به حالشون میسوزه..
و درعین حال حسرت میخورم که چرا منم نمیتونم سطحی باشم.. چرا میرم توی عمق همه چیز؛ اونقد که نتونم دیگه ازشون لذت ببرم
چون من دریافتم که همه این چیزا فانی.. همشون لحظه ای و من لحظه رو نمیخوام درست مثل همون که گفتم دوس دارم همیشه جوون باشم و تو آینه حض کنم از خودم.. هیچ وقت دوست ندارم کرسی جوونیمو ازم بگیرن روزی
همیشه.. همیشه چیزیه که من برای همه زندگیم و همه امورات و احوالاتم میخوام
#فاطمه_نیک_روش

آرام باش
آن آتش درون که همه را می سوزاند
بر تو گلستان شد
نمرود همه بودم اما خدای تو شدم...
#فاطمه_نیک_روش

ما واقعا عجیب هستیم
اصلا عجیب خصلت ذاتی آدم هاست
انقد فانی؛ اما انقد تلاش گر.. چطور میشه وقتی میدونی ۱۰۰ سال دیگه ی استخون ازت باقی میمونه شب و روز تلاش کنی اَمون به استخون هات ندی واقعا چطور میشه !
#فاطمه_نیک_روش

نگاهت گسل و من آن صفحه ی پر انرژی
لرزیدن دلم حادثه ای عجیب تکراری ست
#فاطمه_نیک_روش

تمام تولیدات من به درگاه تو صادر می شوند!
بدون درج تاریخ؛ بدون قیمت! تامینت می کنم!
و قلم ستایش تو بازهم در وصف آن اجنبی می نویسد!
و غم جهان دگرباره به دوش من می آید!
و من آن کشور مظلوم هستم!
در میان هجمه خندهِ نگاه بیگانگان
وسال هاست درهایِ دهکده را بر رویم بسته اند!!
و به بی رحمانه ترین شکل تحریمم کرده اند!
شاید عاجزم کنند از تامین مایحتاج چشمانت!
من اما پشت درهای دهکده هرگز نگریستم!
تمام خط تولید احساسات من تغییر کرد!
تمام وقت؛با تمام توان واژه تولید کردند!
واژه برای ستایش تو؛ با علامت استاندارد دستانم
تو وابسته شده ای!!! ومن به خودکفایی رسیدم
هر دفترم ایالتی مستقل؛ با تولیدات انبوه واژه
آری من صاحب کارخانجات غول پیکر واژه سازی جهانم!
فرمول واژه سازی جهان در دست من است!
تو چاره ای جز صلح با تن من نداری!
#فاطمه_نیک_روش

همه شعرهای من ناشی از برخواست با توست
صبحگاه معدن نمک گرمسار است
و شبانگاه شعبه شکر ریز کرمانشاه
لبانت را می گویم....
#فاطمه_نیک_روش

بساز مراا که با هر نگاهت
می ریزد سلسله ای از شاهان نالایق
#فاطمه_نیک_روش