کسی که سر به سر روزگار بگذارد کسی که پای برون از حصار بگذارد . که دل به وسوسۀ جاودانگی بدهد قدم به عرش خداوندگار بگذارد . کسی که پنجه به خون شکار سرخ کند نشان خویش به دیوار غار بگذارد . که سنگ سخت چغر را بدل به واژه کند چماق قلدری‌اش را کنار بگذارد . خروس جنگی دیوانه مرغ عشق شود سرِ بلازده بر دوش یار بگذارد . کسی که در کلماتش مغازلاتِ نهان کسی که در سخنش بوسه کار بگذارد . چه غم اگر همۀ عمر را پریشان‌وار عرق بریزد و در گیرودار بگذارد . #سمانه_کهرباییان @samanehkahrobaeian